Dziobaka (Ornithorhynchus anatinus)

Nie wiemy, kto pierwszy złapał dziobaka, ale gdzie i kiedy to się stało, jest pewne: Hokesberi, Nowa Południowa Walia, w listopadzie 1797 r. Gdy skóra niesamowite stworzenie (choć bardzo słabo zachowane) widział przyrodnika angielskiego, wielu z nich zdecydowało, że jest fałszywy. Myśleliśmy, że do skóry z tropikalnej małych zwierząt żartownisiów uszytych dziób kaczki.

Azja Południowa wielokrotnie przyniósł te rzeczy: małpa dołączyć ogon ryby i dać jej syrenę, głowicy kogut prishyut Iguana - w Europie, te potwory były nazwie bazyliszki. Kunstkammer były wtedy modne, i zbiera różne rzeczy.

Minęło, jak się wydaje, na rok przed dr Shaw, przyrodnik z Muzeum Brytyjskiego, zaryzykowałem do poszukiwania potwora dziobak skóry. Po zbadaniu go ostrożnie, nie znalazł fałszywe: skórę, bez wątpienia, - tworzenie natury, a nie przez człowieka. Nazwał tę Bizarre Creations Platypus anatinus, które jest tłumaczone z greckiego alfabetu łacińskiego oznacza - ploskonog kaczki.

Na skórze niespotykaną bestii chciał zobaczyć znanego specjalisty klasyfikacji zwierząt Getynga prof Blumenbach (wygląda na to, że tak naprawdę nie wierzą swoim brytyjskim odpowiednikiem). Platypus obrzuca został wysłany do Niemiec. Ale Blumenbach znaleziono podróbki: dziób na niego i webbed stóp - naturalne. Ale Blumenbach przemianowany w bestię Ornithorhynchus paradoxus (Paradoksalny ptitseklyuv).

Fakt, że nazwa "dziobak" Został przyznany jeden mały chrząszcz. Shaw nie wiedziałem o tym. Zgodnie z zasadami klasyfikacji zoologicznej nie można nazwać taki sam sposób różne zwierzęta (nie do pomylenia).

Ale dać zwierzęciu nowa nazwa nie jest najtrudniejsze. Trudniej jest określić jego pozycję wśród innych stworzeń w królestwie zwierząt. Kim jest ten dziobak? Bestia z dzioba ptaka lub ptak ze zwierzęcia, ciało? Lub jaszczurki pokryte włosami?

Około sto lat trwał spór, kto jest dziobak. Blumenbach wziął go do klasy ssaków, lub zwierząt, na podstawie prawnej, że skóra dziobak pokryte włosami. Nie musiałby go zatrzymać. Ale tu, w Australii został wysłany do Anglii dwa małe zwierzęta zakonserwowane w alkoholu. One zbadane słynnego anatoma Everard Home, a okazało się, że jeden z dziobaka - kobieta. Ale jak Hom szukał, nie mógł jej znaleźć ... sutki piersi.

Brodawki nie znalazła, ale okazało się, stek (całkowite usunięcie narządów moczowo otwierania i jelit, takie jak ptaki czy jaszczurki). U ssaków, brak kanalizacji. Ale dziobak jest ani ptak, ani gadów: ponieważ jego skóra nie ma na sobie pióra i łuski, a włosy! Jak bestie. Z przodu iz tyłu bałaganu - ptaka, aw środku - bestii ...

Nie widząc innego wyjścia, Holm proponuje się utworzenie w systemie klasyfikacji zoologicznej specjalnie dla dziobaka specjalnym oddziałem. W rok później, to było zrobione: francuski biolog Etienne Geoffroy dał Saint-Hilaire nowe stekowce nazwę zamówienia, albo, innymi słowy, ze steków zwierząt.

Ale tu problem nie został całkowicie rozwiązany. Mimo wszystko, nadal nie jest jasne, do której klasy sklasyfikować te stekowce: do gadów i ssaków.

Lamarck powiedział, że ani jedno, ani drugie, a także specjalny, nowa klasa prassaki. Przez czas dziobak względna pokazał się: w Australii otwarto innego zwierzęcia ptasiego dzioba - Echidna spiny, dziwne stworzenie, jak jeż i na ... Kikimora.

Echidna Grecy nazywali Żmije. Wydaje się, że krótki dzioba echidna zawdzięcza swoją nazwę dziwny i nieprzyjemny wygląd, a może i zaangażowanie w tym trującym wpływem na nodze, który Natura obdarzyła ją mężczyzn. (Mówiąc, że dziób Echidna i dziobak ptaka, miałem na myśli tylko powierzchowne podobieństwo do rogowej dziób jego wewnętrzny układ jest zupełnie inna :. Jeśli to dziób, potem "zwierzę"Nie ptak).

Więc teraz były dwa, ale kim są - to jest problem.

Dziobaka (Ornithorhynchus anatinus)

Istnieją dwa nowe wiadomości z Australii i Niemiec dzieli Europę na trzy zoologów walczących obozów: Sir John Jamison zapewnił, że dziobak składa jaja, niemiecki anatom Meckel odkrył żeńskie gruczoły sutkowe się tworzyć niesamowite (ale bez sutków). Oni nie zauważyli wcześniej, ponieważ jest tylko do dnia porodu one zwiększyć ich mikroskopijne rozmiary. Naprawdę wspaniałe są dzieła Twoje, Nature!

- To nie może być! - postanowił francuskiego Saint-Hilaire (Etienne i jego syn Izydora) i niemiecką Blumenbach. ;

Jeśli zwierzę składa jaja, to nie może być pierś. Tak myśleli. I jako noworodek utkonosiki będą pić mleko? Z takim nosem! Meckel oczywiście błędem poprzez dławik piżma z mleczarni.

- Nie - twierdził Meckela - I nie pomylił się. I pogłoski, że dziobak składa jaja, nie więcej niż legendą.

Georges Cuvier, jego współpracownicy i Blenvill Auken (wszystkie wielkie nazwiska!) Zgodził się z nim.

I dwóch innych wielki znawca, Everard Home i Richard Owen, pokazując Norman Wisdom, pół uzgodnione z tych i innych: Tak, być może, oni powiedzieli, dziobak składa jaja, ale określa je - nawet w jajowodów na rozerwanie powłoki i światło utkonosiki urodziło się żywe, które następnie karmi mlekiem matki.

Zwycięstwo! W 1829 roku, Etienne Geoffroy Hilaire Saint-triumfalnie opublikował list z Australii, której autor opisuje szczegółowo cztery znaleźć im dziobak jaja. Zdjęcia z jajka były dołączone do listu. Takie szczegółowe i dobrze, że eksperci, jak tylko patrzeć na nich od razu, bez wahania zdecydował: to jajko przez dłuższą żółwia. Zatem triumf Saint-Hilaire był krótkotrwały.

A dwa lata później nowy list z Australii przyniósł zdawała się być triumf partii Meckel i Cuviera. Porucznik Mole własne oczy widziałem z gruczołów otwarty Meckel na brzuchu żeńskich dziobaka nie czerpią piżma i mleko! Jednak jeden "nieznaczny" nieco przyćmiło fakt radosną uroczystość: w dziobaka dołkowego Mol znaleziono skorupki z jaj. Ale może to nie było jajko dziobak ...

- Nie, dziobak! - powiedział kiedyś Saint-Hilaire i Blumenbach.

Trzydzieści lat minęło w sporach. We wrześniu 1864 roku, profesor Owen otrzymał list z Australii. Jeden pracownik, napisał w liście, złapany dziobak, i zaproponował mu złote nabywców. Zwierzę było umieścić w pudełku z winem. Następnego ranka znaleziono w pudełku dwa białe, miękkie w dotyku jaj.

Profesor Owen nie chciał uwierzyć, że samica dziobak dostarczane naturalnego sposób: może bała, bo wymyślił naruszono zasadę, że zniosła jajko, zamiast rodzić do życia młodych.

Dwadzieścia lat ciągłej debaty naukowej.

W 1884 roku, 2 września, w mieście Montreal, odbyło się spotkanie Stowarzyszenia Science Brytyjskiego. I tu w prezydium obrad telegram. Prosto z Australii. Od Caldwell, członek stowarzyszenia. Na własne oczy widział dziobak samica zniosła jajko!

Rzadki przypadek w tym samym dniu w Australii, Adelajda, inny naukowiec, William Gaaki pokazał zebranym naukowcom jajo "kuzyn" Dziobak - żmije. Znalazł go w torebce czerwiu na brzuchu.

"Minister - powiedział Gaaki - odbyło viper-mate przede mną na tylnym nogą w powietrzu, a ja czuję brzuch zwierzęcia. Tutaj znalazłem wielką torbę, jest tak szeroki, że może umieścić męskie zegarki. Był to woreczek pomiot utworzone przed włożeniem jaj do jego przyjęcia. Później, wraz z rozwojem dziecka, rozszerza się, a kiedy opuścił torbę ponownie wygładzone. Tylko zoolog zrozumieć, byłem zdumiony, kiedy wycofał się z jaj worek. Pierwszy odroczony jajko ssak, że mogę pokazać towarzystw naukowych. To niespodziewane odkrycie został uderzony tak mi się, że jestem głupi, mocno ściskając jajo między palcami, i popękane. jajka było około piętnastu długość i szerokość - trzynaście milimetrów. Powłoka była twarda, jak pergamin, podobnie jak wiele gadów",

Więc wszyscy byli źle, a Saint-Hilaire (ojciec i syn), a Blumenbach i Cuvier i Owen. Dziobak i echidna, jak się okazuje, zarówno jajorodny i ssaki. W tej rzadkiej kombinacji widzimy oznaki, że w erze, kiedy nasi odlegli przodkowie już ubrany w wełny i zaczęła karmić mleko dla dzieci, ale nie stracił całkowicie, a niektóre cechy jego przodkowie - z gadów: stara tradycja nadal składają jaja.