Niebieski lub niebieski wieloryb (Balaenoptera musculus)

Widok jest podzielony na 3 podtypy (podjęte, jednak nie wszystkie): północna płetwal błękitny (Balaenoptera musculus musculus Linnaeus, 1758), wielkości średniej z trzech podvidov- mieszka w północnej części Atlantyku i Pacyfiku, w południowej płetwal błękitny (B. m. intermedia Burmeister, 1866), - największe z podgatunku zamieszkują wody w południowej półkuli na wszystkich trzech oceanach, jest szeroko rozpowszechnione w Antarktike- karzeł niebieski ssaków (W. m brevicauda Zemský et Boronin, 1964) są często rozpoznawane jako oddzielny gatunek jest najmniejsza z trzech. podgatunek (2-3 m długość jest mniejsza niż dwa pozostałe) i znajduje się głównie w Ying przez Oceanie Indyjskim od 54-56 ° S. wag. w południe do Zatoki Adeńskiej na północy. Czasami dociera do wód australijskich.

Ogólna charakterystyka. Płetwal błękitny - największe zwierzę z kiedykolwiek żył na ziemi. Średnia długość ciała 23-24 m, całkowita masa 70-80 ton. Maksymalna liczba wielorybów mierzony był kobietą, ekstrahuje na Antarktyce i jego długość 33,3 m, masa może przekraczać 150 m. Kobiety wieloryba przeciętnie większa niż samce , Ciało wielorybów długości wysmukły, ma łeb z silnie zakrzywiona w stronie dolnej szczęki. Na końcu pyska kilkadziesiąt dotykowe włoskami. Płytki fiszbin dostatecznej wysokości 130 cm, prawie trójkątny kształt. Poboczną grubych blach, szorstka. Powlekanie płytek i czarny odkształcenia. Na każdej stronie górnej szczęki 360 jest w środku płytki. Piersiowe tu podstawa się taśmy 70 do 120 gardła brzusznej fałdy (średnio 80). Płetwa grzbietowa, w porównaniu do ogromnego ciała, małe (wysokość 30 cm), spowodowały daleko wstecz, a to za pionową odpowietrznik. Płetw piersiowych są stosunkowo wąskie i długie, a ich końce są ostre. Grubość warstwy podskórnego tłuszczu w konwencjonalnej lokalizacji (na boku zwierzęcia, w pionowej linii środkowej Anal) od 7 do 15 cm.

Malowanie wieloryba a jednostajny - głowicy niebieskawo-szare i dolnej szczęki są bardzo ciemny kolor, nieco lżejszy tył, boki i brzusznej powierzchni nawet lepsze. Ciało rozproszone szare plamy o różnych rozmiarach i kształtach, najbardziej miejscach w tylnej części ciała.

Dystrybucja i migracji. Płetwal błękitny zasiedla praktycznie wszystkich otwartych morzach i oceanach, ale jego położenie w centralnej części oceanów nie jest jasne. W takich względnie zamkniętych mórz, takich jak Morze Śródziemne i Bałtyk, czerwona, nie iść. Na północnym Atlantyku znalezionego na Svalbardzie, Grenlandii i Cieśniny Davisa do szerokości geograficznej północnej Afryce i na Karaibach morya- w północnej części Oceanu Spokojnego - od Zatoki Alaska, Aleuty, dowódca Islands i południowej Kamczatce Półwysep Kalifornijski, wyspy Japonii, na Półwyspie Koreańskim i na wyspę Tajwan. W Japonii i mórz Ochockiego nieobecny. Siedlisko płetwal błękitny na półkuli północnej spadła w wyniku intensywnych połowów. Wcześniej w lecie wieloryby żył na Półwyspie Kolskim i Morza Barentsa, dotarł do wybrzeży Nowej Ziemi. Na Dalekim Wschodzie były powszechne na Morzu Beringa, spotkaliśmy się w Zatoce robocze, w północnej części morza, a nawet poszedł do Morza Czukocki. Teraz w tych wodach płetwal błękitny tam.

W południowej półkuli latem, płetwal błękitny krugopolyarno powszechne w wielu częściach Antarktydy, wzdłuż wybrzeża Pacyfiku Ameryki Południowej są podniesione niemal do równika. W atlantyckiego wybrzeża Afryki znany do 10 ° S. w, na Oceanie Indyjskim. - do Zatoki Adeńskiej.

Niebieski lub niebieski wieloryb (Balaenoptera musculus)

Płetwal błękitny regularne migrację dalekobieżnego. Schematycznie można je opisać jako przejście od zimowania i rozrodu obszarów położonych w strefach ciepłych w wodzie o wysokiej produktywności biologicznej latem, to znaczy umiarkowanie zimne i zimnych wodach północnej i południowej półkuli. Szlaki migracyjne odległość tysięcy mil.

żywność. Konstrukcja z płyt i odkształcenia fiszbin wskazują, że główne cele wielorybów niebieskich są duże bezkręgowców planktonowe mocy, zwłaszcza skorupiaków, które na Antarktyce są głównym pokarm wszystkich wielorybów fiszbinowych. Razem z nimi w żołądkach wielorybów niebieskich spełniają małe skorupiaki (widłonogów) pewnych gatunków ryb i głęboko zamrożone, które są jednak wtórne Przedmiotem mocy. Ilość żywności spożywane przez tych ogromnych zwierząt jest bardzo duża. Po napełnieniu żołądka płetwal błękitny zawiera do 1200 kg skorupiaków (kryla antarktycznego).

Powielanie i rozwój. Okresy urodzenia i współpracujące płetwal błękitny rozciągnięty, ale dla większości kobiet są relatywnie ściśnięte. Większość z nich to na półkuli północnej przynosi potomstwo w grudniu i kolegów w styczniu, a na półkuli południowej - w czerwcu i lipcu. Ciąża trwa 11-12 miesięcy. Długość noworodka wynosi 7-8 m, masa około 2 m. Przetwórstwo żywności Młody trwa 6-7 miesięcy, w czasie których ich wzrost długości do 16 m lub więcej, a waga 20 ton, a kobieta już w tej chwili są większe od samców. Dojrzałość seksualna płetwal błękitny przychodzi w wieku 4-5 lat, kobiety o długości ciała średnio około 24, a mężczyźni - 22,5 m (na półkuli południowej), tempo reprodukcji jest powolny, kobiety nosić jedno cielę co 2-3 lata ,

zachowanie. Zwykle trzymane w grupach po 2-3 wielorybów, czasami nawet sam. Tylko w miejscach koncentracji planktonu paszowego płetwal błękitny mogą tworzyć stosunkowo duże skupiska, które są zwykle przechowywane w ich charakterystycznej małej grupie. Płetwal błękitny jest najsilniejszym w porównaniu z innymi rodzajami fontanny że w bezwietrznej pogodzie wygląda dość smukłe kolumny, wysokość 10 m lub więcej. Karmienie w górnych głębinach morskich (100-200 m), płetwal błękitny w poszukiwaniu pożywienia jest utrzymywana pod wodą nie więcej niż 10-12 minut. Pływa z prędkością 6-8 mil na godzinę, a często znacznie zmianę kierunku wody. Ustępujący z pogoni, wręcz przeciwnie, jest w linii prostej z prędkością 15 mil na godzinę, na powierzchnię i daje małe fontanny co 30-40 sekund. Płetwal błękitny może osiągnąć prędkość do 20 mil na godzinę, a nawet więcej, ale w takim tempie, to może pójść nie więcej niż 10-15 minut.

wytrzymałość. Wielkość populacji wielorybów niebieskich są w dużej mierze określone przez intensywność wędkowania. Podczas przetwarzania tych wielorybów otrzymać więcej produktów niż w przetwarzaniu innych rodzajów, a więc są najważniejsze gatunki docelowe dla połowu wielorybów we wszystkich krajach. Taki system obsługi handlu doprowadziła do drastycznego zmniejszenia zapasów płetwal błękitny. Po ich numery w oceanach osiągnęła kilkaset tysięcy głowę, ale na początku lat 70. miała nie więcej niż 20 tys. Głowic.

znaczenie gospodarcze. W czasach dużej liczby płetwal błękitny ryb bardzo duży wpływ ekonomiczny, jako jednego wieloryba otrzymać 18-20 ton tłuszczu i wiele innych przydatnych produktów, a w latach 30. tylko wydobywanych w Antarktyce około 30 tys. Szefów do sezonu połowowego. Ale jak liczba wielorybów zmniejszyć skuteczność ich łowiska spadła gwałtownie. W 1965 roku Międzynarodowa Komisja Wielorybnicza postanowił zakazać polowania na wieloryby w niebieskich Antarktyki, aw 1966 - Yves pozostałych obszarów rybackich.

Marine Mammal Atlas ZSRR, 1980. Tekst VA Arsenyev, zdjęcia malarz zwierząt NN Kondakov