Grupach, lub wąskich skulled karczownik (microtus gregalis, stenocranius gregalis)

Zewnętrznie towarzyski polnik jest podobny do szarego norniki (Microtus arvalis Pall i gatunki pokrewne) - wyraźnie różni się od tych gatunków wąskie i długie wąski czaszki oczodołami przestrzeń, której szerokość jest zwykle mniejsza niż 3 mm, natomiast jedynie w nielicznych przypadkach nieznacznie wyższym od tej wartości (do 3,3 mm). Między oczodołami grzbiet w dorosłych osobników ostro wyrażone.

Struktura zębów wąskim skulled Vole w jego podstawowych funkcji jest podobny do M. arvalis Pall. Ogon jest w większości przypadków jest stosunkowo krótki, od 1/6 do 1/4 długości korpusu i rzadko przekracza 1/3. Tylne podeszwa 6 pagórki. Zabarwienie od lekkiego ochry często temnoburoy-. futra na tylnej widzialnego smugi charakterystyki mieszaniny ciemnych i jasnych hair- zakończeń w wielu formach z tyłu i z przodu do tyłu jest krótki niewyraźny ciemna linia, szczególnie widoczne u osób młodych. Długość ciała od 100-125 mm, 15-18 mm z tyłu nogi.

Dystrybuowane przez Archanioła, regionu Mołotow i innych części Uralu, Baszkirii i północno-zachodniej części regionu Aktobe na wschodzie do Yakut ASRR, Półwysep Anadyr i średnim Amura- z północy na południe spread rozciąga się od strefy tundry na północy Mongolii i północnych częściach Xinjiangu i zachód do Tien-Shan i zakresu Trans-Ili. Przybliżony południowo-zachodnia granica: a. Taymassovo Baszkirii, poz. Połtawa regionu Aktobe, Atbassar, umywalka. Nura, Karkaralinsk, Ayaguz, Headwaters. Albo, kirgiski grzbiet, Kara-Tau Zakres górny rzeka. Chirchik, Alai Valley, Trans Alai. Oprócz tych granicach określonych na północnym wybrzeżu Morza Aralskiego, która wymaga potwierdzenia.

W zakresie plejstocenu rozciąga się daleko na zachód od jej obecnych granicach, osiągając France. W ZSRR znaczących pozostałości są znane Southern Ural i dolnej (Don małej formy, wraz z postacią step), a także z obłast (większej formie, szczątki wraz z "tundra" gatunku). Wiele znalezisk plejstocenu i holocenu wieku znany jest z Zachodniej Syberii.

Siedlisko wąskim skulled polnik niezwykle zróżnicowane: towarzyski polnik występuje w tundrze, na obszarach leśnych (gdzie utrzymuje się głównie na brzegach, polanach i tak dalej.), Łąki, prerie, na zboczach górskich strefie alpejskiej włącznie, na różnego rodzaju stronach Kultura ziemie dworskie w stosy, stosy i tak dalej.

Nor umieszczone podobnie jak w innych nornice w których aktywność kopania przejawia się szczególnie silnie porusza sieć znajduje się na głębokości od 10-20 cm, otwory wylotowe są często ponad dziesięciokrotnie, zagnieżdżanie komory 1-5, 1-4 magazyny [Obserwacje Klimowem (1931) w Zachodnia Syberia]. Jeszcze bardziej skomplikowane otwory obserwowano Kucheruk Yamal den gdzie powierzchnia zajmowana wynosiła 10 m2 z 30-40 otworami wyjścia, przy czym każdy taki otwór zamieszkałych 20 nornika różnych grup wiekowych. Towarzyski polnik wypłynąć na powierzchnię w ciągu dnia, ale najbardziej aktywne w godzinach wieczornych iw nocy. hodowla sezon obejmuje większość ciepłym okresie lat-w południowej części obszaru w tym czasie będzie kilka miotów w północno - nie więcej niż 2 miotu 3-12 szczeniąt (najczęściej 7-9) - młodych rozwijających się szybko, w 10 dniu stają widzących i zacząć już częściowo jedzą trawę.

Towarzyski polnik żeruje na różnych dzikich roślin, korzeni i semenami- preferuje rośliny strączkowe, a także liściastych zlaki- na zimowy czyni wielkie zapasy. Jedz różnorodne roślin uprawnych, zwłaszcza zbóż. Jest poważnym szkodnikiem upraw zbożowych na Syberii i Północnej Kazahstane- zawiera także informacje na temat szkód w regionie Almaty i Kirgizi SSR. W regionach górskich Azji Środkowej i Kazachstanu szkodzi pastwiska.

Podgatunek: 1) M. G. gregalis Pall. (1778) - barwienia stosunkowo ciemny szary, brązowawy z czystym żółtawym ryabyu- na tylnej i przedniej części pleców ma rozproszonego czarny poloska- środkowej i południowej Priuralja części step syberyjski do Irkutsku Southwest do obszaru Kara-Kandinskaya.

Grupach, lub wąskich skulled karczownik (gregalis Microtus)

2) M. G. dukelskiae OGN. (1950) - różni się od poprzedniej postaci wzmożonej futra kolorów o czerwonawym odcieniem, brak pasów z tyłu i braku światła koloru pofałdowań futerkowe spiny- Minusinsky rayon- prawdopodobnie taką samą formę w Sajany i regionu Tuwy.

3) M. G. eversmanni Poljakov (1881) - czaszka nieco cięższe i szersze niż M. G. gregalis Pall.- powrotem fur barwienia stosunkowo matowy szary brązowawy, czarnawo bez pasków w przedniej części pleców. Taj, Tianshan.

4) M. G. casteneus Kaschk. (1923) - podobna do poprzedniej postaci i różni się od niej nieco ciemniejszą barwę futra, z tyłu nieco dłuższy ogon i nieco szerszej przestrzeni między oczodołami Cherepashchuk Ałatau Tałaski i Ile Alatau, Kirgizi Zakres i inni.

5) M. G. monlosus Argyr. (1932) - futra tusklaya- światła i z powrotem względem dlinnyy- stosunkowo duże czaszki (długość czaszki od 26.3-28.2 mm) barwienie - Alai doliny Zaalai kalenicy.

6) M. G. raddei Poljak. (1881) - czaszki bardziej masywne niż w powyższych postaciach czaszki (długość 25-28 mm) - futra farbowania wąskim skulled karczownik powrotem matowa, szara płowego stosunkowo jasne, bez czarniawym zespołu przed spiny- Southern Zabaikalye, Chui do Steppe Ałtaj, północnej i centralnej Mongolii.

7) M. G. dolguschini Afanasiev (1939) - dla futra koloru nie różni się od poprzedniej postaci, ale wielkość ciała dolnych partiach kilku melche-. Lub.

8) M. G. major OGN. (1918-1922) - jedna z największych postaci wąskich skulled nornice: długość czaszki 26.9-30.2 mm, długość tyłu stopy 16-19 mm od góry obraz jest całkowicie jasny, żółto-seraya- w niektórych przypadkach jest mało widoczne ciemne pasa przed tyłu - Yamal, Northern Ural, w dolnym biegu rzeki Ob.

9) M. G. tundrae OGN. (1944) - podobnie jak w poprzedniej postaci, która jest różna od liczby mniejszych czaszki, krótki i ostry ogona i dwa tonu jaśniejszym kolorem spiny- znajdując 40 km na południe od Arhangelska- prawdopodobnie samą postać Bolshezemelskaya powszechne w tundrę.

10) M. G. nordenskioldi Poljak. (1881) - mała badano kształt zbliżony do innych podtypów w grupach polevki- Northern futra barwiących brązowo-szary w środku z tyłu i na ogonie golove- stosunkowo dlinnyy- Tajmyr.

11) M. G. buturlini OGN. (1922), - duża karczownik krótkim rozkładem (długość ciała 110-125 mm, ogon 21 do 25 mm), - barwienia góry w grupach karczownik rdzawo-brązowy do szarawobiałej primesyu- ciemne pasy naprzeciwko tylnej netto tundrze Wschodniej syberyjski dół od Lena Peninsula anadyrski ,

12) M. G. brevicauda Kastsch. (1901), - podobnie do poprzedniej postaci i różni się od niej brązowy kolor z jasnożółtego futra koloru zabarwienia, a mniejsze wymiary czaszki (długość czaszki 24.8-28.3 mm) - wspólny w centralnych rejonach Jakucji podobne formy są w północnej Bajkał i Amurskiego Region ,

13) M. G. zachvatkini Heptn. (1945), - rozmiar dużych: długość czaszki 27.5-30.2 mm, szerokość oczodołami 3,0-3,1 mm, długość górnego rzędu zębów futra latem 6,9-7,2 mm plama jest całkiem jasny, żółto-jasnoszara z zardzewiałe ottenkom- w ich charakterystyce bardzo blisko M. G. major OGN. z Yamala- znaleźć na północnym wybrzeżu Morza Aralskiego w pobliżu miasta o tej samej naimenovaniya- należy sprawdzić realność tego odkrycia nad nowym materiałem.

14) M. G. tarbagataicus OGN. (1944) - podobnie jak M. G. eversmanni POLJ. i różni się od niej nieco bardziej masywne czaszki i lżejszej kolor z wyjaśniają żółtawy domieszki rzhavogo- centralnej Tarbagatai.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952