Kryzys w pierwszym roku życia. Przyczyny i objawy kryzysu w pierwszym roku życia

pierwszy rok kryzysu zaczyna z naturalnym pragnieniem niezależności dziecka, ponieważ zaczyna on pewnie stać na nogach i zrobić pierwsze kroki. Jest to pierwszy swoboda ruchów, gdyż łamie silna więź, że był przywiązany do matki cały pierwszy rok. Dziecko aktywnie porusza się po pokoju lub całego schroniska, wystarczy, aby obsłużyć wszystkie ciekawe, nawet jeśli jest on wyraźnie nie są przeznaczone do celów hazardowych. Dzwonienie odwrócone naczynia rozrzucone makijaż, wyciągnął z szafy ubrania - wszystkie te niezmienne atrybuty działalności „godovasika”. Niedoświadczeni młodzi rodzice są czasami trudno uwierzyć, że ten cały bałagan i zniszczenia Titanic mógłby spowodować ich niewinnego dziecka.

Z każdej sytuacji słodko i komediowych, nadpobudliwość takich zabaw, stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia dziecka. Po tym wszystkim, pojemność letni dziecko intelektualnej, w połączeniu z braku doświadczenia nie pozwalają ocenić ryzyko - stąd ewentualnych cięć ostrym nożem, przybite palce drzwiach szafy, oparzenia, a nawet porażenie prądem. Na tym polega główne problemy związane z kryzysem - brak kontroli w chaosie grzybobranie i niebezpieczeństw związanych z montażem, a także gwałtowne reakcje emocjonalne do zakazu. W tym artykule zajmiemy się kwestią kryzysu pierwszego roku u dzieci, należy rozważyć podstawowe błędy rodzicielskie i udzielać rad od doświadczonych specjalistów.

Przyczyny i objawy kryzysu w pierwszym roku życia

Zmiany w zachowaniu rodziców dziecka można zaobserwować jedynie jako przejaw zewnętrzny, święto w wewnętrznym dzieckiem przyjść w tym okresie głębokich przemian i psychologiczne zmiany w skrócie - jest kształtowanie przyszłej tożsamości. Podajemy główne przejawy kryzysu dla zrozumienia etapów tego procesu.

kryzysy rodzinne: Video. pierwszy rok kryzysu

1. Wzrost samodzielności - istnieje szerokie pole nowych możliwości, zarówno w zakresie przemieszczania się i rozgrywki, a także uczestnictwo w codziennych procesach, takich jak ubieranie lub karmienia. Wraz z pojawieniem się pierwszych umiejętności samopomocy oraz zwiększenie liczby wybryków, drugi rośnie znacznie szybciej.
2. Niedostosowanych - nowe cechy, które mogą być opisane jako nieposłuszeństwo, upór i wytrwale, aby osiągnąć swoje małe cele. Częstym objawem stają rodzice domagają aktywną uwagę na osoby w każdym, nawet najbardziej nieszkodliwą sytuacji i spokojnym.
3. Czułość - dziecko emocjonalnie reagować na komentarze, rodzicielskich zakazów i ostrzeżeń. Jest to często przejawia się w kapriznichane, histerię, a nawet agresji, w tym skierowane do przedmiotów nieożywionych w środowisku.
4. Niespójność - w zachowaniu przejawia pewien chaos i sprzeczności, że jaśniejszy widoczne niż nietrywialne lub nowszy dla dziecka obecnej sytuacji. Na przykład, może on wywołać moją mamę o pomoc, podczas gdy w trudnej sytuacji, ale kiedy próbuje pomóc w ogóle zrezygnować z takich działań.

Najważniejsze, aby zrozumieć, że dziecko zacznie się pojawiać własne, niezależne od woli życzenia i cele rodziców. Teraz nie może on zwrócić uwagę na postęp rodziców, a także dążenie do każdego zainteresowanego podmiotu, przerywając komunikację. Oczywiście, jest bardzo aktywna wartość względna niezależność jako „godovasik” jest wciąż bardzo zależy na uwagi rodzicielskiej i opieki. Potrzebujesz dziecko w opiekę nad pacjentem nie jest zmniejszona, trzeba tylko być zrekonstruowany według metod i sposobów uczestnictwa.

Wideo: Porady psychologa: jak radzić sobie z niesfornych dzieci? - Dr Komarovsky

Innym ważnym aspektem, który emitują większość pediatrów i wychowawców, jest pozytywne nastawienie do aktywności i niezależności. Innymi słowy, ogólna reakcja większości sytuacji będzie bardziej zachęcające niż zakazu i przekleństw. Gdy dziecko naprawdę przynosi wiele kłopotów i kilka liści z pod kontrolą, należy zwiększyć ilość pochwał w „normalnych” przypadkach, bez zmniejszania liczby potępień. W przeciwnym razie, gdy ogólny obraz będzie emocjonalny ze znakiem minus, rozwój osobowości dziecka może iść do braku niezależności lub nieprzyjemnego sposób.

Istnienie pierwszym roku kryzysu może być zdefiniowany przez sprzeczności między zależnością od rodziców i żywe pragnienie niezależności. W tego rodzaju „dialektyka” rodzi się i psychika ludzka jest zdolna do działania, poznania i interakcji społecznych. Te sprzeczności dość różnorodny, na przykład, często dziecko coś rozpaczliwie chcą, ale nie mogą wyrazić chęć chcesz biec do bramki, ale często spada. W tych okolicznościach, ważniejsze niż kiedykolwiek rodzicielskiego wsparcia, czułości i reżyserię będzie, bo „roczniak” kryzys ma kluczowe znaczenie dla wielu aspektów przyszłości jednostki.

Kryzys w pierwszym roku życia - jak go pokonać?

W tym rozdziale zostały przetestowane jedynie i „praca” receptur, bez zastrzeżeń do postępu i innowacji. Pierwszy trik - przestrzeganie tego dnia w głównych koncesji i tkwi w szczegółach. Innymi słowy, dziecko powinno być pewne zdarzenia pole do manifestacji swojej woli, ale podstawowe potrzeby ciała i umysłu muszą pozostawać pod ścisłą kontrolą rodziców.

Drugi aspekt - ciekawe i zróżnicowane „środowisko gry” jako części pokoju lub całego mieszkania. Niech dziecko wokół będzie jasne na tyle ciekawe zabawki wykonane z różnych materiałów w dotyku, można dodać i zwykłe codzienne rzeczy, z uwzględnieniem ich bezpieczeństwa zdrowotnego. Niech pokój środowisko zachęca aktywność ruchową i zainteresowania, a to z kolei znacznie złagodzić negatywne aspekty kaprysom i upór.

Aby zmniejszyć liczbę krzykami i surowych zakazów trzeba zwiększyć wolną przestrzeń „dzieci” od pokus przewożących niebezpieczne dla zdrowia lub szkód materialnych do budżetu rodzinnego. Dla tych celów, czyli górne półki, antresole i podobnych miejscach niedostępnych. Na ulicy, niestety, że takie podejście nie jest szczególnie działa, więc podejście z naciskiem na kwestie bezpieczeństwa, pozostawiając przestrzeń dla nauki i drobnych błędów.

Kolejną ważną rzeczą, aby przezwyciężyć kryzys w pierwszym roku życia - jest zachęcanie do samodzielności. Na przykład, dzieci często chcą pomóc w opatrunku i potrzebne jest pragnienie, aby zachęcić, nawet z ryzykiem lekkim opóźnieniem. Ta sama zasada musi być obecna, oraz w odniesieniu do karmienia - niech izmazhetsya owsianka łyżkę i spadł na podłogę! Ważne jest, aby chwalić dziecko w najmniejszych skutecznych działań mających na celu zachęcenie jasną i wydajną aktywności ruchowej. I, oczywiście, przyjść z pomocą, gdy problem nie może być rozwiązany „sam”, ponieważ regularne frustracji dla dziecka jest bardzo traumatyczne psychicznie.

Najważniejszym aspektem - zrozumienie, a ściślej mówiąc, wolę do niego. Słuchać, pragnienia domysłu dziecka, nie oddalić od nieartykułowanych dźwięków, zadawać pytania, palce momencie, być kreatywnym. Godovasika pragnienie, gdy jest właściwie rozumiane przez kochającego rodzica, można uznać za minimalny pół-wypełnione!

W niektórych sytuacjach, i to nie tylko o bezpieczeństwo, konieczne jest, aby być stanowczy i wytrwali. Na przykład, konieczne jest, aby zabronić zadawania bólu do istot żywych (psów i kotów), psując cenne przedmioty codziennego użytku czy nie. Możliwość powiedzieć jasne i kategoryczne „nie” odnosi się do kategorii najważniejszych umiejętności rodzicielskich i rozwijać je w sobie nie potrzebują odpusty i lenistwo.

Wykluczenie przemocy - to jest aksjomat, w którym wszyscy nauczyciele zgadzają. Kiedy dziecko jest niegrzeczne i nie chce jeść lub sukienka w żadnym wypadku nie jest konieczne, aby „pomóc” mu życie. Lepiej rozwijać pozorowanych taktyk, które przejdzie uwagę na „wybredni”, pokazują ulubioną zabawkę lub śmieszne filmy na smartphone. Jeśli czas i cierpliwość pozwala, czasem można dać dziecku możliwość płakać i nakapriznichat, mówią dużo.

I najważniejszym aspektem, którego nie można wyrazić odrębną propozycję - jest szczera i bezinteresowna miłość rodzicielska. To z jej dziecko rośnie harmonijnego i pełnego człowieka, mając w pokoju i radości dobra.