Zachowanie społeczne kota domowego.

Przedstawiciele wszystkich rodzajów kotowatych (Felidae) są to pojedyncze drapieżniki i (z wyjątkiem lwy) nie tworzą zorganizowane grupy społeczne.

Jednak zachowanie społeczne kotów domowych bardziej zróżnicowane niż ich dzikich przodków, a zależy głównie od gęstości populacji kotów i dostępności zasilaczy do terytorium. Koty domowe (Felis catus) są idealnie dopasowuje i gatunki zwierząt, choć charakter i są samotnikami myśliwych, w wielu sytuacjach (naturalne i sztuczne) skutecznie przystosować się do życia w grupie, rozwija odpowiednią strukturę społeczną. Ogólnie rzecz biorąc, życie bezdomnych kotów domowych można podzielić na dwa rodzaje. W pierwszym przypadku, kot tworzą małe grupy, nieco przypominający lwa dumy, drugi - koty są samotnikami z jego odrębnym terytorium (co jest bardziej typowe dla większości gatunków dzikich kotów).

Znaczenie obszaru dla kotów

Dla gatunków, w których zwierzęta są niezależne myśliwych, ważne jest ustalenie terytorium (tj myśliwski), definiując je w taki sposób, aby zmaksymalizować uniknąć konfliktów z innymi kotami (to ważne dla przetrwania gatunku). Do wyznaczenia granic koty oznaczyć swoje terytorium za pomocą zapachu, ma twarz i odbytu mankietowe z moczem i kałem. Układ ten, w połączeniu z bardzo ostrego węchu pomaga koty skutecznie komunikować i zminimalizować ryzyko "uzbrojony" konflikty.

terytorium kota tworzy się wokół głównego rdzenia lub kryjówki, gdzie czuje się wystarczająco bezpiecznie spać, jeść, bawić się, i, potencjalnie, korzyści płynące z interakcji społecznych. Wokół miejsca kot tworzy stronę, która aktywnie chroni przed inwazją obcych. Powierzchnia zewnętrzna jest obszar, w którym kot spacery i polowania.

W naturze między terytoriami koty mogą być neutralne obszary, w których koty mogą spotkać i porozumieć. Jeśli obcy kot atakuje obszar domu, to zazwyczaj wywołuje gwałtowną odpowiedź w celu pozbycia się cudzoziemca. Po raz pierwszy użyty dla tej demonstracji siły (kły, puszystej wełny, etc.), warczenie i syczenie, a jeśli to nie ma wpływu, kot idzie do zaciętej walki i hałaśliwe.

kolonia kotów

Dzikie koty domowe (koty żyjące bez pomocy człowieka) mogą tworzyć małe kolonie, zgrupowanych wokół dostępnych źródeł żywności. Nie zawsze zdarza się, wiele kotów nadal żyją osobno, ale nie jest rzadkością tworzenie małych wspólnot składających się z kobiet wychowujących kociąt (matrylinearne kolonią). Mimo, że te grupy mogą być ustalone pewne bardzo luźną hierarchię dominacji, relacje pozostają skomplikowane i bliskie stosunki między członkami kolonii (np psy) nie są ustawione. Tworzenie bardziej złożonych relacji z niektórych kotów i mniejszy z innymi można częściowo wyjaśnić wpływem charakter, wiek, płeć, itd. Jednak w koloniach nie rozwijają żadnej strategii społecznej lub grupy strategię przetrwania, koty są samotnikami myśliwych. Tak więc, koty nie są zwierzęta juczne, chociaż mogą przystosować się do życia w grupach społecznych.

Grupy społeczne kotów pojawiają się, a jedynie zapisywane z tym zastrzeżeniem, że członkowie grupy znają i nie ma konkurencji dla żywności lub innych zasobów. Koty mogą tworzyć silne relacje społeczne wśród bliskich krewnych, zwłaszcza między kociąt z tego samego miotu, a także między kociąt i ich matki. Jednak w koloniach często kocięta są karmione kilka kotów, które pozwala im tworzyć więzi społeczne ze sobą w bardzo młodym wieku. Kocięta mogą również próbować ssać non-piersią koty, co również przyczynia się do tworzenia relacji społecznych.

W jednym obszarze może być więcej niż jedna kolonia kotów. Największy, "centralny" kolonię tworzy się źródła żywności, kolonie pojawiają się mniejszy od obwodu. Mają najgorszy dostęp do pożywienia, więc umiejętności zdrowia reprodukcyjnego i kotów w tych grupach gorzej.

koty

Koty są rzadko część małych koloniach, mają tendencję do życia na obrzeżach dużych obszarach, które mogą obejmować obszary kilku grup kotów. Kolonie Feline zwykle zajmują znacznie mniejszy obszar i geograficznie rozmieszczonych w większej odległości. Wielkość terytorium grupy kotów różni określić prawdopodobne, w zależności od obfitości pokarmu i liczby kotów w kolonii. Badania wykazały, że wielkość "zamieszkany" terytorium w różnych miejscach zmienia się aż do 1000 razy - od 0.27ga dla kotów miejskich w Jerozolimie i 170ga dla kotów żyjących w australijskim buszu. Obszar zajmowany przez koty, nie mogą się pokrywać, ale zwykle nie są znaczące "wspólny" obszary (znacznie większy niż w przypadku kolonii kotów), a ich wielkość jest proporcjonalna do dostępności żywności, a także gęstości kobiet w sąsiedztwie. mężczyźni dominują zazwyczaj zajmują dość duży obszar, co do zasady, nie mniej, a czasami nawet do 10 razy większy niż średnia kolonii kotów. Przeciętny kontrola kot ziemi, trzykrotnie teren kolonii.

Agresywne zachowanie kotów

Agresywność nie jest typowy dla kotów kolonii - bliskich powiązań i znajomości wśród swoich członków umożliwia zmniejszenie jego objawów do minimum. Agresywność jest najczęściej gdy kocięta koty osiągają dojrzałość płciową i opuszczeniu kolonii. Istnieje również walczy między kotów i psów, "patrolowanie" ich terytorium. Koty rzadko wykazują agresji kotów, ale koty nie są w poszukiwaniu partnera seksualnego, często atakują podeszli zbyt blisko kotów. Jednakże, jak nie jest rzadkością i przyjazne zachowanie między kotów i psów, zwłaszcza między znajomy. Może to być, na przykład, wzajemne lizanie i demonstracyjnych znaków - wychwalał ruchów ogona, wąchania i tarcie głowami. Dorosłe koty reagują ze sobą w inny sposób, lecz ich reakcja zazwyczaj charakteryzuje antagonistycznego działania w celu zapobieżenia kontaktowi lub wymuszonej tolerancję, a nie przejaw obsługi.

Ponieważ koty są ewolucyjnie opracowany jako samotnych myśliwych, bez konieczności stosowania skomplikowanych interakcji społecznych, mają stosunkowo ograniczone możliwości złożonych alarmów wizualnych, które mają wiele innych rodzajów zwierząt, zwykle mieszka grup społecznych. Koty są mniej w stanie powiedzieć, inne koty pokojowych zamiarach, że w sytuacjach konfliktowych ze znacznie większym prawdopodobieństwem prowadzi do wybuchu działań wojennych, niż do pokojowego rozstrzygnięcia.