Turkmeńskie skoczkowatych koni (jaculus turkmenicus)

Uszy turkmeński Coney montażu stosunkowo długo, tylko nieznacznie krótsza niż Jerboa grzebienia noskami. Baner na samym końcu jego części obosobleno- końcowego biały również jest tylko nieznacznie gorszy od długości czarnym rdzeniu. Szczotka na palcach tylnej kończyny dobrze razvita- tworząc szczotka do włosów biały lub brązowy końce.

Farbowanie włosy blado szaro-piaskowa. Penis, z wyjątkiem mniejszych kolców, ma dwa długie czop. Pomiarowy (3 znane przypadki) 125- długości ciała 135 mm, 187-195 mm ogona, nogi 62-71 mm, 26-32 mm długości ucha czaszki 35.0-35.3 mm.

Komora bębnowy coney mocowaniem silnie razduty- wierzchołki połączone ze sobą wzdłuż szwu, który tworzy vzdutie- kości wyrostka sutkowatego silnie nabrzmiałą i wydany w postaci dużych występów na bokach szyi, ale znacznie mniejszą średnicę niż Eremodipus. Na bokach czaszki ma grzbiet utworzony występ kości ciemieniowej powyżej nasady kości jarzmowej w łuk i łuszcząca się, lecz mniej rozwinięta niż gatunki Afryki irańskich tego rodzaju. Siekacze są znacznie bardziej skuteczne niż inne gatunki tego rodzaju, jego przednia powierzchnia jest wypukła, z lekko zaznaczony rowka.

Turkmeński skoczek pustynny-skoczek została po raz pierwszy opisana w 1949 roku z próbek wytworzonych w obszarze Turkmenistan Nebitdagskom pobliżu południowego wybrzeża Zatoki Kara-Bogazgol (dobrze Chagyl) na obrzeżach małej piaszczystej masyw graniczących gliny takyr ravninoy- na piaskach jest charakterystyczna roślinność krzew saxaul , kandym, Salsola, piasek itp akacja.

W podobnym środowisku naturalnym później ekstrahowano dwa inne osobniki tego gatunku w obszarze Tashauz (Shah-Senem oraz 150 km od miasta Ak-Tepe i południowym krańcu odkrywka Tarim-Kaya 200 km na południe od Ak-Tepe). W przeciwieństwie do innych tridactylous myszoskoczków, jeden z tych otworów znajduje się w myszoskoczków gęstej gleby takyr (glina stronie roztworze soli fizjologicznej).

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952