Koń idzie na wojnę

Rozległe równiny Dunaju i Bałkanów do Uralu tysięcy lat temu żyli indo - przodkowie i krewni najbliższych prawie wszystkie narody europejskie: Słowian, Niemców, Greków, Rzymian i Hetytów, Persów i Hindusów. W Indoeuropejczyków były zwierzęta domowe: owce, krowy, świnie. Ale to nie było koni. A wokół osiedli pasły się liczne stada tarpan. Pierwszy indo-polować dzikie konie, a następnie je oswoić.

Wcześniej sądzono, że przodek konia domowego był koń Przewalskiego. Teraz inna opinia: konie Przewalskiego zbadane i okazało się, że miała 66 chromosomów, podczas gdy koń domowy zwrócili 64. Oznacza to, że koń domowy koń nie może być przodkiem Przewalskiego. Kolejna miała przodka - tarpana. To i oswojone Indoeuropejczyków w trzecim tysiącleciu przed naszą erą. W tym samym czasie, oczywiście, ludzie nauczyli się jeździć na koniu.

Wierzono, że koń był początkowo zwierząt pociągowych i wyżynny zaczęła się znacznie później. Jednak, jak stada pasą się konie domowe? Tylko kierowca może sobie poradzić z takim wypadku pieszy nie może zrobić.

Tysiące lat temu, Indoeuropejczycy zaczęli osiedlać się w miejscach ich rodzinnego domu.

I wszędzie byli z koni domowych. Czy Indo-rydwanów, pytanie nie jest oczywista. Wózki ciągnione przez woły, osły i wielbłądy, znany w krajach Mezopotamii (w dolinach Tygrysu i Eufratu w Mezopotamii) w czwartym tysiącleciu pne, kiedy koń nie został jeszcze oswoić.

W czasach Hyksosów (około XVII wpne) pojawił się rydwan. Jakby z ich powodu Hyksosów i podbił Egipt, który wtedy jeszcze nie miał rydwany. W drugim tysiącleciu pne mają rydwany "Jest to produkt o wysokiej sztuki technicznej", Niektóre z ich częściami robić różne panom. I nie dlatego, że drzewo spadło, i niektóre z jego odmian, które zostały przywiezione z daleka.

Interesujące jest to, że podczas wykopalisk archeologicznych na Krecie znaleziono około 500 wozów. Kreta - wyspa jest górzysta: na wozie nie jest bardzo ride. Dlaczego więc w pałacach kreteńskich jak rydwanów? Myślę, że na Krecie one produkowane na eksport.

Kawaleria nie była jeszcze (pojawiła się na początku pierwszego tysiąclecia, Asyryjczycy), ale rydwany udział w walkach na ponad trzy i pół tysiąca lat temu.

Mówiąc, że kawaleria przyszedł Asyryjczycy, to znaczy, jeśli najpierw opanowali sztukę jazdy. Wielu poszło przed jazdą pasterzy pasterzy z indoeuropejskiej. Narody Kaukazu i płaskowyż irański cieszył koniach dla różnych potrzeb: Skoki na nich, niosąc raporty, możemy przebyć długą drogę, pasły bydło. Ale zawodnicy vooruzheynye w większych jednostek bojowych po raz pierwszy pojawił się wśród Asyryjczyków. W drugim tysiącleciu pne, sądząc z tekstu pisanego i obrazów na pomnikach, ale rydwany były Asyryjczyków. Ale tysiąc lat później w asyryjskich wojsk kawaleryjskich prawie całkowicie zastąpione rydwany.

Ciekawostką jest, że na początku, jak w wozie na konny wojownik był rodzaj voznitsa-"pravchy", Przejechał dwa konie: nasze konia i żołnierz, który w ten sposób uwalnia ręce do fotografowania i rzutki. W następstwie Asyrii i sąsiednich krajów zaczęły zawierać w wojsku dużych grup jeźdźców. Pod koniec IX wieku pne w kampaniach Urartu królów starożytnej o stanie w naszym kraju, z udziałem stu rydwanów tysiąc jezdnych, a tylko dwa lub trzy tysiące piechoty.

Widzimy inaczej niż poprzednio, stosunek sił zbrojnych. Brak rydwany i kawaleria stała się główną siłą w walce: nowa strona otwiera się w historii sztuki wojennej. Ale rydwan nadal być potężną bronią, przynajmniej aż do V wieku pne (przynajmniej z Persami), podczas gdy Brytyjczycy, a do I wieku przed naszą erą.

Grecki historyk i teoretyk sztuki wojennej Ksenofonta mówi, że raz satrapy Farnabazosowi rozproszone dwa rydwany oddział 700 Greków, a potem zaatakował ich jeźdźców, posiekany je doskonale.

Szlaki konne rydwany Scytowie zadane pierwszą klęskę. Grecki falanga - ostateczna.

Scytowie mieszkał w południowych rosyjskich stepów, gdzie koń został udomowiony. Oni nalot bogate południe kraju: Urartu, Asyrii, Media. W VI wieku pne mieli już ciężkiej kawalerii zbiorniku - główną siłę swojej armii. Ich wrogowie również. Ale potem w armii starożytnego Rzymu i Grecji siły uderzeniowe stała piechota i kawaleria tylko pomocniczym ramię z serwisu.

Ale nigdzie nie ma innych ludzi, a nie koń nie oznaczało tyle do życia pokoju i wojny, jak Mongołów w okresie rozkwitu imperium. "Od niepamiętnych czasów chińskich kronikarzy w stepy w północno-zachodnim od strony wyznaczonych dwóch koczowników nazwie Mong-Kułow i tata ..." (Soloviev). Żyli nie w miastach i na wsiach, w jurtach zbudowanych "z cienkich gałązek i słupy pokryte filcem", Mieli tak wiele różnych zwierząt - krów, owiec, kóz, wielbłądów i koni, w szczególności - jak jest w innych częściach świata", I dalej: "Nie ma narodu na świecie, która byłaby inna pod tym względem i posłuszeństwa wobec swoich przełożonych, jak Tatarów",

W pierwszych dziesięcioleciach XIII wieku między takimi "wodzowie"- chanów - jeden nazwany Temujin, Czyngis-chan (nazywa się później"Ocean Khan") po gwałtowna walka stonowane wszystkie inne chanów: "... dołączył do hordy horde ..." Mongołowie i przeniósł się do ofensywy na sąsiednimi krajami na wschód, zachód i południe od ich tradycyjnych przenośnych. Podbili Chiny (nawet w Japonii miał zamiar przejechać przez morze, ale sztorm zniszczył flotę), podbił księstw i królestw Azji Środkowej.

Dwa ogóle Czyngis-chan Dżebe-nojon i Subut (Subedey-Bogaturov) najechał północne Indie, a stamtąd w 1222 roku przeniósł się na wschód, północ Iraku osiągnęła Kaukaz, niszcząc wszystko na swojej drodze, poszedł w dolnym biegu Donu, w połowieckich stepu. "doładowania" to i wzdłuż wybrzeży Morza Azowskiego krymski osiągnięte, a następnie ponownie wprowadzić step Polovets przekroczył Dniepr Dniestru osiągnęła i wrócił do Chingizkhanu.

Był to najdalej i najszybciej nalot koń, który zna historię. 30.000 zawodników (z dwa lub trzy razy duża liczba koni - wszystkie konie w wojsku było 100.000!) Dwa lata zostały walczył około 10 tysięcy kilometrów (dziennie czasami nawet 150 kilometrów atakowany!). Jest z tym składzie po raz pierwszy walczył w rosyjskim rzeki Kalka.

Bitwa rozpoczęła się 31 maja 1223. Ze względu na nieskoordynowanych działań rosyjskich książąt, ponieważ ich sojusznicy uciec, Polovtsian, który rozgromił szeregi armii rosyjskiej, "Rosjanin doznał porażka wszędzie doskonały, co, według kronikarza, stało się od początku ziemi rosyjskiej",

Zwycięzcy, Tatarzy, osiągnęły Nowogród Svyatopolchskogo powrócił na wschodzie", Zniknął za 14 lat. Trzydziesta oderwanie Dżebe-nojon i Subuta, co zwykle strategii w Tatarski "rekonesans"To nie był główną siłą, która przygotowuje się do uwolnienia Tatarów rosyjskich księstwa.