Świstak

Wideo: A moja świstak ze mną ..

świstak (Marmota sp.) - jest to gryzonie, które są powszechne w obszarach górskich i stepowych w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Między sobą, różnią się nieznacznie pod względem wyglądu, ale na ogół są podobne styl życia. Mają zaokrąglony pysk, małe uszy, sztywne ciemnobrązowy wełna, Szerokie nogi i gęste ogona. Surkov zidentyfikowała cztery szerokie siekacze, które rosną przez całe życie i silne pazury na nogi.

Długość 60 cm, ciężar 5 kg, długość ogona 25 cm.
Te gryzonie są codziennie sposób życia i większość swojego czasu, aby szukać pożywienia, który składa się z różnych rodzajów ziół i - sporadycznie - owady lub robaki. Świstaki są bardzo lubiący pachnących roślin i nigdy nie pić: oni się wilgoci z roślinami.
Ponadto, lubią wygrzewać się w słońcu i bawić się z innymi członkami swej grupy. Świstaki często pozdrowić siebie dotykając nosami. Lubią leżeć w norki, blisko siebie.
Świstaki samce wygnany z jego ziemi nieproszonych gości, stojąc w groźnej postawie, przyciąganie i wydając ostre dźwięki. Jeśli to konieczne, mogą zaatakować obcych.
Świstaki kopać dziury dwa typy: w jednym, bardziej przestronny i solidną, izolowaną z siana, żyją wyjście potomność i hibernacji. Kolejna dziura one opierać się na przypadku lotu, z długimi przejściami podziemnymi rozsianych po całym terytorium okupowanym.
Prawie zawsze żyją w koloniach. Kohabitacja zapewnia bezpieczeństwo. Predator jest trudno wymknąć niepostrzeżenie, gdy istnieje tak wiele czujne oczy. Jeden alarm - a cała kolonia znika w norach.
Wyczuwając niebezpieczeństwo, oni stanąć na tylnych łapach, aby uzyskać lepszy przegląd sąsiedztwie, a gdy zauważył obrażając ich odpoczynek lub wroga, emituje głośny gwizdek "fiyt-fiyt", Audible w dużej odległości. Wtedy wszyscy świstaki mieszkających w pobliżu, natychmiast znikają niepokojące i w norach. Po pewnym czasie, ponownie na powierzchni i przy wejściu do nory oglądania czy niebezpieczeństwo minęło.
Świstaki są spożywane off aż do końca lata, gromadząc dużo tłuszczu, a następnie kilka miesięcy hibernacji. Okres hibernacji zależy od surowości klimatu, ale zwykle śpią one od października do kwietnia. Przed nadejściem zimy, groundhogs nory carry kępki trawy. dywan one aparat go, które będą spać przez całą zimę. Komora znajduje się głęboko pod ziemią, gdzie zwierzęta są lepiej chronione przed mrozem. Następnie są one szczelnie zamknięte wejście do ich podziemnego miasta, więc nie będzie przenikać przez zimne powietrze, i iść spać, zwinięty w kłębek. Otwór 20 może być w Woodchucks z rodziny ściśle dociskane do siebie ich hibernacji. Młode zwierzęta, które przede wszystkim podlega wyczerpywanie pośrednią funkcję.
Marmot podczas hibernacja Zużywa tylko dwudziestą część energii, która jest wymagana do niego w miesiącach letnich. Temperatura ciała spada z 38 do 3 ° C, liczbę skurczów serca na minutę jest zredukowana z 200 do 20. W tej chwili powoduje tylko dwa oddechów. Około trzech razy w miesiącu świstak budzi się, ale nie wychodzą z otworów. I następnie temperaturę ciała wzrasta powyżej 30 ° C Pod koniec hibernacji, traci prawie jedną trzecią masy ciała.
Świstaki poświęcić dużo czasu czyszczenia i sprzątania gęste futro. Cenne futro świstaków jest powód, dlaczego w przeszłości były one prawie całkowicie wymazane.
Świstak (M. marmota) mieszka głównie w zachodniej części Alp. Poza tym, on wprowadzony do Pirenejów, Alp Wschodnich i Karpat. Można go spotkać w Tatrach Wysokich. Jego siedlisko - alpejskie pastwiska i łąki alpejskie, powyżej granicy lasy.
Świstaka (Marmota monax) - długość ciała 32-40 cm 10-15 cm ogon masa do 4,5-6,3 kg. Siedlisko: bielone lasy, polany leśne, krzewy, skaliste zbocza i pastbischa- Północno-wschodniej części Ameryki Północnej.
Futro grubovolosy, czerwonawy lub czerwonawo-brązowe, z odrobiną szarego światła od czubka głowy i straży hair- policzkach temnye- nogach czarne lub prawie czarne.
Żywi się trawami drzewnych, upraw, czasem jeść ślimaki i owady. Okres ciąży od 32 dnia- żeński To przynosi średnio 4 cub.
U młodych świstaków dojrzewa powoli. Nieletni pobyt z rodzicami dla dwóch, a czasem trzech lub więcej lat. Rodzina świstaków królować przyjazne stosunki. Odnoszą się one do siebie nawzajem kagańce, przylegają do siebie, wzajemnie troski o futra. Rodzina i pogrąża się w głębokim śnie razem. Jeżeli grupa jest młode starsze i młodsze pokolenia, zwiększa szanse na przeżycie całej rodziny, jak zwierzęta rozgrzać siebie. Rodziny, które składają się wyłącznie z młodych, dorosłego zeszłego lata, często nie przetrwać zimę. Potomstwo terytorium przyjmującego w otworze dominującej nie rozmnażają. Młode świstaki dojrzewające po kilku latach opuścić swoich rodziców i rówieśników. Starają się znaleźć własne terytorium i partnera.

Wideo: Eduard Chil Marmotte (świstak)

świstaka

Świstaka (Marmota monax)