Żółty wiewiórka ziemia lub Gopher-piaskowiec (citellus fulvus)

morskim żółta masa (Gophera-piaskowca) - największa gryzoni nasze zwierząt: 232-380 mm długości ciała, ogon 64-120 mm, długość 42-50 mm stopa ogona 23-39% od długości korpusu, barwniki górną piasek-żółtej z małym domieszka czarne włosy, monochromatyczne, bez mottlingu lub smug, brzuch nieznacznie lżejszy powrotem. Ogon czarny ze wstępnie końcowego brzegu. Nagie podeszwy. futro Zima jest bardzo różni się od lata, długie, z dobrze rozwiniętym, gęstym podszerstkiem.

Czaszka żółtego żywicznego duży: długość 45.8-58.0 mm uzębienia 12.2-13.2 mm, w zależności od ogólnego kształtu i proporcji elementów podobnych do czaszki małego podłoża wiewiórki ze wschodniej części zakresu. Numer szczoteczka stosunkowo duże, ponieważ przednim górnym przedtrzonowca redutsirovan- trochę niższy przedtrzonowy stale ma tylko jeden korzeń. Dolnych siekaczy stosunkowo stromo zakrzywione Diastema korotkaya- górne krawędzie oczodołów pripodnyaty- obrzęk przedniego kąta oczodołu, a otwory są dobrze zdefiniowane czoło. Okładzinowym grzbiety zbiegają się w płaszczyźnie strzałkowej, osiągając dorosłych zwierząt pół lub przednich trzeciej początku czaszki.

Dolna Trans-Wołga i Kazachstan do północnej i północno-wschodniej, w przybliżeniu linią Volsk, Chkalov, Orsk, Turgai, średnia dla Sarysu, zachodnich obrzeżach wyżynach kazachskich, s. Lub- południa w całej Azji Środkowej, oprócz Kopet-Dag i Priatrechya i obszary piaszczyste i Kara Kizil-Kumov- je listwy spełnia podnóża zachodnich ostrogami Talas, Zeravshan i waha Hissar, a następnie przechodzi w obszar Iranu i Afganistanu w dolinach Murgob i Tedżen. Według Chu doliny pochodzi nieco do Frunze wschód i szerokości geograficznej w dolinie Fergany - do Dzhilyangara. Wołga i Wołga-Ural półpustynie i miejsca w Kazachstanie znacznie zmniejszyć liczbę, aw niektórych miejscach i całkowicie zniszczone.

Osiada swistaka-piaskowiec pojedyncze, rozproszone otworów, czasami tworzy kolonie podobieństwo. W północno-zachodniej mieszka głównie w piasku i less-piaszczyste pustynie i półpustynie, wzywając ich nawet na obrzeżach brzozy i wierzby kolkov- najczęściej wypełniane przez piaszczyste wzgórza między ujściach i płytkich basenach. Na południu, piasek unika selyas na glinianych i lessowych glebach Azji Środkowej pół-pustyni. Leżącego w górach nie wyższej niż 1200 m (Mountain Tau w Centralnej Kazachstan). Charakterystyczne oazie fauny, gdzie mieszka pośród pagórków lessowych, wchodząc na nich i lasów łęgowych.

Żółty wiewiórka ziemia lub Gopher-piaskowiec (citellus fulvus)

To budzi swistaka w północno pod koniec pierwszej połowy marca (przed małym ziemi wiewiórka), w Uzbekistanie i Kirgistanie - w drugiej dekadzie lutego. Liczba młodych - 5-12, w północno-zachodniej i 4-8 w Uzbekistanie. Żywi się głównie na rośliny ephemeroid kompleksa- dostaje na pustynnych krzewów i je zjada pobegi- znany spożywania żywności zwierząt. W Azji Środkowej, drzemie w czerwcu. Aktywność szkodliwe, w porównaniu z innymi gatunkami, nie świetne, a także znaczeniu epidemiologicznym.

Lush i stosunkowo wytrzymały futra zima żółty suseł, suseł, który wyłania się z otworów na wiosnę i który rośnie go podczas hibernacji - cenne futra, futra innych gatunków wiewiórek naziemnych. W półpustynie regionu Karaganda, gdzie liczba miejsc piaskowca spadł w wyniku źle kontrolowane rybacki został uruchomiony swistakow. Na wyspie Barsakelmes, Morza Aralskiego, piaskowiec skutecznie zaaklimatyzować tutaj i zorganizował specjalną polowanie.

Skamieniałości żółty Gopher górnych limitów wiekowych są znane jako z części północno-zachodniej obecnym zakresie (z różnych części doliny rzeki. Ural), a na zachodzie z nich. Czwartorzędowych osadowej p. Dong opisuje postać małego Citellus fulvus moll I. Grom. (W Litt.) - możliwe jest, że w górnym plejstocenie Ten gatunek żyje w północnej części Krymu. Wszystkie znane z literatury wskazują na obecność żółtej ziemi wiewiórka w plejstocenie Europy Zachodniej jest oparty na błędnej definicji i tego typu tam, najwyraźniej nigdy nie istniał.

Opisane w następujących sub-żółtej susła: 1) C F. fulvus Licht. (1823), - duże światło barwne formaty centralna część zakresie Kara Bogazgola p. Chu.

2) C F. Orlovi OGN. (1937) - tworzą duże ciemno zabarwiony słabszego czaszki średnio względnie krótszym ostatniej radykalnie szczęki zębów, obecność kilku kopiach rozgałęzionego tylnego końca nasady dolnej przedtrzonowych jest nieco bardziej stromo zakrzywionych dolnych siekaczy i przeciętnie stosunkowo krótszy diastemoy- niższy Zavolzhe i Wołga-Ural półpustynnych.

3) C F. oxianus Thomas (1915) - mała forma, futro lato jest jaśniejszy niż typowy formy- Uzbekistanu, Turkmenistanu południowej.

4) C F. nigrimontana Antipin (1942) - ma ciemne zabarwienie forma (długość uzębienie górnej szczęki 12.2-13.1-13.6 mm) - Kazachstanie góry Kara tau.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952