Starożytni przodkowie koni - co oni?

Wielu z nich zapewne interesuje się pytanie, gdzie znajdowały się konie? Czy istnieje związek u tych zwierząt z zebry i wyglądało najstarszego przodka konia? W tym artykule znajdziesz kilka interesujących faktów i filmów na ten temat.

Od kogo przyszedł konia?

Według naukowców, najstarszy przodek konia żył o 54 milionów lat temu. Położył podwaliny, a ten rodzaj ssaków, takich jak zebry. Ponieważ pobyt koński przodek nazywany eocenie, oryginalne imię brzmiało to jak „eogippus”. Później eogippus nazwał „hyracotherium”.

Zewnętrznie to zwierzę było jak kogoś innego, ale nie na koniu. Miał kształt łuku do tyłu, niewielki wzrost (o małej psów, około 30 cm) i długi ogon. Prymitywne ssaki były nierówne zęby, to jest niepodobne do konie zęby nowoczesność. Jeśli teraz konie jedzą trawę i ziemię, najstarszy hyracotherium oskubane pędy liści, jakby usuwając je z podstawy rośliny.

Hyracotherium przednie nogi mają cztery palce i zbyt mały pazur Powrót - Trzy palce bez kopyt. Siedlisko zwierzęcia były gładkie obszary Azji Wschodniej, a także wilgotne lasy Ameryki Północnej i Europy lasów. Następnie, potomek hyracotherium stał orogippus. W poniższym filmie proponujemy obejrzeć film dokumentalny o amerykańskich dzikie mustangi, z którego będzie można dowiedzieć się o życiu tych zwierząt.

Najstarsze typy

Czy kiedykolwiek widziałeś najstarszych typów koni? W procesie ewolucji one hyracotherium coraz bardziej podobny do współczesnego konia, a ostatecznie uzyskał taką samą formę jak w naszych czasach. Następnie będziemy wyjaśniać więcej o każdym z nich.

Orogippus

Potomek hyracotherium stał orogippus, które miały wzrost o mniej niż pół metra wzrostu i umieścić w łańcuchu ewolucyjnym nowoczesnych koni. Miał stałą krótko sklejaniu grzywę (takie jak szczoteczki do zębów) i ogon polulysym i jasnoszary wełny (jasnobrązowe paski i brązowe nóg). Tetradigitate zachowane w orogippusa na przednich łapach, ale wrócili z trzema palcami i początków kopyta. Nastąpił znaczny rozwój środkowego palca do wszystkich kończyn.

Środkowy palec starożytnych koni był silniejszy w ewolucji dwóch palców bocznych nie są już konieczne, a było kopyto, jak w nowoczesnych koni. W ewolucji bocznych palcach bardziej jak małe kościste wypukłości na kopyta. Zmiana kształtu i rodzaju kończyn ze względu na fakt, że orogippusy przeniesiony na stałym gruncie, z krzewów i roślinności zielnej.

porywczy nowoczesny wyścigów konnych - jest wynikiem mieszka dość komfortowe obszary jogging: step, pagórkowate równiny. Nawiasem mówiąc, najszybsza prędkość skacze i zapisuje orogippusov przed atakiem większych zwierząt drapieżnych.

Mesohippus

Trójpalczasty ssaki natychmiast po orogippusa i hyracotherium w oligocenu. Miałem średnią wielkość owiec i brązowym kolorze. Ogon długości i rozrzedzony roślinności, twarzy i mane krótkich dużych oczu, przednia część lufy jest nieznacznie zaokrąglona.

Anchitherium

Anchitherium był także potomkiem trójpalczastego eogippusa. Ta gałąź ssaki wymarły około 5 milionów lat temu i potomkowie, niestety, nie zostawił. Wielkości był bardziej orogippusa - o mały kucyk, trochę mniej niż duży owiec. Kolor koń był piasek z ukrytymi szarymi lub brązowymi paskami.

Kiedy na ziemi (około 25 mln lat temu) nie było miejsca bez lasów - Plains, sawanna, Heath - Anchitherium wziął suche murawy. Podobnie jak orogippus dziki Anchitherium szybko biegać, mogą biegać na długich dystansach w ciągu dnia w poszukiwaniu pożywienia i bezpiecznych miejscach.

Pliogippus

Przedostatnia wszystkim, którzy poprzedzone nowoczesnego konia. Pliogippus żył około 2 milionów lat temu w lasach Ameryki Północnej. Jego szczęki były już przystosowane do żucia grubej trawy. animal nogi były dłuższe, a ciało jest znacznie cieńsza i bardziej zwrotny niż przodków. Mane to krótkie i grube nogi z sensownych kopyta, lecz szczątkowe palce na boki.

hipparion

Ostatni koń trójpalczastych. To wygląda jak hipparion gazeli mieszkał w Ameryce Północnej, Afryce, Azji i Europie. Duża liczba przedstawicieli tego gatunku był ogromny, to w jakiś sposób wyjaśnia, dlaczego konie są tak powszechne we współczesnym świecie. Ulubione hipparions żywności - krzewy, trawy. Ostatni hipparion zmarł 1,25 mln lat temu.

Equus

Equus była nieco jak zebra, ponieważ ma dobrze zdefiniowane paski na korpusie krótkim mane. Jednakże mane już miękkie i nieco dłuższe ogon miał grubość sierść i racic były dobrze uformowane. Szczątkowe palce brakowało. Naukowcy nazwali również dzikich koni Equus. Oddział rodzaj Equus - leśne i dzikie konie stepowe, wymarły na początku 20 wieku, koń Przewalskiego.

koń Przewalskiego

Została odkryta przez naukowców NMPrzhevalsky podczas podróży w Tybecie (podróż miała miejsce w 1879 roku, opis gatunków - w 1881 roku). On żyje w teraźniejszości, w obszarach chronionych i obszarów chronionych w Azji, Ameryce i Europie, a także wykluczenie (rejon Czarnobyla NPP) strefa. Według zoologów u koni Przewalskiego dzikiego utworzyli trzy pełne stado. Ponadto, zwierzę jest zawarty w największych ogrodów zoologicznych i rezerwy na świecie (na przykład w mongolskiej Park Narodowy Chustajn nuruu). Wymiary konie: wysokość - 130 cm, długość - 2 m, ciężar - do 350 kg. Kolor brązowo-złoty, nogi i ogon czarne. Grzywa jest krótki, miękki i puszysty.

Film „konie Przewalskiego w Prypeci”

Koń Przewalskiego dorosłego w strefie wyłączonej w Prypeci. Naukowcy zostały dostarczone do Prypeci 17 osoby, a po chwili było już 59 zwierzęta rozmnażają się dobrze w terenie pustynnym, tworzą stada i ma ścisła hierarchia.