Koordynacja i orientacja u ssaków

Koordynacja ssaków. Efektywna koordynacja ruchu i lokomocji zależą od informacji otrzymanych od stanu ośrodkowego układu nerwowego, stresu i innych warunków myshts- informacja ta pochodzi z wewnętrznych narządów zmysłów - wrzecion mięśniowych, narządów ścięgien i stawów receptorów. Dodatkowo do przekazu informacji dotyczących położenia względnego kończyn i innych narządów ruchu, te wykrywa umożliwić zwierzętom dać odpowiedź odruchu zmian wywołanych czynnikami zewnętrznych lub ruchu zwierzęcia.

Odruch zachowania - najprostszy reakcji na bodźce. W normalnych odruchów są automatyczne, mimowolne i stereotypowe. Nagła zmiana napięcia mięśni może spowodować automatyczne zmiany postawy, lecz ostrą zmianę światła - odruch zawieszenia. Odruchy mogą być względnie miejscowe tj obejmować jedno ramię lub inną część ciała, ale czasem w odruchowej reakcji obejmuje całe zwierzę. Na przykład, reakcja zaskoczenia u ludzi odruch wymaga koordynacji wielu mięśni. Podobnie, odruch bezkręgowców usuwanie - Polychaetes i skorupiaków - różne obejmuje całe ciało.

Odruchy u kręgowców jest zwykle automatycznie, ale często są narażone na działanie różnych czynników przez centralne synapsach. Tak więc, z odruchów postawy często oddziałują innych, które są niezgodne z ich mechanizmów odruchowych. Jeśli dwa odruchy używa tych samych mięśni, odruchy te nie są kompatybilne, tj. E. nie można uruchomić jednocześnie. Takie pary niekompatybilne refleks neurologicznie również w tym sensie, że stymulacja hamuje odruchu siebie. Hamowanie jest zazwyczaj wzajemny i jest najbardziej podstawową formą koordynacji, gdy jedna działalność tłumi drugą lub tłumiona go. Ten rodzaj wzajemnego hamowania typowe dla pieszych i innych form lokomocji.

Ogólne koordynacji mięśniowej zależy od dwóch głównych procesach regulacji ośrodkowego i obwodowego. Kiedy centralna regulacja mózgu daje dokładnych poleceń wykonać odpowiednie mięśnie. Do tego typu pozornie dotyczy koordynacji ruchów przełknięciu ssaków (Doty, 1968). Centralna regulacja jest ważna dla koordynacji wielu wyuczonych ruchów, które wymagają szybkiej aktywności mięśni. Na przykład, mątwy sepia połowy małych skorupiaków z dwóch macki rozkładane. Rozporządzenie ataku jest podzielony na dwa etapy. Pierwszym z nich jest prowadzony system wizyjny, w którym produkcja jest lornetki ostrości i ruch mątwy śledzić ruchy ofiary w taki sposób, że błąd "cel" jest zredukowana do zera. Gdy faza śledzenia jest kompletna, macki nagle wyrzucony i chwycić zdobycz. Ostatni etap tak szybko (po około 30 ms), przy czym w czasie przemieszczania kontrola wizualna pozostaje. To może być pokazany przez włączenie i wyłączenie świateł podczas wyrzucania macki: ofiara jest jeszcze złapany. Ale jeśli w tym czasie, wydobycie ruszy mątwy jej nie poymaet- znaczy to głowonogów nie jest w stanie dostosować swój strzał, wykorzystując wizualne (GG, 1968).

Rytmy ruchowa są często generowane przez mechanizmy centralnych. Przewód elektryczny znalezione w owadów centralnych rytmów regulacyjnych podczas chodzenia (np Pearson, kłamstwa, 1970- Burrows, Horridge, 1974), nawigacja (np Kennedy, 1976) oraz lot (np Wilson, 1968) i aktywności ruchowe neuronów. Jednak dokładna struktura zachowania często wpływa na refleks i informacje zwrotne od obrzeża. Tak więc, likwidacja sygnałów proprioceptywnych zmniejsza przemiatania częstotliwości skrzydeł latającego szarańcza i działanie wiatru poprawia neuronu ruchowego wyładowania (Wilson, 1968). Najwyraźniej bodźce peryferyjne działają na szybki karalucha spaceru mniej niż jego krewnych powolne laska owadów (Carausius) (Wendler, 1966).

Peryferyjne koordynacja zarządzanie odbywa się poprzez zmysły, które znajdują się w mięśniach i innych częściach tela- tych zmysłów wysyłać informacje do mózgu, a tym samym wpływa na mięśnie jego zespół. Regulacja obwodowa jest zazwyczaj wykonywane w połączeniu z centralnym jeden. Na przykład, w koordynacji ruchów pływania w ryb mózg wysyła sygnały rytmiczne, że fale przechodzą przez rdzeń kręgowy, koordynacji ruchów rytmicznych płetwy i ogonem. W rekinów cat (Scyliorhinus) Przez cięcie wszystkie nerwy prowadzące z mięśni do mózgu, rytm znika, ale jeśli zaoszczędzić trochę nerwów, kontynuuje. W konsekwencji, niektóre obwodowy sprzężenia zwrotnego, najwyraźniej wymagane do uruchomienia głównego rytmu (Grey, 1950). W chrzęstnej ryb (Chondrichthyes), Łącznie z rekinów kotów i innych rekiny i płaszczki, płetwy wytwarzania małych niezależnych ruchów rytmicznych, ale teleost ryb (doskonałokostne) Uderzają one w pewnych okolicznościach z różną częstotliwością. Holst (Wciągnik, 1939, 1973) wykazały, że różne rytmy płetw mogą wpływać na siebie nawzajem - jest to własność nazwał "w sprawie koordynacji", Czasem rytm jednej płetwie dostosowuje się zgodnie z rytmem drugiego, a dominuje w nich, tak że występują ruchy w fazie. W innych przykładach wykonania, żeberka sumuje amplitudy ruchów, zmniejsza się, gdy żebra porusza się fazy i coraz przypadek fazy.

Ryb i płazów poruszania wydaje się być pod kontrolą endogennego głównie rdzenia rytmów. Brak informacji o szczególnej kontroli silnika na części przodomózgowia. Jego usunięcie z ryb nie zmienia ich postawy lub lokomocji (Bernstein, 1970). W żab i ropuch powoduje ogólny spadek spontanicznych ruchów, ale stymulacja elektryczna przodomózgowia nie prowadzi do konkretnych efektów mechanicznych. Przeciętny mózg odgrywa rolę w regulacji silnika u ryb i płazów. Jak wskazano w rozdz. 13. elektryczne ropuszek stymulacja Tectum powoduje obrót głowy, jak również ustawienie i jedzenia żywności. W bardziej zaawansowanych ewolucyjnie kręgowców wyższych ośrodków mózgowych są w stanie kontrolować ruch, ale automatyczne elementy lokomocji jest nadal regulowane przede wszystkim przez jej łodygi i rdzeniu kręgowym.

U ssaków kortikospinilny oddechowych jest najważniejszym przewodząca poprzez udział w dobrowolnych regulacji ruchu. Zaczyna się kory ruchowej i przechodzi przez śródmózgowia i pnia mózgu do rdzenia kręgowego. System ten, zwany ostrosłupa jest obecne u wszystkich ssaków, z wyjątkiem bardzo prymitywnego stekowców (np dziobaka i Australijskie jaszczurczy). kuskus torbacze tussock (Trichosaurusaksony) piramidalnych dotrzeć tylko do klatki piersiowej. gdzie unerwiają kończyn przednich. Tylne nogi są unerwione przez układu pozapiramidowego.

Pozapiramidowe układ silnika zawiera wszystkie sposoby, które nie zostały uwzględnione w systemie korowo lub piramidalnej. Jest on uważany za bardziej prymitywny układ niż piramidy. U zwierząt o słabej kory mózgowej lub nawet pozbawiona jąder podkorowych układu pozapiramidowego są głównymi centrami sterowania silnikiem. Są one szczególnie dobrze rozwinięty u ptaków, które mają praktycznie żadnego kora, ale prążkowiu jest większa niż ssaki. Tak więc, w trakcie ewolucji kory mózgowej, najwyraźniej, że to drugie źródło koordynacji ruchowej, działając za pośrednictwem systemu piramidalnej.

U małp neurony w różnych częściach drogi korowo-rdzeniowej zmienia naturę swoich impulsów w przypadkowych ruchów oka, przednich i tylnych kończyn (Evarts. 1968). Sztuczne stymulacji kory ruchowej powodują reakcję poszczególnych mięśni lub pojedynczych jednostek ruchowych w mięśniu. Szersze stymulacja prowadzi do poszczególnych ruchów całej kończyny. Agg może być nakładana na powierzchnię skorupy zgodnie z tych części ciała, które poruszają się w odpowiedzi na stymulację elektryczną. Możemy skonstruować taką samą kartę do kory czuciowej, gdzie różne części ciała są prezentowane w różny sposób w zależności od ich znaczenia dla danego typu czujnika. Arbitralny dowiedział się ruch zwany neurony korowe piramidalne i odruch utrzymanie odpowiedzi silnikowych i postawa są kontrolowane przez okolicznych pozapiramidowych neuronów. Liczba neuronów piramidowych u ludzi szacuje się na milion (Prosser, 1973).