Udnie jird (Meriones Meridianus)

Wymiary południa melkie- myszoskoczka długości ciała nie przekraczających 150 mm, długość oparcia stopy nie jest większa niż 30 mm. Ciało ogon jest nieco dłuższy lub krótszy czas. W przeciwieństwie do mongolskiego myszoskoczka, ogon trzepaczka bardziej słabo rozwinięta, tworząc włosy ciemne lub czasem malowany, podobnie jak reszta hvosta- czasami wiechy prawie niezabudowana.

Włosy na brzuchu bez ciemnych bazach. Podeszwy całej przestrzeni są pokryte włosami. Bębenkowej komory są stosunkowo duże i większa niż w przypadku innych gatunków. Część komory, tworząc przednią ściankę słuchowego i ma postać dużych zaokrąglonym vzdutiya- wewnątrz to wybrzuszenie posiada dużą wnękę utworzoną przez zewnętrzną ścianę kapsułki i przednią ścianką wewnętrzną słuchowego prohoda- to wnęka łączy się z ogólną wnęki komory bębna. Długość ciała 98-125 mm, ogon 90-118 mm, to mm Długość czaszki 25-32 mm stóp 25.0-29.5.

Northeast Ante (południe do Terek), region Astrachań i na południe od Stalingradu (znajduje się na lewym brzegu rzeki Don w szerokości Stalingradu), Wołga-Ural piaski. Dalej na wschód i na południe jest powszechne we wszystkich piaszczystych pustyniach południowego Kazachstanu i Azji Środkowej do piasków Balkhash włącznie. Szeroko rozpowszechnione w Xinjiangu, Mongolii i północno-wschodnich Chinach.

Południa jird mieszkaniec jest typowy piasek na różnych etapach ich mocowania. Szczególnie liczne w zarośniętych krzakami pagórkowate Piaski, ale występuje także na ruchomych wydmach. Ekologii tego gatunku najlepiej zbadanych w Wołżańskie Ural piasków (rall, 1938/39).

Według autora tytule w Wołga Ural piasków zwierzę to otwory są zlokalizowane głównie w pagórkowate i poluzarosshih pagórkowaty piaski i ograniczają się do bardziej podwyższonych punktów mikrowypukłości. Porusza charakteryzują się znaczną krętość i często mają krótki otnorki- otnorki zakończyć ślepo, od dawna otwarcie weekend lub kilka centymetrów nie dotrzeć powierzchniowych poprzez wyjścia ukrytych zwierząt pojawiały się w przypadku nagłego zagrożenia. Większość otworów nie są kamery z gniazda lub inwentaryzacji nieprzeznaczonych do stałego mieszkania. Często ruchy poszczególnych norach w małych agregatów. Autor wyróżnia kilka rodzajów otworów, w szczególności wiosna-lato, zima, wylęgu, pasze itp Większość głębokiej dziury są zimowania, osiągając 2 m głębokości oraz o długości skoku do 4 Winter formie myszoskoczka m. "rozliczenia"Składa się z głębokiej Winter Haven, kilka mniejszych otworów i 1-3 spiżarni z małym zastrzega semyan- zimowe Burrows osiedlić 5 do 15 zwierząt.

Południk myszoskoczka (Meriones Meridianus)

myszoskoczków letnie są aktywne w godzinach wieczornych iw nocy, a zimą z otworów na rundę dnia, choć i tym razem ich aktywność jest najwyższa w nocy, nawet w bardzo niskich temperaturach.

Okres rozrodczy u myszoskoczków południa w Wołga-Ural piaski trwa od połowy marca do 1 października. Starsze kobiety mogą wnieść do roku do 3 paczek, ale większość ma tylko jeden miot. W jednym potomstwa 6 szczeniąt jest średnia (1-11). Ciąża trwa od 22 do 28 dni. Młode w miesiącach życia zaczynają prowadzić niezależne życie.

Jest zasilany na wszystkich porach roku, głównie przez nasiona. W Wołga-Ural rośliny piaski pasz należą do ponad 40 gatunków, wśród których najważniejsze to Kyyak, wielbłądki, kumarchik, piasek i piołun solanka-Kalidium. Soczyste części roślin (liście, kwiaty i korzenie), myszoskoczki są spożywane w stosunkowo małych ilościach. W październiku, myszoskoczki one przygotować się do nasion zimowych wielbłądki, kumarchika, piołun i inne rośliny w specjalny norah- nasiona te są konsumowane przez grupę myszoskoczków mieszkających w tej samej kolonii. sklepy zimowe nie są duże i są wykorzystywane jedynie w skrajnie niekorzystnych warunkach pogodowych. Podczas zimowego myszoskoczka znaleźć wystarczającą ilość pożywienia pod cienką warstwą śniegu.

W warunkach naturalnych, myszoskoczki Oczekiwana długość życia małych i średnio nie więcej niż 3-4 miesięcy, w wyniku dużej części ludności jest aktualizowana na zimę kosztem młodszych nieletnich. Głównym czynnikiem wpływającym na śmiertelność myszoskoczków autor uważa aktywność drapieżnych ptaków i ssaków oraz wpływu niekorzystnych czynników atmosferycznych w czasie-epizootycznej w tym względzie zimie, zdaniem autora, nie są niezbędne.

W Azji Środkowej południa myszoskoczka oznaczonego jako szkodnik peskoukrepitelnyh sadzenia krzewów boli jedzenia nasiona i młode pędy krzewów, które służą do zabezpieczenia piaski. Ten rodzaj miejsca, jest również ważne w rozprzestrzenianiu się niektórych chorób epidemicznych.

Podgatunek południa myszoskoczka: 1) M. m. Meridianus Pall. (1773) - stosunkowo małe słabe kształt z nieco dojrzewania hvostom- Wołga Ural piasku. 2) M. m. penicilliger Heptn. (1933) - lekki kształt i ogon dłuższy niż typowe, a o większej bębnowego kamerami- piasków Azji centralnego, poza Fergana. 3) M. m. zhitkovi Heptn. (1933) - o ciemnym kolorze długo hvostom- Fergańska. 4) M. m. massagetes Heptn. (1933) - różni się od typowego gęściej ogona dojrzewania i lżejsze okraskoy- z Morza Aral do obszaru Bałchasz wzdłuż północnych granicach zakresu gatunków. 5) M. m. nogaiorum Heptn. (1927) - Ciemne i duże formaty Ante. 6) M. m. urianciiaicus Vinogr. - najbardziej ciemne i duże formaty regionu Tuwy. 7) M. m. karelini Kolossow (1935) - jest bardzo zbliżony do typowego, ale ciemniejsze okrashena- dolnym biegu Emba. 8) M. m. uschtaganicus Szyna (1940) - różni się od wcześniejszego typowego jednostajny kolor szary i długim przewodem (95% długości korpusu) - piaski Wołga Ural.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952