Przyczyny różnych chodach u ssaków

Odziedziczone ciało ryby falisty zagięciami bocznymi zsynchronizowane z symetrycznym przekątnej sekwencji ruchów kończyn, zakotwiczone w pierwotnych kręgowców lądowych względu na ich korzystny. Boczne tułowia wygina korzystne, ponieważ ruch w identycznych skali stawów kończyn (stawach biodrowych i ramię) zwiększona długość każdego kroku.

Przekątnej symetryczna sekwencja ruchu kończyn ma tę zaletę, że wszystkie etapy trzema nogami wsparcie w całym cyklu ruchu w stabilnej równowadze, tak jak w tym przypadku, pion środka ciężkości nie wykracza poza podpory trójkąta. Gdy boczny ruch ramion samą sekwencję kroku trzy nogami wsparcia są niesymetryczne. Rozwój terenów wymagane przyspieszenie ruchu na ziemi, a głównym lokomocji (bardzo powolny krok po przekątnej) była niewystarczająca prędkość. Naturalnie, kręgowce lądowe miały rozwijać się szybciej formę transportu. Bezpośredniej drogi etap powolny przyspieszenia, jak wynika z powyższego, prowadzi do normalnego etapie, w którym stosuje się dwa etapy wsparcia bocznego, i kontynuowanie dalszego przyspieszenia ruchu do przodu.

Etap wsparcia bocznego następuje również etap inohodnobraznyh formy i ambuły. Te kroki są zwłaszcza nietrwałe w kończynach dolnych charakterystyczne pozycji oddalonej czworonogów (płazów, gadów). Dlatego też przyspieszenie ruchu w niższych czworonogów jest możliwe tylko za pomocą zmiany rytmu poruszania się w kierunku trotlike chodów, gdzie nie ma etapu podpory bocznej (Sukhanov, 1968). Wraz ze zmianą rytmu lokomocji podczas przyspieszania ruchu ziemi niższe czworonogi mogą powstać i rozwijać zróżnicowanie funkcji kończyny. Tylne kończyny ruchowa zaczynają odgrywać wiodącą rolę w lokomocji, a rytm ich pracy różni się nieco od rytmu pracy kończyn przednich. Więc nie trotlike chód i kłus z przewagą tylnych kończyn. Na tej podstawie, z dalszego przyspieszenia ruchu powstaje dwunożną rasę gadów (Sukhanov, 1963, 1967). Dwunożny prowadzony jest charakterystyczne dla wielu nowoczesnych Lacertilia (Annandales, 1902 Zielony, 1902 Snyder, 1949, 1952, 1954).

Do ruchu szybkich torbaczy i ssaków łożyskowych charakteryzuje się za pomocą asymetrycznego chodu. Ponadto, w przeciwieństwie do dolnych kończyn czworonogów wszystkich ssaków znajdują się w oponiaków płaszczyźnie. Ponieważ obie strony struktury i funkcji kończyn są wspólne dla wszystkich ssaków, 11 to trzeba uwierzyć, że powstały one z ich przodkami, dostosowując się do stylu życia, dla których pozycja asymetryczna sekwencja oponiaków kończyn były zdecydowanie korzystne.

Lifestyle starożytne ssaki wszyscy badacze zainteresowani Omawiając kwestie pochodzenia tej grupy zwierząt. Huxley (huxley 1880), uważa się, że przodkowie torbaczy zostały dostosowane do wspinania drzew. Taki sam wniosek przyszedł Dollo (Dollo, 1899a, 1899b), który badał szczegółowo strukturę szczotki prymitywne torbaczy. Wiele argumentów na rzecz prymatu nadrzewnych torbaczy życia prowadzi Bensley (Bensley, 1907a, 1907b), który specyficznie zbadać strukturę szponów współczesnych torbaczy. Mateusza (Mt, 1904, 1937) ma nie tylko torbacz, ale dla wszystkich łożyskową uznaje podstawową drzewo wspinaczkowe życia. Podobna opinia jest utrzymywana przez innych autorów (Gregory, 1913- Boker, 1926, Panzer 1935-, 1932- Simpson, Romer 1937-, 1945- Clark le Gross, 1949, i in.).

Zebra (Hippotigris)

Hipoteza o prymacie życia włazu obraz ssak uzasadnione badanie cech morfologicznych jako skamieniałości dawnych zwierząt i najbardziej prymitywny nowoczesnych formach. Stwierdzono, że zarówno z jednej strony, pierwszy palec (Pollex i palucha) są w przeciwieństwie do wszystkich innych, a po drugie, w przedramieniu i podudzia tych postaci jest dobrze oznaczony urządzenie do obracania (mobilność obrotowa wokół osi długiej kości). Obie te właściwości są rzeczywiście nieodłączne w dzisiejszych zwierząt wysoko wspinaczki.

Oprócz hipotezy o pierwszeństwie Laza życia przodków ssaków, były inne punkty widzenia. Gregory (Gregory, 1951) sugerują, że prymitywne ssaki były eurybionts, nadal w stanie wspinać się, kopać i skakać, a jedynymi bezpośrednimi przodkami torbaczy były drzewa wspinaczki styl życia. Haynes (Haines, 1958) przeprowadzili szczegółowe porównanie muskulaturę i konstrukcji zewnętrznej (szczotka ichneumonHerpestes ichneumon) Za pomocą pędzla szeregu innych ssaków. Badania te pozwoliły mu udowodnić zbieżność funkcję liczby grup współczesnych zwierząt uchwycenia. Mając to na uwadze, Haynes łączy Gregory opinię o urządzeniu wtórnym do wspinania się ssaków łożyskowych. Jednak, moim zdaniem, praca Hines potwierdza zamiast obala hipotezę pierwszeństwa ich włazu życia. Fakt, że niektóre zostały znalezione szczątki jurajskich ssaków z grupy Panthoteria, którego prawdopodobnie pochodzi nowoczesne torbacze i łożysko, raczej wskazywać na obecność tych zwierząt opozycji pierwszego palca drugiej i obracając dolną nogę i przedramię. W tym przypadku, zbieżny ewolucja podobnych cech w różnych grupach współczesnych ssaków wspinaczkowych sugeruje, że ich przodkowie też byli wspinaczki życia.

Przyjąć hipotezę pierwszeństwa ssaków przodków obraz Laža życia, konieczne jest, wraz z faktami rzędu morfologicznej do udowodnienia, że ​​lasagne była przyczyną sekwencję asymetrycznym ruchu kończyn i spowodować ich przenieść z segmentowe do oponiaków płaszczyźnie. Mamy już zauważyć, że te szczególne przepisy kończyn i kolejności ich ruchy występują we wszystkich współczesnych ssaków, a więc musiała rozwijać się w ich wspólnych przodków.

Oczywiście lasagne może spowodować takie zmiany położenia i kolejności ruchów kończyn. Oto dlaczego. Dwie formy drzew wspinania należy odróżnić: powolny perelezanie z gałęzi na gałąź i szybkie przechodzenie z jednego oddziału do drugiego. Jest to łatwo wykazać, że powolne perelezanie w asymetrycznej sekwencji nie daje żadnych korzyści, symetrycznego ruchu, ponieważ może prowadzić nie tylko do etapu redukcji. Ponadto pozycja kończyn oponiaków nie sprzyja oddziały obhvatyvaniyu. Szybki jak skoki opiera się na inny rodzaj ruchu, który, wydaje mi się, nie może być podstawowym lokomocji u ssaków. Więcej omówiono poniżej.

I przedstawił nową hipotezę (Hamparian, 1967) o pierwotnych ssaków poluroyuschem stylu życia, który w przeciwieństwie do powyższego pozwala nam reprezentować proces powstania pozycji oponiaków kończyn i asymetrycznych sekwencji ruchu. Hipoteza ta nie jest sprzeczna i cechy morfologiczne form kopalnych, zwykle podawane udowodnić pierwszy wspiąć się ich sposób życia.