Barabińsk lub chomika dahurian (Cricetulus barabensis)

Barabińsk i białe naped chomika Odnosi się do grupy o małych i średnich rozmiarach chomików jednorodnie barwionych bez przebarwień na powierzchni dolnej korpusu, ale zazwyczaj ciemna linia, wzdłuż grzbietu. Średnio ogon nie krótszy niż 25 i nie więcej niż 40% długości ciała, równomiernie i luźno pokryte volosami- boso.

Czaszki chomika Dahurian niska i szeroko zaokrąglone, jarzmowe łuki znajdują się stosunkowo wąski. Obszar żwaczy od kości szczękowych tworzy niewielki wzrost, kilka podoczodołowa zakryć otwór. Ciemieniowej grzbiety są nieobecne lub słabo rozwinięte, a szeroko rozdzielone. Podłużne zagłębienie w dnie części nosa czaszki w górnej części płytko i szerokości. 3-te górnej molowy krótszy 2nd.

Długość ciała chomika 82-126 mm 20-33 mm ogona, stopy 14.0-17.5 mm. Względna długość ogon 14.2-31.7% długości korpusu. Powlekanie jasnobrązowa, z buffy lub zardzewiałe tonami- wzdłuż grzbietu - czarny pasek, czasami silnie erozji, a w większości jasnymi ras futra zimowym zatrzymywane w ciemnienie w szyjce. Granica pomiędzy kolorem od górnej strony i płaskie. Ucho stosunkowo długie (14-17 mm), co znacznie dwukolorowe: główny korpus jest klejony włosy czerni i bieli na krawędzi kaymoy- wierzchołka ucha również biały. Czaszki: Długość 26.0-27.5 mm, uzębienie - 3.6-4.2 mm jarzmowe łuki w ich przedniej powierzchni na okrągłym bębnem formy- aparatu vypuklye- kość międzyciemieniowa człowieka jest krótka i szeroka.

Stepy wschód od Irtysz (z wyjątkiem Minusinsk) na północ do linii-Barabińsk Tomska, na południe do podnóża Ałtaju i Sayan- szerokich dolin steppefied idzie głęboko w górach (Kurai step w Ałtaju) - jest szeroko rozpowszechniona w Tuwy Regionu Autonomicznego. Bajkał jest znany na północy do obszaru Verkholensk aw Transbaikalia step - do Ułan-Ude, Czyta i Srietiensk. Wydobywa się w dolinie rzeki Amur, w obszarze Blagoveshchensk w południowej części Kraju Nadmorskim. Mongolska Republika Ludowa, północna i północno-wschodnie Chiny.

Barabińsk lub chomika dahurian (Cricetulus barabensis)

Jednak opisano postać kilku małych chomika zbliża Barabinskaya chomika znany z plejstotsenovyh tłuszczowe (Khazarian warstw) średnie Powołżu.

Barabińsk chomika rozlicza się głównie w stepie i leśno-stepowy, ale często znajdują się na skraju lasu, w lasach sosnowych, góra modrzew gaje z podszycie akacja, wśród krzewów zarosley- nawet nie unika wilgotne brzegi rzek i jezior. W Transbaikalia ulubiona stacja bycia - karagannika zarośla w pagórkowatym piaszczystej stepu. Podobnie jak inne rodzaje chomików, często osiada na ziemi, depozyty i inne rozwoju gospodarczego ziem. Nora występują proste Device główne ruchy są zazwyczaj nie większa niż 50 cm, jak również na inne chomiki, charakteryzujących się obecnością jednej lub więcej ruchów pionowych. Często osiada w opuszczonych norach wiewiórek naziemnych oraz mieszkalnych i Pikas. Na zachodzie, obszar nie wchodzi w stan hibernacji. W obszarze Trans Baikal, oprócz znaczącego spadku aktywności w zimnej porze roku, może częściowo występuje w stan hibernacji.

Pierwszy rui jest już zaznaczone w marcu, a liczba młodych od 6 do 11 (średnio 7-8). Propagowane widocznie podczas ciepłego sezonu. Młode zwierzęta są w stanie rozmnażać się w wieku 4-5 tygodni. W lipcu i sierpniu, liczba gatunków jest szczególnie velika- jednocześnie zmniejsza rozproszenie młodych zwierząt.

Jedzenie chomika Dahurian dominują semena- często zjada owady - chrząszcze, gąsienice, Orthoptera. Szkód spowodowanych przez rolnictwo, nigdy nie osiągnie znaczne rozmiary. Jest strażnikiem niektórych epidemii wirusowych. Jest on używany jako zwierzęcia laboratoryjnego.

Segmentowy zmienność koloru leży w jego kierunku równoleżnikowym rozjaśniania i wzmacniania odcienie czerwieni w Wetter obszarach północnych.

Znane podgatunek Baraba Hamster: 1) C. b. barabensis Pall. (1773) - w ciemnym kolorze, zawsze z wyraźną czarną opaską na hrebte- Zachodniej Syberii.

2) C. b. ferrugineus Argyr. (1940) - ciemne barwy, ale z bardzo dużą domieszką zardzewiałych tonov- południowych obszarach Primorye.

3) C. b. fumatus Thomas (1909) [= C. b. manchuricus Mori (1930)] - znaki kolor pośredni między powyższym formami- Zabaikalye i północnej dzielnicy Blagoveshensk na Amur.

4) C. b. griseus A. M. EDW. (1867) - blado zabarwiony znikające rdzenia polosoy- Southern Zabaikalye Mongolia.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952