Mysz polna (Apodemus agrarius)

Wygląd myszy pola można łatwo odróżnić od innych obecność myszy z tyłu czarnej lub brązowo paski o ogólnym czerwonawym kolorze ochry lub czerwono-brązowy płaszcz TŁO grzbietowej ubocznych dolnej stronie białawy, ciemne zasad włosów. Stopa jest stosunkowo krótki (17-21 mm), bardziej pysk tępe niż myszy drewna uszu krótszy (10.0-13.5 mm), mniejszym oka. Ogon jest stosunkowo krótki (około 70% długości ciała). Sutek 8.

Futro jest stosunkowo szorstkie. Wzdłuż krawędzi oczodołami przestrzeni czaszki są dobrze rozwinięte grzebieniowe obrzeże, słabe występy kostne i ciemieniowych kości przejściu. Linie wyznaczające kontury przestrzeni między oczodołami, bezpośredni promieniujący do tyłu. Szwu wieńcowego (od czołowych i ciemieniowych kości) rozciąga się bardzo rozwartym, czasami tworzy prawie prostej linii poprzecznej. Wąska kość międzyciemieniowa człowieka na bokach zaokrąglone. Trzonowce jak mysz drewna, ale ostatni górny molowy jest nieco mniejsza 2-ta górna molowy tylko z jednym dużym garbem w 1 pętli. Na zewnętrznej stronie dolnych 1st trzonowe 2 dodatkowe małe pagórki, podczas gdy 2. - od 1 do 2. długości korpusu od 100-125 mm, ogon 60-90 mm 17-21 mm stóp, ucha 11.0-13.5 mm- czaszki długość 21-29 mm.

Ukazuje mysz pola na dużych obszarach europejskiej części ZSRR północy do Leningradu Area- brakuje w północnej części strefy lasów, a także na Krymie oraz w południowo-wschodniej europejskiej części ZSRR, w tym Don, Azowskiego i Ciscaucasian stepy i półpustynie w północ-zachód od Morza Kaspijskiego, ale jest powszechny u podnóża północnego Kaukazu i Morza Czarnego, gdzie jego siedlisko jest odizolowane od głównego zasięgu gatunku. Na wybrzeżu Morza Kaspijskiego, przenikające aż do granic Azerbejdżanu, a na wybrzeżu Morza Czarnego (Samur.) - aby Gagra (na Zakaukaziu jest nieobecny). Dalej na wschód znajduje się na południowych i środkowych Uralu, Northern Kazachstan, we wschodnich częściach, które przechodzą na południe aż regionie Alma-Ata, włącznie. Jest on powszechnie w południowej Syberii (z wyjątkiem obszarów górskich) do Irkutska- miejsca zasięgu tego typu rozciąga się na północ do 59 ° C. wag. (Obszar Kargasoksky Tomsk regionie). Dla Trans-Bajkał oraz Mongolii tego typu nie jest dostępna, ale z Chabarowska i Władywostoku rozpoczyna kolejną część zakresu, który rozciąga się poza Korei i Chin na południe do Yunnan. W Europie Zachodniej, myszy polne rozprzestrzenił się do Danii.

mysz polna (Apodemus agrarius)

Mysz znaleźć w różnych siedlisk - skraju lasu i łąk, w krzakach, w ogrodach, szkółkach oraz w dolinach rzecznych, w mopa, stogi, budynków gospodarczych, a nawet w domach. W południowych częściach jego zasięgu w dystrybucji myszy wszędzie wpływa na jego przywiązanie do bardziej wilgotne siedliska. Nor stosunkowo proste urządzenia mają 3-4 i 1-2 komora wylotowa znajduje się w płytkich głębokości.

Powielanie w myszy polne będzie 3-4 lub nawet 5 razy year- w każdym miocie 5-7 szczeniąt, ciąża trwa 22 dni, luki między tymi dwoma rodzajami jest 2 mesyatsa- dojrzałość płciową w wieku 3,5 miesiąca. Skład pokarmu bardziej zróżnicowane niż w przypadku myszy z drewna. Oprócz nasion i owoców, jeść dużo owadów, a także zielone części roślin. Mniej niż drewno myszy, ma skłonność do przechowywania paszy (Sviridenko N. Naumow).

Jest to jeden z najbardziej szkodliwych dla gryzoni rolniczej, zwłaszcza podczas jego zwiększoną chislennosti- najbardziej znaczącej szkody, jakie powoduje w uprawach.

Całej swojej myszy rozległe pola zakres wykrywania stosunkowo słabą zmienność. Argiropulo (1940) uznaje istnienie 3 słabo rozróżnialne podtypy: 1) A. a. agrarius Pall. (1778) - jest nieco większa od góry kolejnego barwienia podvida- stosunkowo jasnobrązowej lub brązowawo-czerwone, w przeważającej części jest ciemniejszy niż A. a. karelicus- czaszka długość 22-24.2 mm południowej Ukrainie, Północny Kaukaz, Kazachstan, Syberia Zachodnia i południowo-wschodniej do intensywności koloru Irkutska- autor dzieli to na dwa podgatunki łagodnych miejscowych form ("Nationes") - "typowy" agrarius, który uważa się za identyczny z caucasicus Duk. (1927), rozpowszechniona w Ukraina i Północne Kavkaze- drugiej lokalnej postaci tego podgatunku Argiropulo uważa nat. Ognevi Joh. (1923), często w południowym Uralu, Kazachstanu i południowej Syberii.

2) A. a. karelicus Elirstrom (1913) - względnie blade zabarwienie, rdzy seraya- czarny pasek na tylnej części czaszki uzkaya- długości 21.0-22.6 mm, długości ciała 100-115 mm 69-85 mm ogona, nóżki 17-20 11-13 MM ucho regiony TRS Leningrad i Archangielsk, Białoruś, Litwa, Łotwa, Estonia-południe rozpowszechniane w Kijowie, Saratowie i Woroneżu, gdzie zaczynają się spełniać form przejściowych do poprzedniego podvidu- Finlandii, północnych Niemczech.

3) A. a. mantshuricus Thomas (1898), - największe z podgatunku: obraz stosunkowo blado intensywnymi odcieniach czerwieni, futra grubszej niż innych podgatunków, co jest szczególnie widoczne w starszym osobey- długości czaszki 26.0-29.2 mm, długość 100-125 mm ogona 60 90 mm, 18-21 mm stóp spread na wschodzie i południu Chabarowsku Władywostoku.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952