Step świstaka lub świstaka (Marmota bobak)

Step świstaka (mokasyn) - Stosunkowo duża i krótkim rozkładem gryzun- długości ciała - 491- 575 mm, ogon - 111-145 mm, stopy - długość 80-87 mm-ogon średnio o około 24% długości korpusu. Wełna w porównaniu z innymi typami krótkie i miękkie, piaszczysto-żółtej, z czarnego lub ciemnego br ryabyu- dolnej powierzchni prawie ciemniejszych i bardziej czerwone stronach.

Ciemny kolor głowy jest mniej rozwinięty niż u innych gatunków, głównie przed jej działu, aw zwierząt jasnymi, zwłaszcza w futra sprężyny, zachowały się jedynie przed czole i nad nosem. Policzki światła w tylnej części, i przed i pod plamiste oczu lub brązowego chernym- mocującego wibrysy - dolny koloru lub imbirowy. Ucho jasny, zwykle bez czerwonym obramowaniem tonov- ustach biały, a na brodzie od często pozostawia kształcie klina białą plamę. Tylny koniec ciemności.

Czaszka w świstak duży: długość 89.2-101.7 mm uzębienie 19.4-25.0 mm shirokoskulyy- łuków jarzmowych rozchodzą powrotem silniejszy niż inne vidov- zaoczodołowy wzgórzu, obrzęk w przednim rogu oczodołów i otwory są dobrze rozwinięte czoło. Górna krawędź oczodołów są podniesione, a końce pędów widoczne nadoczodołowej pominięte. Łzowego kości jest wydłużona do przodu i do tyłu: maksymalna wysokość łez nad jej otworem, co najmniej 2, a w wielu przypadkach więcej niż 2 razy długość mieści się w najmniejszą szczelinę pomiędzy łzawy i predkrylovym otverstiem- obu, zwłaszcza te ostatnie są stosunkowo małe. Tylna krawędź łzowego - nie mniej niż 80% jednostek, na całej długości spoiny jest połączony z przednią krawędzią kości oczodołu wypustek szczękowej. Te ostatnie - duża forma z przodu prostokątną lub ogólnie trójkątnym następstwo przeważnie znacznie podnosi się powyżej górnej krawędzi łzowego. Przodu przedtrzonowych szczęki średnio względnie większe niż w przypadku innych gatunków, a dolna ma tylną korzeń, zwykle widoczny ślad syntezy całej długości.

Więcej niedawna nierób była rozpowszechniona w strefie stepowej, mieszka w mieszanym trawy i pierza trawiastych stepów lub lesie na północy - do około 51e Ukrainie i 55 ° w Wołdze i północnego Kazachstanu, idące w kierunku wschodnim do Irtysz. Południowa granica mniej vyyasnena- w szczególności Otwarte pozostaje pytanie o siedlisku świstak południe od Manych oraz między Wołgą i Ergen: do tej pory nie wie nawet pozostałości poluiskopaemye. W południowo-wschodnim, wzdłuż północnej krawędzi wysoczyzny kazachskich, świstak siedlisko jest w kontakcie z powierzchnią formy.

Step świstaka lub świstaka (Marmota bobak)

W związku z oranie stepów i wzmocnione w polowaniu w granicach obszaru przetrwały tylko kilka kolonii Marmota stepowy w obszarach chronionych dziewiczego stepu w regionach Voroshilovgrad i Woroneż (muszkieterów i Derkul Pravalski stepie). W regionach południowo-wschodnich Tatar ASRR, Uralu i pól Chkalov a także na południu Czelabińsku i Kustanai i Akmola obwodach świstaków Kazachstan są częstsze, ale także w dużej mierze wyparte przez człowieka w siedliskach wtórnych - górnym biegu wąwozów i jarów i innych miejscach niewygodnych dla rozwoju gospodarczego. Granica wschodnia jest teraz odbywają się wokół długości geograficznej Akmolinsk. W czasach historycznych zniknął świstaki i na Krymie.

Ciekawy pozytywne wyniki reacclimatization świstak w regionie Chersoniu (Askania Nowa), gdzie od 1930 świstak złowionych na pomimo suchych klimatu stepowego. Starając się zaaklimatyzować Ałtaj świstaka w południowo Baszkirii zamiast zgładzonych tutaj Świstak, wyniki nie dają.

szczątki kopalne świstaków i poluiskopaemye są liczne i dobrze znane w europejskiej części ZSRR z rannechetvertichnogo czasu do holocenu i teraźniejszości. Prawdopodobnie większość z nich należy do baybaku- ale na północ od ostatnich rodzajów granic, oprócz znalezisk na Polesiu, szczątki nie zostały znalezione. Pozostałości plejstocenu są również znane z różnych miejsc w Europie Zachodniej, jak daleko na zachód, jak we Francji.

Biologia świstak typowe świstaki nizinne i podstawowe funkcje opisane w ogólnym szkicu. Budzi się pod koniec marca - początek kwietnia, a następnie przechodzi przez koleiny i rozpocząć linienia, kończąc z dużym udziałem osób fizycznych we wrześniu. Pościel do snu rozciągało się od września Kama Zavolzhe aż do początku października na Ukrainie. Po wyjściu z otworów Woodchucks rozpocząć czyszczenie zatkania otworów przejściowych korki lodowe, które mają od 4 do 10 na jedną stałą, a następnie czyszczone i drugich. Druga szczotka stałe nora w lipcu. Młoda 4-5, 6-7, rzadko: jesień ich liczba jest ograniczona do 2-3 wskazuje, że w niektórych miejscach kobiety odtworzyć w ciągu roku, a nawet po 2 latach, co jest związane z obniżonego stanu zachowania populacji.

Wiadomo jeden podgatunek Marmota stepowy - M.B. schaganensis Bashanov (1930), przy czym kolor jaśniejszy od futra. Step północnego Kazachstanu i Uralu.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952