Mrówkożer workowaty (myrmecobius fasciatus) i kretoworowate (notoryctes typhlops)

Murasheed, Jest on określany jako lokalny numbatom, - jeden z ostrych zębach zwierząt. Pięćdziesiąt dwa zęby, wiesz, nie żart! Jednak małe zęby, a to wydaje się być słabo rozwinięta. Ale taki wyjątkowy mnogozubyh mówi tomy. W szczególności, że (myśleliśmy, że tak do niedawna dość czasu), że murasheed żyje i, co dziwne, bezpośredni potomek mezozoiku trójguzkowce mięsożerne torbacze - przodek wszystkich zwierząt na wszystkich torbaczy. Jeśli tak, to bestia, być może najstarszy na świecie.

Nawet starsze niż dziobaka i echidna, które, chociaż są one bardzo prymitywne i pochodzą od bardziej prymitywne branży wieloguzkowce ssaków zęby, ale także kupił rozwija szereg specjalistycznych i nowych funkcji, a ponieważ dość pełna kopia ich przodkowie nie mogą być brane pod uwagę.

Sprawy murasheed. Być może jest to sposób spojrzał i niektóre jego trójguzkowce mezozoicznych przodków. Ale teraz, niestety, nowe spojrzenie na jego mnogozubyh ta hipoteza (lub złudzenie) zaprzecza. Najprawdopodobniej, uważana przez niektórych ekspertów, obfitość drobnych zębach, wypełnił usta murasheeda monotonne jednolitości, znak nie pierwotnego i wtórnego: wynik adaptacji do unikalnej i monotonnej diety, zmielonego kruche skorupy termity i mrówki (jednak tylko duże, małe, że połyka w całości!) ,

Innym murasheedova oryginalność - torbacz bez worka! Nie robi. Dzieci rodzi się, pełzać na niczym osłonięte, z wyjątkiem kręcone włosy, sutki na brzuchu matki, a po zatrzymany, wiszące na nich. Później, gdy stają się trudniejsze, przylegają nawet do wełny, ukryć je ze wszystkich stron gęstym runie. Coś podobnego widzimy po drugiej stronie Oceanu Spokojnego, niektórych południowoamerykańskich oposy. I na tej stronie, w Australii i wokół niego, nikt inny.

Mrówkożer workowaty - małe zwierzę, wiewiórka, a ogon jest podobny do wiewiórki, zwłaszcza gdy jest on w swoim ulubionym sposób niesie lekko zakręcony nad grzbietem, jak często nasze białek. Dość ciężko futro malowane znakomicie piękne: orzech-czerwonawo-brązowe, ciemniejsze wobec sacrum i sześciu jasne białe paski na plecach. Na bokach kufy - z nosa, oczami i na uszach - jak ostatnim kolorowym kodem kreskowym zadowoleni ze swojej pracy artysty, delikatnie Kinuta ciemne podłużne paski.

Numbaty żyć samotnie w krzakach i suchych lasach, gdzie wielu gnijących na eukaliptusa gruntu. Nie kopać nory, wysoko na drzewach też zazwyczaj nie wspinać. W nocy spać w gniazdach, tkane z suszonych liści, w zagłębieniu zwalone drzewo wiatr lub starości. Kopanie w ziemi na termity, murasheedy poluzować swoje płytki, pięć centymetrów. W tym samym celu z gastronomiczny kruszą silnymi pazurami zgniłych pni, a następnie popchnął wąski pysk w każdym zakątku próchno, i bardzo szybko rzucać i ciągnąć lepki język, lizać i połykać przylegającą do niego od termity i mrówki.

niewiele wiemy o zwyczajach i nawykach numbatov. David Ostrza, jeden z najbardziej aktywnych australijski przyrodnik, dwa miesiące obserwując poluruchnom murasheedom dodany do naszej skromnej wiedzy o Nim kilka interesujących szczegółów.

Jego uczeń, lub raczej, uczeń - "Little Miss mrówkożer workowaty"Zasypianiem wieczorem, spędziłem noc w całkowitej zdrętwiałe, uderzając jego rzadkie nawet dla torbaczy martwych. Czasami martwi czy będzie ona obudzić się przy życiu. Ale obudziła się i, jakby w celu zrekompensowania utraconych godzin bezczynności, a następnie prowadził niestrudzenie skoki, potem kłus, śmieszne piszczy "tu-tu-tu", Patrząc pod różnymi kątami i rozdrobnione pała, gdzie czeka ją znała smaczne termity. Ale to dziwne: zwykle przed południem nie dotknął. Apetyt przychodzi późno - obiad był jej pierwszy śniadanie. Ona oferuje wybór dań do wyboru: termity, mrówki, robaki posiłek, chrząszcze, dżdżownice, surowe jaja, mleko, chleb, ale "Little Miss mrówkożer workowaty" Wolał, że najtrudniej było dostać odpowiednią ilość dla niej - termity. Apetyt na tych owadów była jej niewyczerpane. Ona łatwo wspiął nawet przy dość wysokich kopców termitów. Po jedzeniu, uwielbiał wygrzać się w słońcu, błogo rozciągnął wszystkie cztery łapy i wywieszonym językiem.

Mrówkożer workowaty (Myrmecobius fasciatus)

To łagodne stworzenie nie porysować lub bite, nawet jeśli wbrew jej woli, wziął ją w ramiona. Niestety, dziecko wkrótce zmarł ukąszony przez jadowitego pająka.

Dwa rodzaje murasheedov żyją tylko w Australii i gdzie indziej. Normalny, co było mowy - w skrajnym południowo-zachodniej części piątego kontynentu. I czerwony mrówkożer workowaty (włosy na grzbiecie jasny czerwony, zwłaszcza na sacrum i przednimi nogami, które są wręcz czerwony) przeżył w kilku miejscach w Australii Południowej na bardzo małej powierzchni.

I oba rzadkie fox zwierzęcy, mimowolne imigranci z Europy, grożą szybko wapna. W nocy jak lis w ogóle, i powinny być łatwo znaleźć można tych ludzi z epoki dinozaurów, nie są przystosowane do naszych dynamicznych skoków i pożerające bezwstydnie pożreć.

Drugi oryginalny australijski kretoworowate ("oorkvasmata" język rodowity), kiedy po raz pierwszy złapany w 1888 roku, wykonane nie mniej zamieszania niż raz dziobaka.

W rzeczywistości, na początku był gotów przyznać nawet torbacz i względnej afrykańskiego złotokretowate, na którym jest ono bardzo podobne. Ale wtedy worek w molach kobiet nadal zauważył - była oddzwonił. Na tym, jak zęby i postanowił, że pochodzenie ich kretoworowate jest blisko Bandikowate.

Zewnętrznie, to jest prawdziwy mol, z całym atrybutów. Budować takie same, wszystkie cztery łapy - kopanie łopatą, jak krety (przód raczej pik: na każdym z dwóch dużych ostrymi pazurami). Oczy i nie patrzeć - nie można zobaczyć z zewnątrz, ale w środku, pod skórą, są, ale zwyrodnieniową prawie całkowicie zanikły, nie tylko nic nie widać, ale nawet światło od ciemności nie zmienia.

I nie ma ucha zewnętrznego. Ledwo zauważalne otwór pod płaszczem.

Jedwabiste miękkie włosy nie są ciemne, jak nasz mol i kremowe lub złocisto-żółty, czerwony. Ona opalizującego, jak klejnot. I w przeciwieństwie do naszego kretoworowate nor tunele wykopaliska. On żyje w glebie piaszczystej, rozpadające się szybko, kopanie płytkie - tylko siedem centymetrów od powierzchni. Naturalnie, luźny piasek natychmiast po jej nagim i krótki ogon wypełnia wykopał dziurę. Oddychanie jest kreta, po kilku metrów pod ziemią, aby wydostać się na powierzchnię. Czołgać się trochę, wijąc robaka i ponownie wkłada ostry pysk,, zasłonięty napalona na osłonie nosa w piasku, nogi i pomaga wykopać nagle znika, jakby zanurzeniem się w ruchome piaski.

Niespodziewanie, chociaż określenie biologicznie oparte, jak widać, tu i tam, że wiele zemleroyuschih podobne do moli sierść zwierząt ze złota lub srebra brokatem! Wśród afrykańskich złotokretowate i ich odmian - moli miedzi, amerykański Gopher Gophers i mole futra szczur afrykański też ze srebra lub złota połysku.

W listopadzie, żeńskie krety torbacz kopać dość głęboką dziurę w odpowiedniej glebie i w głębi, rodzić i karmić dwa malutkie młode.

Dwa gatunki kretoworowate w Australii - jeden mieszka w Australii Południowej, drugi, krótki twarzy i małych, bez pseudo-trzonowe zęby w żuchwie - tysiąc mil na północny-zachód od pierwszego.

Źródło: Igor Akimushkin. World of Animals. T. 1