Voleš (Clethrionomys glareolus)

Zabarwienie górnej nornicy rudej rdzawo-brązowym, różnych odcieniach. Ogon stosunkowo długie (40-60 mm), co znacznie dwa kolor ciemny górny i dolny białawy, pokryte krótkich włosów, które mogą być widoczne pomiędzy powierzchnią łuszczenie skóry. Długość 21.7-26.0 mm czaszki. Długość zębów trzonowych zwykle mniej niż 6 mm. Podstawa górnego pęcherzyki siekacz (obserwowane w badaniu pośmiertnym kości) jest w pewnej odległości od przedniej krawędzi 1 molowego na odległość nie mniejszą niż połowa długości korony zęba. 3-te górnej molowym od wewnątrz dwóch lub więcej z trzech odbieranych kątami.

Powierzchnia lasów w europejskiej części Związku Radzieckiego i części zachodniej Sibiri- północ do środkowej części Półwyspie Kolskim, na Wyspach Sołowieckich, Archangielsk i dolnym biegu rzeki Peczora, południe do lasów wyspy Ukrainy, Woroneżu, Saratowie, regionie Kujbyszewie, Okolice Uralska- odosobnionym miejscu jest na południu Zachodnia Kaukazie. Wschodnia granica spreadu nie jest wystarczająca, aby dowiedzieć się: Niektóre znane lokalizacją w pobliżu Tiumeń, w sąsiedztwie Tobolsku, w dzielnicy Vasyuganskoye regionu Tomsk w regionie Nowosybirsku Legostaevskom -powierzchni na Wyżyna Sałairska, Ałtaju i Sayan. Poza ZSRR przedłużony pas na północ do Szkocji i Skandynawii na południe do Pirenejów, południowych Włoch, Jugosławii i Turcji.

W plejstocenie, że nornica ruda ZSRR przeniknęły daleko na południu, w otwartej przestrzeni krajobrazowej, stosując się, jak widać, zalesionych dolin rzecznych, a ich szczątki, zwykle określane S. glareolus, razem ze szczątkami znalezionymi poza swoim nowoczesnym asortymencie w dolnej Ponadto Don i Krymu- fauny stepowej, są one znane z obszaru Kanev nad Dnieprem. Najstarsze znaleziska znane są z Anglii na górę pliotsene- rannechetvertichnoe w czasie mieszkał tutaj mają kształt zbliżony do C glareolus.

Voles (Clethrionomys glareolus)

Nornica zasiedla różne typy lasów, z drzew iglastych na północy do lasów na wyspach yuge- wnikają głęboko w strefie stepowej. Jesienią i zimą często osiada w stosy, OMET i budynków. Nora z wieloma wyjściami i 1-2 kamerami- czasami powoduje szczeliny na powierzchni gleby. Wspina się krzewy i drzewa. Kanały drzew nasion, roślin zielnych, kora, pąki, porosty, a częściowo także żywności zwierząt (owady, robaki). Powielanie 3-4 razy w roku, każdego miotu 2-8 młodych. Harm lasy, sady, szkółki i pasy ochronne. Przeważnie przynosi pewne uszkodzenia w czasie zimy w stodołach, magazynów i warzyw w budynkach mieszkalnych.

Karczownik podgatunek: 1) Clethrionomys glareolus glareolus Schreber (1780) - względnie jasne zabarwienie ze znacznym zanieczyszczeń czerwonawo-czerwone odcienie do spine- Białorusi i Smoleńska regionu tatarski ASSR.

2) S. G. suecicus Miller (1909) - kolorowanie ciemniejszy niż w poprzednich kształtów, wielkości nieco większy niż w innych podvidov- od Bałtyku do północnych regionów ZSRR (Murmańska, Archangielska, Leningrad, Wołogdy) do Ural gór i nizin Syberii Zachodniej włącznie.

3) S. G. islericus Miller (1909) - malowanie górnej żółtej rdzy, lżejszy niż poprzedni form- Mołdawii, Ukrainy, Kurskaia, Woroneżu, Saratowie, region Kuybyshevskaya, Southern Ural et al.

4) S. G. devius Stroganov (1948) - kolor futra letniego powrotem smoky-szary z blado zardzewiały ottenkom- znaleźć w dolnym biegu rzeki. Peczora.

5) S. G. saianicus Thomas (1911) - górna względnie ciemne zabarwienie podobne do S. G. suecicus Mill.- rozmiar jest nieco mniejsza niż ostatnim podvida- Sayan, Ałtaju, Salairsky kalenicy.

6) S. G. ponticus Thomas (1906) - kolorowanie Nornica górną intensywną szaro-brązowy z brązowo zardzewiałe ottenkom- znaleźć w Gurian-Adjara grzbiet sub Kutaisi GruzSSR- poprzednio znany z kilku punktów Turcja (Trapezund et al.).

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952