Konie

koń - Jedną z najbardziej użytecznych osoby domowych, dystrybuowany razem z nimi na wszystkich częściach świata. Udomowiony koń został utworzony ponad sto gatunków, ale, pomimo różnic w wielkości i proporcji ciała, nie znajdziemy wśród nich taką różnorodność, niektórzy widzieli u psów i owiec.

Faktem jest, że bez względu na rasę ludzi konnych lub hodowane, jest on zawsze w konia, przede wszystkim jako silnik dziennym na przejażdżkę lub do pracy, a wszystkie inne produkty odgrywa jedynie niewielką rolką chociaż niektóre azjatyckie narody i cieszyć mleczne i mięsne, konie jednak dużo mięsa lub ras mlecznych one nie istnieją.

mleko klaczy zawiera do 6% cukru mlecznego (w mleku krowim około 4%) - tak łatwiej jest narażony na fermentacji alkoholowej, tworząc mleko składnika odżywczego pieniste, orzeźwiający i lekko odurzający napój klaczy, bogate w witaminy A, B i C. kumys jeść dużo narodowość nad od Wołgi do Jakucji, a ponadto służy jako lekarstwo na gruźlicę.

Pochodzenie konia. Rasy koni. Wśród ras koni, które wykonują różne zadania, dwa główne typy wyróżniają wyraźnie: bardziej smukłe i lekkie wierzchowce w ruchu i bardziej nadwagę, silny, ale powolny, ciężki. Oba typy mają swoje źródło nie tylko różne aspekty doboru sztucznego, ale także naturalne różnice, które zostały już zawarte w dwóch oryginalnych form dzikich, doprowadziły do ​​ras koni.

koń Przewalskiego. W 1879 roku, wielki rosyjski podróżnik NM Przhevalsky byli pierwszymi, którzy znajdują się w zachodniej części prawdziwego dzikiego konia pustyni Gobi, skomponowany w ścisłej relacji z naszych koni domowych i dając je, kiedy przeszedł z płodne potomstwo. Ten dziki koń, który otrzymał tytuł koni Przewalskiego Zoologia, drobnej postury, z krótkim stałego Grzywa i bez grzywki. Kolor jej jelenia, t. E. Posiada brązowawy odcień piasku, który jest tak dobrze nadaje się do ogólnego tonu otaczającej suchej pustyni. Takie ochronne lub protekcyjny, kolor naturalny wybór opracowane inne zwierzęta. Przechowywać małe stada dzikich koni, które wróg jest bardzo trudne do podejścia: mają bardzo delikatny zapach i słuch, dobry wzrok i opieki. Konieczne jest, aby zauważyć niebezpieczeństwa konia jak jej zdarzenia alarmowego całe stado idzie do prowadzenia konia begstvo- tu po śmierci jej długie i mocne nogi. Ponadto, silne nogi obute silne kopyta pozwalają zwierzęta stepowe w niższych miejsc na ziemi, aby pokonać dziurę, dotarcie do warstw wodonośnych.

Źrebię, jak i koń domowy, od pierwszych dni życia stoi mocno na nogach i może obserwować matkę. To cielę w chwili urodzenia ma duży rozmiar, a więc zrozumiałe jest, dlaczego klacz przynosi tylko jeden opracowali źrebaka, a nie kilkanaście słaby i bezradny młody, jak to jest w przypadku zwierząt, ukrywa się w norach i jaskiniach. Łatwo jest wyobrazić sobie, dlaczego dobór naturalny dziki koń by wypracować nieruchomości źrebaka, ale już dość mobilną i niezależną cub: Tylko taki młody i może pozostać w dużych zwierząt wędrujących na otwartych przestrzeniach.

tarpany. Poza terytorium Mongolii, dzikie konie do niedawna prowadzono w regionach stepowych europejskiej części dawnej Rosji. Nazywano je tutaj tarpanami- byli myshasto-szary kolor, z małym wiszące w krótkim grzywy i kosmyk.

Rozliczania i orki z byłych stepów stopniowo pchnął tarpan do brzegów Morza Czarnego, gdzie są one w dużych ilościach doszło pod koniec XVIII - na początku XIX wieku. Jednak, gdy Rosja zyskał w dolnym biegu Donu i na brzegach. Morza Czarnego, kolonizacja dziewicze stepy Nowej Rosji był wtedy, i tam były gorzkimi wrogami tarpanów rolników: one deptane upraw i trawę, przeciągając dala ułożone w stosy siana, a ponadto często odpychane od krajowych stada klaczy. W rezultacie, w ciągu 60-70-tych ubiegłego wieku, przeszedł tarpany bezwzględnego niszczenia i zniknął z powierzchni ziemi.

O swój wygląd, możemy oceniać tylko przez opisów świadków i na jednym obrazie z S. Gmelin - przyrodnik-podróżnika XVIII wieku. Nic nie zostało z nich prawdziwe szlaki i muzea, jak przyrodnicy old-time Uważa tarpanów zaledwie zdziczałych potomków koni, odchodzą od swoich stad lub Uciekinier z pola walki po śmierci swoich jeźdźców.

Jednak w Muzeum Zoologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego został nadziewane "Ostatnia tarpan"Który w 1866 roku w momencie jego narodzin został schwytany w dążeniu do ościeżnicy i tarpan przeżywać swoje życie w Moskwie zoo. Jednak to nie był typowy zwierzę tarpan, i, oczywiście, jego rodzice są pochodzenia hybrydowej.

Kiedy dzikie konie zostały już zniszczone, zostało odkryte i badane dzikiego konia Przewalskiego i znalazł starożytną obraz dzikich koni, które żyły w południowych regionach Europy, a zoologów są wstecznie rozpoznał wymarłego Tarpan dla tej dzikiej formy, która jest podobna do konia wschodniej Przewalskiego miał nazwa naukowa Equus caballus, t. e. koń Gmelin.

Dzikie konie w średniowiecznej Europie. .. około tysiąca lat przed dzień dzisiejszy, że jest nadal w stosunkowo niedawnym okresie historycznym, dzikie konie są również na Zachodzie w pasie leśnym: Dokumenty historyczne wskazują, że w średniowiecznych Niemczech zabity dzikie konie, a ich mięso zostało użyte w żywność.

Według aktualnych danych, w oparciu o badania skamieniałości dzikich koni z różnych regionów Europy i Azji, konie, vodivshiesya na płaskowyżu pustyni trawiastym stepie iw obrębie pasa leśnego, różnią się nieco w ogólnym składzie, kształtu czaszki i niektórych funkcji w struktura zębów. Jednak wszystkie te lokalne formy nie były ostro zróżnicowane między sobą, byli związani przejścia, a więc stanowiły zoologicznego gatunków.

konie domowe. Znaleziska archeologiczne wskazują, że koń pojawił się u zwierząt domowych tylko w epoce brązu, tj. E. Dużo później niż psy, świnie, owce, kozy i byka. Po raz pierwszy udomowione przez koczowników gdzieś w Azji Środkowej, a następnie do przesiedleń narodowości przyszedł do południowo-zachodniej Azji, Egipcie i Europie, które już zostały udomowione i ich lokalnych dzikich koni.

Pod wpływem różnych warunkach społeczno-ekonomicznych i zaprezentowano różne wymagania dla ras koni. W ogóle, sztuczna selekcja była tu w dwóch głównych kierunkach: w kierunku rozwoju koni zapalić kroków, czyli więcej światła w ruchu kłusie i ras jazdy i kierunku rozwoju tzw konie krokowe - Konie wolniej, ale bardziej krępy i silny .. stosowany jako bryka. Typowymi przedstawicielami tych gatunków są krokowy belgijski, ciężki, a brytyjski Shire szkocki kleydesdali.