Tamarix lub grebenchukovaya gwiazdnica (Meriones tamariscinus)

Wymiary tamarisk myszoskoczka stosunkowo duża. Długość korpus 180 mm. Długość ogona krótszy ciała wynosi około 85% jej długości. Podeszwa jest całkowicie klejony włosy na boki i przed białawe, a w środkowej części podeszwy powstaje klarowny ciemny brązowawy miejscu w formie taśmy lub trójkąta.

Wiechy wydłużonych ogona otsutstvuet- włosów na całej długości myszoskoczka ogona pokryte krótkich włosów, który jedynie na końcu wydłużonego i utworzenia małej szczotki. Dwubarwny ogon ostro. Na górnej powierzchni stopy jest często ciemna plamka podłużne. Komora bęben jest stosunkowo duża, bez tworzenia dodatkowych wgłębień w części perednenaruzhnoy. Długość ciała 150-180 mm, 130-150 mm ogona, stóp długości 34-39 mm-czaszki 36-42 mm.

Ukazuje myszoskoczka grebenchukovaya w północno-wschodniej części Kaukazu, regionu Dolny Wołga, Wołga-Ural piasków w południowym Kazachstanie i Uzbekistanie. Pół północno Ciscaucasia (między Kuma i Tereku) przedłużony na zachód do Achikulak Groznym Area- opis znajduje się w pół-Kaspijskiego i Dolnego Wołgi na północ Black Yara- między Wołgą i Ural granicy północnej rozciąga się w przybliżeniu w zakresie od 49 ° do , wag. (Jumbo dzielnica Tinsky West regionu Kazachstan) - dalej na wschód północna granica biegnie na południe od Irgiz przez dolnym biegu rzeki. Sary-Su, w północnej części pustyni Muyun-Kumt, południowo-wschodnim wybrzeżu jeziora Bałchasz i osiąga Ala-Kul i Zaisan. Jest przedłużone na południu Ust-urte, niższej doliny Amu Darya delta przez do Chardzhou w przestrzeni Kyzył-Kum i dalej południe Termezu. Zwyczajne w oazach Buchara i Samarkand. W Tadżykistanie i Turkmenistanie jest nieobecny. Ukazuje się w Xinjiangu.

Z obszaru dolnego biegu rzeki. Ural znane szczątki gatunku lub blisko niego tworzą plejstocenie i holocenie na wieki. Resztki Poluiskopaemye są znane ze wschodniej części Doliny Fergańskiej.

dane uzyskiwane są tu korzystnie Rall badania (1941), w Wołga Ural piasku. Rozlicza się w zupełnie różnych siedliskach. W rejonie północno-zachodniego (Wołga-Ural półpustynie) powszechnie spotykane w górzystych piasków, "w zagęszczonych piaszczystych gleb w niższych partiach terenu. Piaski szczególnie atrakcyjne dla myszoskoczków są krzewy. - Gryka, Nitraria, biodra itp Myszoskoczki tu osiedlić jak depresje w solance z gliniastej glebie, zarośniętych saltworts. W dolinie Uralu nie jest rzadkością w małych zarośla wierzb w pobliżu brzegu rzeki. W Azji Środkowej, w piaszczystych pustyniach otsutstvuet- szczególnie powszechne tutaj w zaroślach przybrzeżnych wzdłuż dolin rzecznych, a także do nawadniania użytków rolnych.

Tamarix lub grebenchukovaya myszoskoczka (Meriones tamariscinus)

Myszoskoczka z nory w nocy, nawet w zimie, kiedy silne mrozy, a jeśli nie ma pokrywy śnieżnej. Mieszkania otwory mają średnicę 6-8 cm i długości skoku podstawowy 4-5 m, wyposażone w liczne otnorkami- w oddzielnym otworem w żywym 2-3 vyhoda- otwór ma średnicę komory gniazdo 20 cm na głębokość 50-80 cm. Do dołków Części przebrani wyjścia, jak w południe myszoskoczka. Otwory zimowych mają znacznie większą głębokość (200-250 cm), - z komorą inwentarza zimowe w nim nie występuje.

Kanały TAMARIX nasiona chickweed różnych traw i krzewów, ale zużywa duże ilości zielonych części, a także korzenie, w przeciwieństwie do większości ziarnożernych południa myszoskoczka. Zgodnie z obserwacjami w Wołga Ural piasków siłę sprężyny liści i podziemne części i łodygi Kyyak efemerami- Kyyak nasion po dojrzewanie zachodzi korzystnie w paszy podczas jedzenia liści różnych roślin. Od 2 połowy latem zjada krzewów owocowych i osty gałązki, jesień - Owoce z piołunu i tak dalej.

W piaskach Wołga-Ural hodowli sezon trwa od kwietnia do października-ciąży trwa około 20 dni w niewielką część kobiet w lecie przynosi sekund pomet- w każdym lęgu jest najczęściej 4-5 młode.

W Azji Środkowej, na nawadnianych ziemie tamarisk myszoskoczka jest istotnym szkodnikiem różnych upraw. W Wołga-Ural semi-czasami jest szkodnikiem pastwisk i ich działalność Burrowing przyczynić się do deflacji stałe piasków. Posiada również wartość w dystrybucji niektórych chorób epidemicznych.

Znane podtypy: 1) M. T. tamariscinus Pall. (1811) - lekkie kolorze w stosunku do dolnych krańców formatach. Ural, Wołga-Ural półpustynne północno-zachodniej Kaspijskiego półpustynnych. 2) M. T. ciscaucasicus Satun. (1907) - światło kolorowe, ma stosunkowo krótki hvost- ante. 3) M. T. jaxartensi Dukelsk. (1926) - charakteryzuje się bardzo lekkie i jasne okraskoy- Azji Środkowej, z wyjątkiem pustyń środkowej Fergana. 4) M. T. kokandicus Heptn. (1933) - Ciemne forma tamarisk myszoskoczka brązowo mechanizm Kotliny Fergańskiej.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952