Dzieci mongolskie stepy - koń Przewalskiego

Jeśli zapytać ludzi na przechodniów ulicznych, które są świadome Nikołaja Przewalskiego, wielu natychmiast przywołać konia w kolorze piaskowym. Tak, dzisiaj koń, nazwany na cześć jego odkrywcy Przewalskiego mieszka w wielu ogrodach zoologicznych i rezerwatach, tak znane większości ludzi. Jednak niewiele osób wie, że nawet w odległości stu laty tego rodzaju, jak również wielu przedstawicieli innych dzikich koni, były na skraju wyginięcia. Skąd pochodzą z koniem Przewalskiego i mieszka tam do dziś na przestrzeni podłogowa stepów, dowiadujemy się o tym teraz.

funkcje rodzaj

Koń Przewalskiego jest jednym z nielicznych przedstawicieli 32 rodzajów konia rodziny, którym udało się przetrwać do dzisiaj. Ten podgatunek dzikich koni, które żyły w Azji Środkowej. Te zwierzęta były dobrze zaznajomieni z Mongołami od czasów starożytnych. Nazwali je "Tahi", a ich ojczyzną "Żółty Wild Horse Range" lub grzbiet Tahiyn-Shara-Nur. Ale świat tych niezwykłych koni otwarty wielki podróżnik i przyrodnik Nikołaj Michajłowicz Przewalskiego.

Podczas jej otwarcia siedlisko dzikiego konia osiągnęła zachodzie do Wołgi na wschodzie - do Dauria Stepu. Dzikie zwierzęta żyli w małych stadach w suchych stepów i obszarów podgórskich. Większość zwierząt przyciągane suche trawiaste step. Ostatnim najkorzystniejszy siedlisko koni Przewalskiego był obrzeżach Gobi - Dżungarskiej pustynia, bogate wilgotne oazy wokół stawów. Tutaj stada i znaleźć pożywienie i wodę i schronienie.

Jednak działalność człowieka i czynniki naturalne grać paskudną rolę w życiu konia Przewalskiego. A jeśli nie dla wysiłków zoologów, biologów i całej grupy entuzjastów obrońców przyrody, być może dziś byłby nauczył się od starych zdjęć, jak również ich kolegów wygasłego - tarpan. W tej chwili zwierzęta rozdzielić jednostki i całe grupy i hodowane zawierały wiele ogrodów zoologicznych i rezerwatów przyrody z całego świata, a także specjalistycznych szkółek. Aktywna praca nad przywróceniem koni w środowisku naturalnym. Są udane eksperymenty w Chinach i Mongolii.

pochodzenie

otwarcie Roku mongolskiego dziki koń stał się odległy 1879 roku, kiedy podróżnik i przyrodnik Nikołaj Michajłowicz Przewalskiego otruty w swojej trzeciej podróży do Tybetu. Chociaż nie udało mu się z powodzeniem przeprowadzić wszystkie poczętego wyprawę (rząd tybetański zakazane do odwiedzenia Lhasa), w dniu przyjazdu w Rosji w 1881 roku, rok NMPrzhevalsky w swoich notatkach przedstawił opis nowego gatunku dzikich koni. Później jego odkrycie otrzymał wielkie nazwisko odkrywcy.

Zdaniem ekspertów, od 1945 roku, zaczął się gwałtowny spadek liczby koni Przewalskiego. Początkowo było to spowodowane gwałtowną zmianą klimatu: zwierzęta złapał bardzo mroźnej zimy i suche suche lato. Wiele osób nie przeszli przez trudne lata. Jeszcze większe szkody spowodowane działalnością lokalnych mieszkańców, którzy brali udział w polowaniu. Smutne, ale prawdziwe - w latach 1970 w przyrodzie nie wykazały żadnych dzikich koni Przewalskiego. Zobacz zachowany in vitro dzięki wysiłkom ogrodów zoologicznych na świecie.

Najnowsze badania przeprowadzone zoologów wykazały, że obecnie istnieje około 2000 osobników koni Przewalskiego żyjących w rezerwatach i ogrodach zoologicznych. Około 500 zwierzęta żyją na podłodze obszarów chronionych Chin i Mongolii. Rosja w 2011 roku rozpoczęła również projekt na powrót koni na dziko w regionie Orenburg. To spojrzenie na film od charakteru kanału telewizyjnego.

powierzchowność

Koń Przewalskiego jest trudno pomylić z jakimkolwiek innym rodzaju. Według opisu to krępe karłowate konie, wysokość w kłębie nie więcej niż 135 cm. Mają charakterystyczny dużą głowę z szerokim czołem i masywnej pysk, duże oczy szeroko rozstawione, co pozwala mieć wspaniały widok. Szyja jest krótka, ale również ogromny z krótkim sztywnym grzywę najeżone bez grzywki. Klatka piersiowa jest głęboka, szerokie i silne nogi, ale niski, zaokrąglony ogon i krótkie szerokie plecy.

Jak widać na zdjęciu, konie Przewalskiego mieć jasny kolor Roan z wyraźnych oznak dzikie - ciemny pas wzdłuż grzbietu, zebroidnost na nogach oświecenia w obszarze twarzy i pachwiny. Grzywy i ogona są ciemne, ale pozostawiono więcej jasnobrązowe pasm. Na nogach grube szczotka ochronny. Lato jest krótkie włosy i gładka, a zima porośnięte grubym gęstym podszerstkiem jaśniejszy odcień.

ciekawostki

1. konie Przewalskiego na wolności żyją w małych stadach 7-8 klaczy i jednego ogiera. Także grupy kawalerskie. Na poszukiwaniu żywności korzystne jest pozostawienie zwierząt w wcześnie rano lub wieczorem, a po południu - resztę.
2. Co ciekawe - dzikie konie często odchodzą grupy i tworzą rodzaj sztuk pierścieni staje się środek koła. Umieszczenie źrebiąt w środku okręgu, tak aby chronić potomstwo podczas przerwy w nagłym ataku drapieżnika. Podobnie zachowują się konie w zimie, próbując się ogrzać.
3. Od 1985 roku trwają prace ponowne konie Przewalskiego w środowisku naturalnym. Część prac już przynosi pozytywne rezultaty - jest nie tylko ciekawym i radosnym faktem.

Po powrocie do domu - na wolność

Może się wydawać, że powrót zwierząt w naturalnym środowisku jest bardzo prosta. I to skomplikowane pozwól stada, w stepie? Ale ze zwrotem koni Przewalskiego na wolności, naukowcy mają do czynienia z wieloma problemami. Po pierwsze, w wyniku chowu wsobnego na ożywienie populacji potomstwo są genetycznie różni się w złym stanie zdrowia. W trudnych warunkach dzikich stepów, gdzie nie ma osłony, podajniki siana pełne smaczne i pożywne owsa, zwierzę ponownie może po prostu umrzeć. Dla doboru kandydatów do realizacji programu dla biologów musiał ciężko pracować.

Drugi problem - trzeba było wrócić do natury genetycznie czystych liniach zwierząt, w większości ogrodów zoologicznych świata są często krzyżowane z końmi krajowych, co dało wzrost o potomstwo wyprodukowane. Tylko jedna linia - Monachium został genetycznie wolne od rodzaju obcych koni domowych. Tak tylko w 1992 roku, naukowcy postanowili sprawdzić, czy może „home” koń Przewalskiego, aby przetrwać w naturze.

Pierwszy eksperyment przeprowadzono w Buchara wyspecjalizowanych żłobków, gdzie pięć gatunków koni odwołań. Eksperyment zakończył się sukcesem: stado w roku otrzymał pierwszą „dzika” potomstwo.

Ale wtedy nie było Trzeci problem - gdzie wrócić zwierząt, jeśli większość ziem ich naturalnym siedlisku są wykorzystywane w rolnictwie. Drobne tablice stepowe odpowiednie dla konia Przewalskiego, zachowane tylko w niektórych regionach Mongolii i Chin. Ale to zwierzę ma nigdzie się rozprzestrzeniać.

Dzisiaj, w parku narodowym około stu osób mieszkających w zachodniej Mongolii. Właśnie teraz, istnieje około 10 miejsc, gdzie naturalne żyją w dzikich koni Przewalskiego, jeden z nich - w czarnobylskiej strefie wyłączonej. To jest nie mniej interesujący fakt. Jak to biegacze życie na Ukrainie, spojrzeć na wideo poniżej.