Chomik szary (Cricetulus migratorius)

chomik szary - gryzoni średnich wielkość blisko Baraba, a stosunkowo niewiele dłuższy ogona. Długość ciała - 95.8-120.0 mm, długość 20-35 mm-ogon ogon 25.0-33.6% długości korpusu.

Powlekanie górnej jednokolorowe od ciemno szarej do jasnoszarego popiół blado żółtego zabarwienia. Wzdłuż grzbietu widoczne zaciemnienie, który występuje z szerokim czarnym końcem włoskami ochronnych, które w ciemnych postaci może przybierać charakter niejasne podłużnych czarnymi pasami, natomiast światło kolorowe zachowane tylko u niektórych osób jako ciemnienie centrum karku. Brzuch jest biały lub szarawy. Ciemny kolor górnej, w większości przypadków, 2-3 małe kąty wystaje poprzecznie w jasnym kolorze. monochromatyczny ucho. Czaszka: długość 25.5-28.4 mm, liczba zębów 3.6-4.3 mm, bardziej wydłużone, stosunkowo małe wydłużone i nieco spłaszczone dno kapsułki słuchowe.

Od zachodnich granic ZSRR na północy do line-Czerniowce Szepietówka - Żytomierz - Kijów - Gomel - Orzeł Riazań - słodko-Kazań, Ufa, a na Uralu - Tiumeń, Nowosybirsk-wschód od Irtysz nie jest znana. Na południe - do granicy państwowej ZSRR i wybrzeża Morza Czarnego. Znany jest również z północno-zachodniej Mongolii i prowincji Xinjiang w Chinach, Afganistanie, Iranie i Turcji zamieszkane Półwyspie Bałkańskim.

Kopalne szczątki chomików, które są zbliżone do szarego, są znane w Związku Radzieckim od górnego pliocenu (Mołdawskiej SRR, region Odessa) do holocenu, z różnych miejsc w nowoczesnej gamie gatunków - z Krymu do Nowogrodu-Seversky na zachodzie oraz z obszaru dolnego biegu rzeki. Ural Kama po Ural na wschodzie. Odkryli również w warstwach Górna plejstoceńskich z Apszerońskiego półwyspu (Binagatsy) oraz w osadach jaskiniowych Bliski plejstoceńskich Azji Środkowej (zachodnie ostrogi w Hissar Range). Plejstocenu (jak na Węgrzech iw Rumunii i na Górnym pliocenu) szczątki małych chomików są znane z południowych i centralnych częściach Europy Zachodniej, a od południowej Anglii. Jednak możliwe jest, że przynajmniej część z nich należy do innych małych gatunków rodzaju Cricetulus.

Ukazuje chomika szarą bardzo szeroko z lasu Europejskiej ZSRR na terenach suchych i półpustynnych i vysokogorya- Pamir wzrasta do 4000 m. Najbardziej powszechne w płaskiej górnictwie i stepi- w pustyni i półpustynnych (Karakums, Mil step) przenika wraz z osobą. Nieobecny w pasie lasów gór Azji Środkowej i Kaukazu, a ponadto, w oddolnych lasach Zachodniej i Wschodniej, na Zakaukaziu, ale w tym samym czasie, często w górach w okolicy, najbardziej rozwiniętej osoby. Na południu zamieszkują mieszkań człowieka i budynki gospodarcze, występujące nawet w takich miastach jak Aszchabad, Frunze, Erywań, mieszka w budynkach wielopiętrowych na strychach włącznie. W niektórych miejscach, w niektórych latach, liczebnie dominują tu nad myszką domu.

chomik szary (Cricetulus migratorius)

Podobnie jak w przypadku innych chomików, ma samotny nocny i zmierzchowy tryb życia. "Niezależnie otwory wykopanych przez proste urządzenia, często z dwóch wlotach i jednym kameroy- do przechowywania używane otnorki ciemnej. Często osiada w naturalnych schronach utworzonych ubytków w kamieniu plasujących, szczelinach skalnych, jak również w budynkach opuszczonych norach Adobe i innych gryzoni. Do jesieni osiada w OMET wraz z myszy i nornice.

Przynosi do 3 miotów rocznie do młodego pierwszego miotu udziału w reprodukcji w tym samym roku. Ilość dzieci 3-10, przeważnie 7-8. W stanie hibernacji, zdaje się, że działa tylko na północy i rozprzestrzeniania limitu wieżowiec, i to tylko w najcięższych zim.

szary chomik zjada głównie nasiona dzikich i roślin uprawnych. Nory okazały zapasów nasion wiśnie, śliwki, ziarna zbóż, gryka, groch, nasiona dyni i arbuza, osiągając 800 w chomika woreczki policzkowe można umieścić do 45 dużych nasion podsolnuha- znajdując w nich nasion traw, trzciny Astragalus, piołun, lulek, niektóre parasol, cebulki bluegrass. karma dla zwierząt jest spożywane często, szczególnie mięczaki lądowe, jak i gąsienice i larwy owadów, mrówki, chrząszcze, pryamokrylye- spełnione nawet resztki skorpionów i paliczków. Zaszkodzi pomescheniyah- mieszkalnej i magazynowej w naturze nigdy nie dotrzeć do dużej liczby nieodłącznych myszy i nornice, więc Oferowane uszkodzenie jest stosunkowo duża.

Zróżnicowanie geograficzne jest bardzo wysoka kolor: szary północne osoby, najbardziej ciemnym kolorze, z rozmytym czarnym paskiem wzdłuż południowego hrebta- rozjaśnia barwiących i żółty, zwłaszcza na granicy z kolorem brzucha, a zespół granią znika, pozostawiając jedynie ciemnienie tyłu spiny- najbardziej kolorowe światła chomiki są obszary pustynne. Downhill forma większe równiny w kolorze pojawiają się niebieskawo-szarych odcieni, bardziej bujną sierść i wąsy dłuższe.

Spośród wielu opisany na podstawie różnic w kolorze szarym podgatunek chomika ledwie istnieje więcej niż 8.

W ZSRR, znane są: 1) C. m. bellicosus Charleman (1915) - najbardziej ciemne i najmniejsze formatów, Ukraina i centralne regiony europejskiej części ZSRR. 2) C. m. zvierisombi Pidoplitschka (1928) - większy niż poprzedni i kilka svetlee- Don stepów. 3) C. m. phaeus Pall. (1778) [= C. m. sviridenkoi Pidopl. (1928)] - futro z szarawym odcieniu, światło okrashennyy- Dolna Volga, Ciscaucasia. 4) C. m. pulcher OGN. (1924) - malowane podobny do predyduschim- Kaukazie Północnym. 5) C. m. neglectus OGN. (1915) [= C. m. falzfeini Matschie (1918)], niewidoczny, niemal nie do odróżnienia od predyduschego- Krymie. 6) C. m. vernula Thomas (1917) - dość ciemne i szare formaty Zachodnia Zakaukaziu. 7) C. m. migratorius Pall. (1870), - z jasnego kolorowego piaszczystej ottenkom- Zachodniej Kazachstanie. 8) C. m. arenarius Pall. (1770) - ciemniejszy niż predyduschiy- Zachodniej Syberii. 9) C. m. caesius Kaschk. (1923) [= C. m. cinereus Kaschk. (1926) - = C. m. griseus Kaschk. (1923)] - także blady kolorowych formatów Wschodniej Kazachstan, Kirgistan. 10) C. m. ognevi Argyr. (1926) - bardzo lekki kształt z piaszczystą sąsiedztwie mechanizmu cień Samarkandy. 11) C. m. coerulescens Severtz. (1879) (= C. m. pamirensis OGN, 1925). - Największym, jak światło kolorowe formaty Pamir. 12) C. m. fulvus Blanford. (1875) - na podstawie jednej z największych postaci, lekkie górach okrashena- południe-wschód od Tien-Shan, prowincja Xinjiang w Chinach. 13) C. m. isdbellinus de Fill. (1897) - długa forma niebieskawy Mechanizmu zabarwienie SOUTHEASTERN Kaukaz, Kopet-Dag.

Źródło: Gryzonie fauna ZSRR. Moskwa, 1952