Minke (Balaenoptera acutorostrata)

Ogólna charakterystyka. Wielorybów karłowatych - najmniejsza członkiem rodziny fiszbinowych, wielorybów dorosły długość 7-10 m, wagi ciała 7-9 ton grubsze krótszy, a nie jak Slim jak inne gatunki z rodzaju .. Głowa jest mała, dolna szczęka z mocno zaostrzony koniec oraz dłużej niż górnej szczęce.

Na twarz 30-40 dotykowych włoskami. Wysokość płyty fiszbinowych o nie więcej niż 30 cm, krepina krótki, trudne. Płytki i obrzeża są białe lub żółtawo-biały. W każdym wierszu, średnio około 280 płytek. Płetwy grzbietowej wysokie (do 35 cm), z silnie odgięte wierzchołek znajduje się w przedniej pionowej odpowietrzające. Płetwy piersiowe wąskie, lancetowate. Gardło jamy brzusznej gniecenie opaski wokół 60.

Ciało grzbietową część wieloryba ma ciemną barwę szarą, boki lżejsze grzbietową, brzuszne powierzchnia jest biały. Przejścia w kolorze niewyraźne. Często ciemnoszarych płetw piersiowych mają białej linii w płaszczyźnie poziomej.

Dystrybucja i migracji. jest szeroko rozpowszechniony w umiarkowanych i zimnych regionach oceany, w ciepłej wodzie z bardziej rzadko. W północnej części Oceanu Spokojnego spełnia około 25 ° C w. na południu do strefy lodowej Morza Czukocki na północy. Ona mieszka Wschodniochińskim, żółty, Japonię, Morza Ochockiego i Morza Beringa, wody Pacyfiku w Japonii, Woda Kurylskich i Aleuty, US Coast i Kanadzie. Na północnym Atlantyku spotyka się z Morzem Śródziemnym i przylegających do wód i ocean z Florydy do półwyspu Labrador, Zatoki Baffina i Davis Strait. Na wschodnim wybrzeżu Grenlandii osiągnie 70 ° C. m., często w Svalbard. Ona mieszka Norweskiego, Morza Północnego, Morza Barentsa, Morze Białe, czasami są utrzymywane na Morzu Karskim. W południowej półkuli jest wszędzie na Atlantyku, Oceanie Indyjskim i Spokojnym. Krugopolyarno powszechne w Antarktyce, gdzie jest stale wchodzi do strefy dryfujących lodów.

Małe wieloryby są charakterystyczne sezonowych migracji do zimowisk w miejscu letniej rezydencji, ale nie badano ich sposoby i terminy.

Populacje płetwali karłowatych północnych i południowych półkulach, oczywiście, ocieplony, ale dane morfologiczne do opisania podgatunku tego gatunku.

żywność. W przeciwieństwie do innych gatunków płetwali karłowatych karmić głównie na rybach, a także w mniejszym stopniu - na planktonowych skorupiaków i głowonogów. Stosunek poszczególnych gatunków w diecie wielorybów w różnych miejscach inny obszar, a skład gatunkowy zakładów spożywczych różni się znacznie z sezonu na sezon. W arktycznych rejonach Północnego Atlantyku w diecie wielorybów zdominowanych przez skorupiaki, a na Morzu Północnym - ryby. W wodach japońskich płetwali karłowatych jeść głównie skorupiaki, natomiast na Wyspach Kurylskich - ryby. Skorupiaki w żołądkach wielorybów znaleziono widłonogów i euphausiids większe (kilka gatunków). Znacznie większa liczba gatunków ryb są reprezentowane, które znajdują śledź, makrela, wachnia, dorsz, Pollock gromadnik, saury, Atka makrela, okoń morski i inne. Masa zawartości żołądka wynosi 200 kg.

Minke (Balaenoptera acutorostrata)

Powielanie i rozwój. hodowla sezon Minke określona bardzo ok. Uważa się, że na Północnym Atlantyku, większość samica przynosi potomstwo w styczniu, ale czasami od listopada do marca, a krycie występuje od lutego do maja. Okres ciąży wynosi około 10-11 miesięcy. . Newborn długość około 300 cm Dairy żywności kontynuował 5-6 miesięcy, w tym czasie trochę wieloryba długości wzrasta do 500 cm długości życia dwa samce samice osiąga 750- - 800 cm .. w tym wieku dojrzewania występuje wieloryb i spowalnia. Dojrzałość fizyczną osiąga się 850-900 cm długości ciała, wiek wielorybów nie mieści się w tym okresie.

zachowanie. W miesiącach letnich, w okresie żerowania wielorybów zazwyczaj pobyt w bardzo małe grupy, pary lub nawet sam, ale w dziedzinie żywności obfitość często tworzą skupiska dziesiątki, a nawet setki głów. Pod wodą nie więcej niż 10-15 minut, po jedzeniu, powstaje co 3-4 min, podczas gdy na powierzchni wody wynosi nie więcej niż 2 minuty. Fontanny tych wielorybów mają formę swoistego fontann wielorybów, ale ich wysokość nie przekracza 2 metrów, więc są one trudno zobaczyć z daleka.

wytrzymałość. Łączna liczba płetwali karłowatych, które zostaną określone. Rodzaj, najwyraźniej, nie wiele, ponieważ zdecydowana siedlisk duże stężenia tych wielorybów są bardzo rzadko, głównie na Antarktydzie, gdzie ich liczba jest określana w przybliżeniu 180 tys. Szefów.

znaczenie gospodarcze. Aż do lat 70-tych, wydobycie płetwali karłowatych była niska - od 2 do 3 tysięcy głów rocznie (w niektórych latach. - Do 4 tysięcy głów i więcej). Wydobywano norweskich wielorybników. W wodach japońskich polować 300-500 głowę rocznie, czasem więcej, więc ich tu rybołówstwo ma wartość ekonomiczną tylko w życiu miejscowej ludności. Gdzie indziej siedlisko regularne polowanie z tych wielorybów nie przeprowadzono, a produkcja co najwyżej kilkudziesięciu wielorybów rocznie miało charakter losowy.

Od początku lat 70-tych nie było głównym w Antarktyce połowach wielorybów karłowatych, które stanowią Radzieckim i japońskich wielorybników. Początkowo wydobywano tu do 3000 bramek w sezonie, to produkcja wzrosła do 5000 sztuk. Aby uniknąć szybkiego spadku liczby wielorybów Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej ustalił kwotę Wybór płetwali karłowatych w Antarktyce w wysokości 7.000 głowę rocznie, która jest podzielona równo między ZSRR i Japonii. Pod koniec lat 70. Granica płetwali karłowatych przez produkcję Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej z północnego Atlantyku w 2187 głowie rocznie dla Oceanu Spokojnego 400 Północnej i południowej półkuli 5690 głowy rocznie. Od płetwali karłowatych - Wieloryby są stosunkowo małe, a kwota otrzymana z produktów rybołówstwa jest stosunkowo niewielka, znaczenie gospodarcze tych wielorybów w ich naturalnym siedlisku wszystkim nie jest wielki.

Marine Mammal Atlas ZSRR, 1980. Tekst VA Arsenyev, zdjęcia malarz zwierząt NN Kondakov