SEI (Balaenoptera borealis)

Widok jest podzielony na dwa podgatunki, z oddzielnymi zakresami i naprzeciwko czasie rytmów biologicznych: wieloryb północna sei (Balaenoptera borealis borealis lekcji, 1828), mieszka w północnej części Atlantyku i Pacyfiku i południowych sei wielorybów (BB Schlegeli kwiat, 1884), który jest większy niż północnych podgatunku zamieszkuje wody południową półkulę w zakresie gatunków.

Ogólna charakterystyka. Średnia długość żeńskiej sei 13.5-14 z półkuli północnej mężczyzna - 13-13.5 mz Antarktyce - 15,5 i 14,6 odpowiednio m- maksymalna długość Northern SEI do 18, Southern - do podłużnego korpusu 19 m. , elegancki, smukły. Głowica jest małe, liczba włosów dotykowe różni się znacznie (do 70). Dolna szczęka jest nieco większa niż górny. Płytki fiszbin sztywny, krótki, nie dłuższy niż największa wysokość 80 cm. Frędzle płyty SEI, w przeciwieństwie do innych gatunków rorquals długie, cienkie, bardzo miękki, stanowi część filtra. Płyty mają zwykle jednolitego koloru ciemnoszarego w różnych odcieniach, frędzle jest zawsze nieco lżejsze talerze. Średnio na każdym boku górnej szczęki znajduje się około 350 płyt. Gardła brzucha taśma razy krótsze niż w przypadku innych gatunków, kończąc bez osiągania pępka. Ilość zagnieceń podstawy płetw piersiowych w zakresie od 40 do 60 płetwy grzbietowej zarówno bezwzględnie i względnie wysoka (do 85 cm), usytuowany przed pionową odpowietrzające. Spiczaste płetwy piersiowe są względnie krótsze i węższe niż fin fin długość jest mniejsza niż 4 razy większa niż jego szerokość. Grubość warstwy podskórnego tłuszczu jest stosunkowo małe (4-7 cm).

Powłoka grzbietowej części ciała, w większości przypadków, ciemnoszary, czasami prawie czarny bok - szary osiągając niebieskawy odcień brzusznej powierzchni zapalniczki strony, niekiedy w przedniej powierzchni brzusznej ma białe miejsce w tylnej części tułowia bocznie jasnoszare plamy.

Dystrybucja i migracji. Sei wieloryb jest szeroko rozpowszechniony w wodach otwartych morzach i oceanach północnej i południowej półkuli, ale preferuje obrzeża szelfie kontynentalnym. W Antarktyce, jest powszechne w głębokim morzu. Ta forma jest bardziej niż inne termofilna wielorybów, daleko w zimnych wodach półkuli północnej nie wnikać.

W północnej części Oceanu Spokojnego rozprzestrzeniać z wyspy Tajwan, wodach przybrzeżnych południowej Japonii, Wysp Bonin i Meksyku do północnej części Morza Beringa. Odnotowano przypadki penetracji Cieśninę Beringa i przyległych wodach Morza Czukocki. W Japonii, Ochockiego i Morza Beringa, wody Kalifornii jest dość nieliczne, najczęściej od wschodniego wybrzeża Japonii, w wodach Wysp Kurylskich i wybrzeża Kolumbii Brytyjskiej.

W sei wielorybów Północnoatlantyckiego znalezionego na Wyspach Kanaryjskich i na wybrzeżu Florydy do północnych wybrzeży Norwegii, Islandii, Spitsbergenu, południowej Davis Strait, Labradoru i Nowej Funlandii. W Morzu Śródziemnym występuje w małych ilościach.

W południowej półkuli znane wszystkim wzdłuż wybrzeża Ameryki Południowej, a od wybrzeży Angoli w Oceanie Atlantyckim, przez Ekwador i Peru na Pacyfiku i Australii i Nowej Zelandii na Antarktydę, gdzie wspólna krugopolyarno i, w przeciwieństwie do półkuli północnej lód osiąga strefę. Ale bardziej ciepłolubne gatunki przychodzi w antarktycznym sei później niż innych typów. Na Oceanie Indyjskim jest znana na Madagaskarze, na wschodnim wybrzeżu Afryki, w pobliżu Republiki Indii, Sri Lanki i Indonezji.

Sezonowe migracje Sejwale są zwykle mniej regularny niż u innych gatunków wielorybów fiszbinowych, choć wzorzec migracji jest taka sama. W północnej części Oceanu Spokojnego na wiosnę wieloryby opuścić zimowisk (woda Bonin wyspy, półwysep of California, Meksyk) i idź na północ do Kurylskie i Wyspy dowódca Kamczatce, i do innych miejsc na Morzu Beringa i powrotu upadku. W sei wielorybów migracji Północnoatlantyckiego nie jest tak jasno wyrażone, jako potężny Gulf Stream łamie Reżim hydrologiczny obrazu. Sezonowe migracje na półkuli południowej są słabo poznane, choć regularne wieloryby sei przejść do zimowisk w południowej części obszaru iz powrotem odbyć.

SEI (Balaenoptera borealis)

żywność. Struktura urządzenie wskazuje sei odżywczy wąsy głównie małe planktonowych bezkręgowce. Na północnym Atlantyku główne obiekty Sejwale karmienia są głównie widłonogi i rzadko większe skorupiaki. Na północnym Pacyfiku, gdzie widłonogi są także powszechne w jedzeniu tych wielorybów, jakiegoś znaczenia i innych zwierząt - duże planktonowych skorupiaków - a nawet ryb, które w żołądkach wielorybów znalezionego sardeli sajra, Grouper, makrela, gromadnik, Pollock, a niektóre innych. W wodach przybrzeżnych wysp antarktycznych Sejwale żerują na różnych bezkręgowców, a nawet ryby, ale w otwartych częściach Antarktydy głębokiego morza jest niemal jedynym przedmiotem władzy (jak również inne gatunki wielorybów fiszbinowych) jest kryl. Sei wypełniony żołądek zawiera do 200 kg żywności.

Powielanie i rozwój. Ciąża w Sejwale trwa około 12 miesięcy, więc narodziny i współpracujące występuje w przybliżeniu w tym samym czasie. Na półkuli północnej, największa liczba kobiet przynosi potomstwo i mate w styczniu i lutym, mniej - w grudniu i marcu. W południowej półkuli, poród i współpracujące pik obserwowany w lipcu i sierpniu. Cykl hodowlany z tych wielorybów, najwyraźniej, dwa lata, a stopy uzupełnienia populacji jest dość powolna. Średnia długość noworodka Sejwale południowej półkuli 450-500 cm od Sejwale półkuli północnej - kilka mniej. Nabiał jedzenie trwa 5-6 miesięcy w tym okresie niewiele długości wieloryba wzrasta do 8-9 m wieku dojrzewania nie jest ustanovlen- długości ciała dojrzałych płciowo kobiet z północnego Pacyfiku wahały się od 12,5 do 14 m, mężczyźni -. Od od 12 do 13 m.

Dojrzałość fizyczną osiąga w wieku około 10 lat. średnia długość życia nie zostało ustalone.

zachowanie. Sei duże stężenia nie tworzą utrzymać głównie pojedynczo lub parami. Whalers wierzyć najbardziej Sejwale Floty, choć prędkość nie jest ustalona. Formularz Fountain - zwykle dla wielorybów, ale wysokość stożka jest mniejszy niż 5 m Jako najbardziej ciepłolubnych sei wielorybów na półkuli północnej drogi w zimnej wodzie nie przychodzi, ale na Antarktydzie dochodzi nie tylko do strefy lodu, ale spełnia również lody ..

wytrzymałość. Łączna liczba Sejwale jest niska. Najmniejsza liczba ludności zamieszkuje Północnoatlantyckiego, gdzie ogromny akwen wydobywano tylko około 200 zwierząt rocznie. W północnej części Pacyfiku numerów sei wielorybów powyżej zdefiniowane w przybliżeniu 30-40 tys. Głowach. Więcej liczne wieloryby sei w południowej półkuli. Przyjmuje się, że wielkość populacji Antarktyki Sejwale jest 50-70 tys. głowach.

znaczenie gospodarcze. liczba nierówny od Sejwale w różnych obszarach rybackich i określa inną wartość ekonomiczną łowiska. W połowów wielorybów Północnoatlantyckiego to nie ma większego znaczenia. Na północnym Pacyfiku, która produkuje kilka tysięcy wielorybów rocznie, a pod koniec lat 60-tych o łącznej mocy ponad 5000 głowic, sei wielorybów jest niezbędna do połowów wielorybów. Największe znaczenie gospodarcze sei rybacka wielorybi jest na półkuli południowej, zwłaszcza w Antarktyce. Przez wiele lat produkcja tych wielorybów na półkuli południowej nie przekracza 5,000 głowę rocznie, w tym w Antarktyce - więcej niż 1,000 głową. Jak redukcja zapasów głównych handlowych gatunków wielorybów dramatycznie wzrosło wydobycie Sejwale w połowie lat 60., osiągnął 17-20 tys. Głowach, sei i objął prowadzenie w Antarktyce łowiska.

W związku z redukcją zapasów Sejwale ich wydobycie zostało ograniczone (4000 świń rocznie). Pod koniec lat 70-tych, Sejwale mają prawie żadnego znaczenia gospodarczego, a ich łupem zostały przywrócone granice. Na północnym Atlantyku wolno produkować tylko około 100 sztuk rocznie, w północnej części Oceanu Spokojnego kilkuset głowach, kwot produkcyjnych dla południowej półkuli 771 sei rocznie. Wszystkie te dane są korygowane corocznie.

Marine Mammal Atlas ZSRR, 1980. Tekst VA Arsenyev, zdjęcia malarz zwierząt NN Kondakov