Średnia szczura mol (Spalax microphthalmus)

większa mol szczura charakteryzuje się stosunkowo wąską przednią częścią czaszki i brakiem otworów w kości potylicznej potylicznej kłykcia. Kątowa proces żuchwy mały bok, zaokrąglone na końcach, a prawie przylega do kości wyrostka zębodołowego. Wymiary średnio przedstawicieli (długość ciała 200-260 mm, 23-30 mm, tylne nogi) genus. Barwienia wełny górnej ochry Brown, lżejsze niż szczur mola górskich, ale ciemniejszy niż giant.

Ogólne szczur mol dystrybucyjna obejmuje południową pasek europejskiej części ZSRR nad Wołgą i Zachodniej Ciscaucasia do zachodnich regionów Ukrainy włącznie. północnej granicy około przechodzi koło Kijowa, w południowej części regionu Czernihowie, we wschodniej części regionu Kursk i Orel, w południowej części Tula, regionów Tambov i Autonomicznej Republiki Mordowii, w południowej części Uljanowsk -powierzchni zachód rozpiętość sięga Winnica i Nikołajew do oblastey- sub większa mol szczura znajduje się w dolnym biegu Dniepru, regionu Zaporożu, na brzegu morza Azowskiego, do Krasnodar i Stavropol terenów (innych niż ich południem). Wiadomo plejstoceński a zwłaszcza liczne pozostałości kretoszczury poluiskopaemye należeć tylko do tego rodzaju poza zakres prądu nie znaleziono. W szczególności, nie został jeszcze wykryty, one fauny plejstocenu gryzoni Krymie, mimo obfitości kopalne szczątki znanego stamtąd.

Kretoszczury są typowymi mieszkańcami stepu zony- osiadają głównie na zboczach belek i innych części płaskorzeźbą z najbardziej żyznej ziemi czarnej i obfitego trawie rastitelnostyu- rzadziej występują one ze względów kulturowych. Charakterystyczną cechą mola nor szczura, jak inne czołowych drugiego życia gryzoni, jest brak wyjść publicznych.

Karmionych podziemnych części roślin mol szczura się bardzo długie tunele, prowadząc je w pionie i w pobliżu powierzchni, wyrzucając je po dużych stosach ziemi (aż do 0,5 m średnicy). Stosy terenu zwykle przemieszcza się wzdłuż łańcucha .raspolagayutsya, czasami osiągając 170 m długości. Całkowita długość ruchów powierzchni (gałęziami) jeden mol szczur może osiągać 250 m. Część zagnieżdżanie otwór o głębokości do 3,5 m-poza gniazdo tutaj umieszczone przechowywania (nr 10) na zimę i inwentaryzacji kilka galerii łączące części otworu.

Średnia szczura mol (Spalax microphthalmus)

Na ziemi kretoszczury pojawiają się bardzo rzadko. żywią się głównie podziemnych części roślin, a czasem wleczona na norach całych roślin i pochłonąć ich liście i stebli- kretoszczury żywią się korzeniami dzikiego cykorii, mniszek lekarski, dzikie goroshka- tavolozhki i kilku innych, oraz bulw i cebulek wielu roślin. W zimie, zrobić duże zapasy żywności. Powielanie rzadko badano: w ciągu roku, prawdopodobnie, jest jednym miocie 1-3 młodych.

Kretoszczury obniżyć mój hodowla działalność nor (uszkodzenie ziem uprawnych, rozbiórki elektrowni itd.) - Ponadto, w niektórych miejscach kretoszczury szkodzą same rośliny uprawne, jedzenie bulw ziemniaków, cebuli, itp szkółkach leśnych i zadrzewień zniszczyć kiełkujące żołędzie na grzbietach .. korzenie sadzonek dębu i zrobić zapasy. Molowych skóry szczura w niewielkiej ilości wprowadzanego futra preform.

Niektóre nowoczesne autorzy (Ognev 1947) podzielona przez 3 mola szczura obykenovennogo niezależna typu, które różnią się jednak wystarczająco jasnego i stałą priznakami- z tego powodu, że jest traktowany jako podgatunek: 1) Spalax microphthalmus microphthalmus Gtild. (1770) - frontonasal szew jest proste lub nieco zakrzywione do tyłu liniyu- z Volga wschodu na zachód Dniepru (z wyjątkiem niższej Dniepr piasków).

2) S, M. polonicus Meh. (1909) (= S, M. zemmi Erxl, 1777). - czołowo-nosowy zszywania podkowy łukowe przodu i prawobrzeżnej Ukrainy, na północ od szczura mol gór.

3) S, M. arenarius Beschetn. (1938) - różni się od poprzedniego z płaskich boków spuchnięte przednia część czaszki i kształt kości czołowej, która graniczy z ciemieniowej i łuszcząca rozwarte uglom- ciemieniowe kości są w postaci nieprawidłowego pyatiugolnika- Nizhnedneprovsk Piaski od Kakhovka do Morza Czarnego.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952