Adaptacja biec od zwierząt kopytnych

działa mechanika. Filogeneza neparno- i zwierząt parzystokopytnych - jeden z najbardziej studiował klasy widoku ssaki kronice. Jednak pytania o pozycji tych grup w systemie relacji z innymi firmami oraz z bezpośrednich przodków tych grup nie jest jeszcze całkowicie rozwiązany.

Niewiele wiadomo na temat pierwotnego sposobu życia tych grup zwierząt. Jednak jest bardzo prawdopodobne, że w obu grupach, niezależnie kopytohozhdenie opracowany jako przystosowania do szybkiego biegu, w którym kończyny wąsko specjalizują się w funkcji ruchu. Ten kierunek zmniejsza różnorodność możliwych ruchów charakterystycznych dla małych ssaków i do tworzenia dodatkowego ramienia wystającego odcinka (strony szczeliny stopy z ziemi i ich wydłużenie).

Przodkowie kopytnych prawdopodobne było głównie zwierzęta leśne (Kovalevskiy 1874, Simpson 1875-, 1951- Gabunia Trofimov 1956 do 1956 roku, itd.). Zarośnięte runo krzew, mocny palowania szczątki drzew i gałęzi tworzyć wszelkiego rodzaju przeszkód do prowadzenia tych zwierząt. Jest możliwe, że przodkowie zwierząt kopytnych, wciąż mało dostosowany do uruchomienia, jak również w pierwotnych ssaków, prędkość chodu był prymitywny skok rykoszet, podczas którego kończyny tylne zostały zarejestrowane wcześniej w stosunku do wielkości skoku. Podczas skoków przez przeszkody na tych samych chodu zadu ukazał się pod ciałem zwierzęcia, przez co trudno przeskoczyć. W związku z tym, urządzenie do uruchamiania w siedliskach leśnych prowadzi do zahamowania poślizgu tylnych kończyn przodu aż wylądowaniu na przednimi, a tym samym nie jest nowa asymetryczny chód - galop, które stały się w wyniku szybkiego asymetryczny chód nowoczesnych kopytnych (bocznej, ukośnym ciężkiego, światło i t. d.).

Dalszą poprawę ze zmniejszeniem kopyta belek bocznych spadek powierzchni nośnika jest prawdopodobnie wystąpić w związku z urządzeniem do uruchamiania w otwartej przestrzeni (Steppe pustyni itd. D.), co było konieczne zwłaszcza specjalność szybkiego biegu. Specjalizacja ta zapewnia nie tylko uproszczenie oczywiście, ale również postęp całego kopytnych organizacyjnych. W rezultacie, drugi kopytnych mógł odkrywać różne siedliska, będąc bardzo redukcyjnego stóp i rąk (z wyjątkiem jednego lub dwóch promieni pięciu). Stwardnienie rozwój różnych siedlisk może wystąpić w każdej grupie na swój własny sposób, dlatego badanie mechaniki ruchu, a do badania cech struktury szkieletu i mięśni mogą być podstawą do rozszyfrowania sposobów przystosowania się do różnych form wyścigów w tych grupach ssaków.

W moim posiadaniu do badania form wyścigów w kopytnych miał daleko nierówny materiał faktyczny. Dlatego też, biorąc pod kierunkiem przystosować do pracy, oczywiście, nie muszą być kompletne. Jednak wydaje się, że główne obszary specjalizacji naziemnej lokomocji tych grup ssaków są nadal objęte.

koniowatych działa mechanika. W koniowatych, że była w stanie zbadać powolny ruch filmowania prowadzi trzech gatunków koni Konie (domowegoEquus caballus) Zebra (E. guagga chapmani) Onager (E. hemionus onager), A od rodziny tapiry - American tapir (Tapirus americanus).

Analiza kłus i galop Tapir, onager rysie, rysie i konie galop w pierwszym przybliżeniu, aby ocenić kierunek filogenetycznych koniowatych uruchomione mechaniki zmian. Wynika to z faktu, że mieszkańcy tapiry - relikt lasów i trzciny, według wszelkiego prawdopodobieństwa, Run Like koni uruchomione przodków, którzy żyli w runie leśnym.

Biorąc pod uwagę działanie kończyny w dwóch etapach - wspornik i transportu, można zauważyć, że w fazie nośnej w szybkim kłusie w Tapir kąta stawu skokowego w przedziale od 87 do 158 °, 2 y koulan - od 106 do 123 ° C, a koń - od 125 do .. 147 °, to znaczy, jeśli porównamy wielkość ruchu w stawie na tapir oraz przedstawiciele rodziny koni zwrócił uwagę, że konie w fazie wsparcia jest znacznie zmniejszona ogólny ruch huśtawce w stawu skokowego - od 70 ° do 20 na tapir 25 ° w konia. Ponadto porównanie wskaźników minimalnych kątów kostki przedstawia progresywną spłaszczanie go w numerowi atomu koni (Tapir w 87 ° C, 106 ° na 125 ° koulan i konia). W przeniesienia fazowego ruchu zginacza-wolne prostownika kończyny w stawie skokowym w Tapir osiągnie 110 °, oraz u koni i nie koulan przekraczać 70 °. Zakres ruchu stawu kolanowego, a zwłaszcza w środku, biodrowego klatek filmowych jest trudniejsze, ponieważ położenie udowej składnik jednego z boków kąta jest określany w przybliżeniu. Stanowisko miednicy i stawu biodrowego jest również określana w przybliżeniu, co dodatkowo komplikuje dokładność pomiaru. Dlatego fałszywe różnice w zakresie ruchomości stawu kolanowego w fazie podtrzymującej są pominięte. W przeniesienia fazowego wolny prostowników kończyn zginaczy-ruchów w stawie kolanowym jest w przybliżeniu równy we Tapir 80-85 ° C, a u koni i koulan - 30-60 °. Bezstykowa zginacza-prostownika Ruchy stawu biodrowego w Tapir zbliżonej do fazy nośnika 60 ° i u koni i koulan - tylko 10-15 °, w tej samej fazie co swobodnego przenoszenia Tapir - 65-70 ° C i w koni - 20-25 °. Porównując Tapir galop i konia (Rys. 71 i 74), możemy zwrócić uwagę różnice spadek huśtawka ruch w stawach kończyny tylnej, gdyż zwiększają one konie porównaniu do kłusa, a Tapir zmniejszona. Jednakże ogólny charakter różnice zarówno w kłusie i cwa utrzymuje się w przybliżeniu tak samo t. E. W tapir obserwowano znacznie większe proporcje ruchów zginająco-rozciągających stawów w tylnych kończyn niż u koni i Kulan. Różnica w zakresie ruchu w stawach kończyny przedniej określa się nieco trudniejsze niż tylnych stawów kończyn. Jednak porównanie kłusie i galopie grafiką tych zwierząt pokazuje, że dla nich są te same różnice, tj. E. W porównaniu do koni Tapir zmniejszona kołyszącego ruchu w stawach, a także kończyn przednich.

Oprócz różnic w ruchach zginaczy-prostownik, stawów kończyn w tapiry porównaniu pod konie Gallop obserwuje się wyraźniej widoczne Oscylacja środka ciężkości. Okazało się, że przesunięcie w pionie koniki kłębu do podłoża nie osiągnie 6% jego wysokości w kłębu i na Tapir były nie mniejsze niż 14% w przebiegu doświadczenia oraz koniki Tapir 3 o okrągłym rzędu Erywań Zoo.

Porównując kłusie i galopie Tapir, można zauważyć, że w Canter pionowy ruch środka ciężkości miała znacznie większy niż w kłusie. Na koń, wręcz przeciwnie. Potwierdzona jest filmowania i analizy, a także analizy śladów. Tak więc, analiza śladów okazało się, że najszybciej kłusem w Kulan wybrzeża do 150 cm, a nawet 175 cm, w galopie - .. 150-165 cm, czyli praktycznie wolne Kulan lot w galopie nie jest większa niż gdy kłus. Obliczanie prędkości obrotowej filmie ramek analiza wykazała, że ​​na największą szybkość koulan wyścigach kłusaków nie przekracza 45 km / h, a nawet w galopie osiąga 80 km / h.

Dalsze dostosowanie do prędkości biegu, na hoofed porównaniu z Tapirs charakterystycznym przystosowania do większej wytrzymałości. Niestety, bezpośrednie eksperymenty dotyczące wytrzymałości tapiry nie są dostępne. O tym samym koniowatych wytrzymałość może być oceniana przez ewidencji czasu trwania i zakresu prowadzenia koni domowych i obserwacje kulans w przyrodzie. Tak więc, w jego przechwytywania miesięcy kulanenka napędzany dziewięć koni shell i mógł jechać tylko 120. km (KOLMAKOV i Vasil, 1936). Obserwacje na wiosnę 1962 kolankowej Kulan pokazują również wyjątkową wytrzymałość Kulan. Tutaj jest zapisem jednego z obserwacjami. 6 maja 1962 roku w czterech godzin kosyachny ogier osiem razy, aby odpędzić rywalizujących samców. Wszystkie osiem razy, aby przepędzić rywala, miał obegat całe stado, składające się z 147-149 samic z młodymi. Dwukrotnie biegają ościeżnicy trwała dłużej niż 10 minut. prędkość biegu podczas polowania zbliża się 80 km / h (obliczone na podstawie analizy filmowania). Ponadto, podczas tego samego okresu ogierów ścigał sześć razy klaczy na cztery klatki. Raz udało mu się dogonić rywalizujących samców, i walczył z nim przez 3-4 minuty. W ciągu tych czterech godzin na odpoczynek i wypasu ogier spędził nie więcej niż 7-8 minut. Zatem, cytryna ogier faktycznie ma chwili spokoju. Taki szybki tryb może wytrzymać przez kilka dni, po czym zwykle zniechęcić część kolankową lub mniej zmęczony przeciwnik zajmuje jego miejsce (Solomatins, 1964, 1965).