Rasowy koń

Czystej rasy koni nie ma tak wielu ludzi na całym świecie. Przedstawiciele czystej linii z czasów starożytnych rozcieńczony „czystości”, a nie przypływ krwi innych ras. Te konie są na prawej części złotego funduszu całego świata hodowli koni, a ich rola jest bardzo wysoki w jego rozwoju. Po tym wszystkim, mają ogromny wpływ na niemal wszystkich ras koni i kucyków na świecie. Orientalne rasy czystej krwi przodków transmitowane do ich potomków wszystkie ich najlepsze cechy: wygląd, gorący temperament i Audacity. Takie zwierzęta są rzeczywiście idealnym jeździectwo, cechy wyścigów konnych, które mogą być oceniane tylko przez doświadczonych jeźdźców. Jednym z takich przykładów jest najjaśniejszą rasowy koń (angielski) rozmnażać.

Historia rasy

Rasowy koń został wyhodowany w Wielkiej Brytanii w drugiej połowie na początku XVII-XVIII wieku. Impulsem do powstania skał służył jako wymóg brytyjskich żołnierzy w konia, które łączą zwinność, siłę i wytrzymałość. Ponadto pojawienie się rasy w niemałym stopniu przyczyniła się do wielkiej miłości angielskiego jazdy konnej, jeździectwo, narforskoy polowań i wyścigów konnych. Zatem wraz ze wzrostem popytu na racehorse przez skrzyżowanie reprodukcyjnego lokalnego i poprawy przywozu klaczy, które miały orientalne korzenie, barbarzyńskie, arabski, turecki turkmeński i ogiery pojawiły angielskiego konia wyścigowego.

Jednak wiarygodnym źródłem poprzedników ras obecnie zbadać możliwości, jak konie, podczas gdy transfer z ręki do ręki często zmieniały swoje nazwy, a nazwa „Arab”, „Berber” i „Turcy” były często spekulacyjny i często rozmnażają konie zostały podane, jak mówią, „na oko”, jeśli w ogóle nie był to rock, ale tylko nazwę kraju, z którego urodził się zwierzę. Aby utworzyć brytyjskiej rasy wymagany producentów, które łączą w sobie wszystkie siły, szybkości i dobrej hartowanego. Popularne konie biegowego w tym czasie były berberiytsy Arabowie, hobby i Galloway (irlandzka i szkocka Hobby Galloway), który posiadał wszystkie te cechy. Uważa się, że ich krew i rasowy koń został stworzony. Ale bądź co bądź, pozostaje faktem, że w końcu na początku XVII-XVIII wieku Brytyjczycy zostały kupione za granicą dużej populacji wschodniego pochodzenia koni, najlepszy z nich, a podwaliny dla największej dynastii racehorse rasy. Uważa się, że narodziny rasy ma swoje źródło w trzech wschodnich ogierów: Beyerley Turka (1689), Darley Arabian (1704), Godolphin Barb i Barb (1729). Bardzo ciekawych faktów można znaleźć w literaturze o wyglądzie Godolphin Arabian ogiera w Anglii. Jego historia głosi, że arabski ogier o imieniu El Sham został przedstawiony królowi Francji. I od tego czasu we Francji były preferowane neapolitańskie masywne konie, król dał dworzan do kucharza, który z kolei sprzedał ogiera. Zupełnie przez przypadek, na skraju taschivshee wagonu wyczerpanie zwierząt, przykuły angielskiej kwakrów Cocu, który w tym czasie i nie mógł podejrzewać rolę języka angielskiego w historii hodowli koni grać tego ogiera. Przeniknął ze współczuciem, kupił na tanie konia i przyniósł do Anglii.

Ogólnie rzecz biorąc, historia rezydencji szlacheckich ogierów w kraju, z którego zostały wybrane najlepsze przodków linii męskiej tej rasy: Gerold, urodził się w 1753 roku na linii Byerly; Eclipse, w 1764 roku od urodzenia, potomek linii Darleya; Mecz w 1748 roku, wnuk Godolphin. Taki rozkład pseudonimów zwierząt jest poprawna, ale nie jest kompletna, ponieważ ustalenie wszystkich danych przez kilka stuleci tej wspaniałej rasy tylko ze składek trzech, nawet bardzo wybiera Oriental ogierów jest nie do pomyślenia. Wycofanie rasa została również związane z działalnością Królewskiej Stadninie, które zostały zebrane na najwyższym wynikach klaczy rasy, zwanej „Royals-Mercedes”, czyli królewskiego klaczy.

Wkład do stworzenia nowej rasy klaczy i uzupełnia pełną listę swoich założycieli. Duże stado klaczy należących do rodziny Darcy Sudbury, z Yorkshire. W 1660 roku, po otrzymaniu tytułu James D'Arcy „mistrz królewskiej hodowli koni, z ojcem przeniósł się do użytku dużej liczby klaczy hobby, pochodzenia angielskiego, którzy mieli podobny rozmiar do rasy Cobb. Konie te mają niewielki rozmiar, ale miał najszybsze stopy między końmi na niewielką odległość. Jedna z klaczy rasy przyniósł Barb był stary Maroko Barb. 4 zatwierdziła jego źrebięta, dwie stał się właścicielem James Darcy. Interesującym faktem jest również, że klacz imieniem Old Maroko Barb wspomniano 4 razy w ogiera drzew genealogicznych Eclipse, 5 różni się Herold, 4 w rodowodzie matchI. Stąd można wnioskować, że wszystkie konie są uruchomione swoje korzenie z brytyjskich lub orientalnych ogierów i klaczy rdzennego pochodzenia, nawet jeśli urodzili się na wschodnich koni, ale z kilkoma wyjątkami, urodzony w Anglii: Arabowie i Berberowie były zakazane przez Koran sprzedać klacze. Zwłaszcza ze względu Darcy zapisy potwierdzają istnienie rasy koni we wschodniej koni krwi. On jest, że w celu zwiększenia stajnie hodowlane ogierów używał orientalne Bloodlines, głównie Berber. W przyszłości, poprawa stajni był kierowany przez jego syna Sudbury, który uczynił z nich najbardziej znaczące w czasie w Anglii. W rodowodzie Eclipse widocznych linii, których prawie wszystkie mają swój początek ze stajni Darcy, a które odgrywają ważną rolę w rodowody wielkich mistrzów galopu.

Przez cały rozwój rasy przeprowadzono rygorystyczną selekcję kandydatów do hodowli. Zasada działania tego procesu selekcji opiera się na ciągłych badań na zwierzętach w wyścigach konnych. Z 1670 toku, takich zapisów wyścigach, na podstawie której w 1791 roku został opublikowany tom I Stud Book, tzw ksiąg stadnych. W kolejnych objętości zanotowano tylko podrzędne koni zapisanych tom I, który określa, że ​​jako czystej rasy.

Wybór kart zdrowia i hodowlanych stworzyły warunki do powstawania linii tych producentów, których cechy zostały odziedziczone jędrność w kilku pokoleń, a także wprowadzenie metod hodowli, a przede wszystkim, chowu wsobnego, te cechy są w stanie zapewnić.

Ważną rolę w tworzeniu systemu rasy żywienia i wychowania młodych, mających na celu jego szybkiego wzrostu, rozwoju i możliwość wcześniejszego testowania funkcjonalności. Odpowiednie warunki klimatyczne w kraju oraz dostępność pastwiska dozwolonych w ciągu dnia i nocy mieć potomstwo klaczy z zewnątrz. Taka zawartość korzystnych dla uprawy zdrowej silnego zwierzęcia, bo skoki wymagają regularnej konie szkoleniowe. Spośród nich wybrano najbardziej wartościowe w jednostkach jakości.

Od 1750 roku do udziału w badaniu pozwolił zwierzęta, którzy osiągnęli wiek czterech, a od 1763 roku wiek ten jest skrócony do trzech lat. W 1791 roku zacząć ćwiczyć nawet testowania roczniaki. Obecnie możliwość przetestowania konie w wieku półtora roku. Dla klaczy Czas trwania badania wynosi dwa sezony zherebtsov- przez trzy lub więcej.

W połowie XVIII wieku w wyniku hodowli, indywidualny dobór reproduktorów korzystających z chowu wsobnego, przy prawidłowej konserwacji i karmienia młodych wzrostu, dokonywanie systematycznych treningów i wyścigu Hipodrom, w którym wybrany najlepszym jakości rezvostnym koni, proces tworzenia rasy Thoroughbred można uznać skonsumowane.

Już w XVIII wieku folbluty zyskać światową sławę i uznanie, i wywożone poza granicami kraju, gdzie rozwód czysta i stosowana dla uzyskania bystroallyurnyh koni. Idąc za przykładem brytyjskiego wyścigów konnych zaczął przeprowadzać we wszystkich krajach świata. Szkolenie i testy Hipodrom i do dziś są kluczowe dla poprawy rasy Thoroughbred.

Ogólna charakterystyka i podstawowe wymagania dotyczące rasy konformacji

Rasowy rasa jest powszechnie znany jako koń wyścigowy angielskim. Taki tytuł otrzymała ona początkowo w swojej ojczyźnie. Wraz z rozprzestrzenianiem się rasy w wielu krajach, podjęto decyzję o zmianie nazwy rasy. Jego nazwa zwyczajowa „Rasowy” koń zawdzięczamy francuskim, który przemianowano je tak, od kiedy ta rasa pierwszy przyszedł do terytorium Francji. Dla Niemców to „volblut” od Brytyjczyków można także usłyszeć je nazywa ich konie „froubred”, co znaczy „koń, urodzone i hodowane z miłością.”

Brytyjski w uprawie koni w ciągu następnych dwóch stuleci, najbardziej zainteresowanych dwóch cech: wzrost i siłę. W tym szlachetnym wyglądzie konia nie było tak ważne. Dla zewnętrznych hodowców kosmetycznych realizowane. Według nich, bardziej piękne formy zwierząt brak zwinności wymaganej koń wyścigowy. Przede wszystkim, oni mieli być najszybszy w wyścigu. Ponadto, to było wymagane od nich w kolejności są w stanie spełnić najwyższe przeszkody. Bez wątpienia, te dwie cechy zostały osiągnięte. Dziś konie pełnej krwi rasy -The najbardziej rozbrykany całego świata na krótkich i średnich dystansach. Jej krok szeroki, z potężnym wyrzutem do przodu, ten koń urodził się uruchomić. I to jest na pewno prawdziwe. Całą drogę z wewnętrzną i zewnętrzną ciało dodając do wybuchowego temperamentu sugeruje, że koń „urodził się w galopie.” Długie ukośne ostrze i babka gwarantują Steed szerokie gesty, komfortowe dla jeźdźca. Potężne zboża promuje dobrą prędkość. English verhovaya- lekkie i wdzięczne koń, ale ma niezrównaną siłę i wytrzymałość. Żaden z rasy w świecie nie może go pobić pod względem szybkości. Dlatego, aby konkurować z rasowy konie nie są dozwolone koni innych ras. Jego norma jest galopujący z prędkością 1 km na minutę. Serce i płuca konia jest znacznie większy i bardziej wydajny niż inne konie. W spoczynku jego serce bije w 60 uderzeń na sekundę, podczas gdy szybki galop, koń przyspiesza tętno do 140 uderzeń.

jakości zewnętrzny konie Thoroughbred są następujące: kolor czerwony, zatoka, dark bay, wrony, czasem szary. Czasami ludzie rodzą się z bladych znaczeniami na głowie i kończynach. Wełna jest bardzo delikatna i jedwabista. Brytyjski wyścigów konnych są obdarzone wysokim wzroście, suchawy konstytucji, dobrze wykształcone mięśnie. Głowica elegancki kształt, małe, suche i lekkie. Wklęsły profil, które posiadają swoje arabskich przodków, dla pełnej krwi nie jest typowe. Brytyjscy zawodnicy mają prosty profil. Do cech zewnętrznych uszy jazda ras pridelyaetsya również wielkie znaczenie. Uszy rasowy koń średniej wielkości, bardzo mobilnym i znajdują się daleko od siebie. Duże, wyraziste oczy i uprzejmy w harmonii z małym, ale doskonale złożonym pyska i szerokie nozdrza. ganache światło szeroko, wytwarzana z szyi, który w tych bystroallyurnyh jak konie czystej krwi konia charakteryzuje się maksymalną długość około długości główki i jest wskaźnikiem jakości wysokiej prędkości. W konie wyścigowe czystej krwi długość szyjki średnio 12,9 cm wyższych długości główki. Poza tym, że jest cienka prosto, czasami zakrzywione. Dla racehorse charakteryzującym się wysokim i długich kłębu dane, które z zasady korealirovat z Kosa i długą łopatką. Opadający ramię ma pozytywny wpływ na szerokich ruchów kończyn przednich i daje wytrzymałość zwierzęcia w skoku, co jest ważne dla konia wyścigowego. Podczas pionowo zestaw łopat i ograniczyć szerokość directness. Departament Spinnopoyasnichny ma bezpośrednie połączenie o średniej wielkości (takich jak lekkoatleta), lub częściej, krótkiej (np Długodystansowiec), co jest również spowodowane tym celu do jazdy. Po tym wszystkim, tym krótszy jest z powrotem, więc jest silniejszy i zapewnia lepszą wyścigowy poruszający siłę tylnych kończyn przednich. Jednak nie wolno kołysać tyłu jest zbyt krótkie, co może znacznie ograniczyć zakres ruchu. Klatka piersiowa głęboka, w stanie pomieścić typowy rasowy koń większych płuc i serca. Lędźwie szerokie, łagodnie przechodząc zbóż charakteryzuje opadający w większym lub mniejszym stopniu. Mocno zaokrąglone ziarna charakterystyka typu sprinter typu mniej pripuschen-pozostającego dla koni. Ogon zwykle ma wysoką ziemię, ale często zwisa. Suche kończyny, ścięgna dobrze rozwinięte. Kopyto średniej wielkości, ze stałym klaksonu. Skóra jest bardzo miękka i cienka wcześniej, że przez nich w czasie ciężkiej pracy koń jest wyraźnie widoczny wzór żylny. Ogólnie rzecz biorąc, w połączeniu tych wszystkich zewnętrznych cech koni rasy angielskiej można nazwać idealnym „maszyna wyścigowa”.

Od zewnątrz skalny może mają wady Kozintsev, oznaczenia i zniekształceniu, a czasem IRBM Zhabko. Niektóre osoby mogą cierpieć z powodu krwawienia z nosa, szczególnie gdy zbyt ciężkiej pracy. Niedobór ten jest dziedziczona i znacznie dewaluuje konia. RO Gilmore (USA) odkryli, że z 185 osób, które cierpią z powodu tej wady, 15 straciło życie. Bardzo rzadko spotykane w skale Rohrer (świszczący oddech westchnienie).

Koni pełnej krwi w rosyjskiej hodowli koni

Dostawa w siodle konia angielskiego rozpoczyna wciąż na wczesnym etapie rockowej rozkwitu. Nawet wtedy rosyjscy hodowcy mogli przejrzeć i ocenić niezrównaną jakość posiadanego przez tego konia. Zwierzęta zaczną importować do kraju w celu poprawy krajowej hodowli koni. Rasowy ogierów mieliśmy w powstaniu takiego słynnego rosyjskiego rocka jako rosyjski koni (orlovoy- rostopchinskaya), Don, muszkieterów, Budenovskiy i innych ras.

Po odkryciu w 1825 roku w regionie Tambov społeczności wyścigowej, kraj stopniowo zaczynają tworzyć hodowlę koni pełnej krwi. W rezultacie, pomimo braku bardziej łagodnego klimatu, zwykle dla tej rasy, brak specjalistów w dziedzinie rozwoju branży wyścigowej oraz przygotowanie szkoleń, które odgrywają ważną rolę w uzyskaniu dobrych umiejętności wyścigów do końca XIX wieku rosyjski hodowla może być dumny z utworzeniem czystej grupy koni dobra kategoria wyścigów na równi ze światowymi wzorcami. Pod wpływem, odróżniający się od Brytyjczyków i innych metod uprawy, karmienia i szkolenia młodych, została utworzona przez niezależnego rodzaju rasowy koń, różni się od swoich brytyjskich krewnych okrągłym kształcie i mocnym dodaniu.

Najcenniejszym w momencie pełnej krwi ogierów, którzy dokonali znaczący wkład do historii rosyjskich hodowli koni ogiery zostały nazwane Floreal i jego potomka - syna Tagore. Znaczna liczba dziedzicznych linii Floreana został zaprzepaszczony w czasie wojny domowej. Ale linia synowi udało się utrzymać go tam i aż do tego dnia. Od 1920 roku aż do II wojny światowej głównym producentem w kraju był synem Tagora- Granit II. W tym okresie, Rosja ma urodziły się najlepsi przedstawiciele tej rasy, które przez długi czas były kandydatami do wszystkich głównych nagród w kraju, a najlepsze z nich przeprowadzono w największych konkursów na świecie. Wielki krach rocka przeszedł podczas wojny. W tym czasie ponownie stracił dużą ilość pogłowia koni pełnej krwi, w tym głównego producenta. W okresie powojennym, historia rasy kontynuował przeżyły potomstwo Tagore i granitu, bay ogier Aden-zwycięzca międzynarodowych zawodów w Europie i ogiera anilina, które rozsławiły Radzieckiego czystej konezovodstvu trzykrotnie otrzymał nagrodę Europejskiej w Kolonii, dzięki udanym występie w Waszyngtonie, Paryżu, Pradze , Berlin, a także staje się zwycięzcą prestiżowego wyścigu na USA i Francji. Jednak w dobie restrukturyzacji linii słynnego ogiera Aniline również był zagubiony. Rosyjscy hodowcy w tym czasie (1970) zostało przywiezione dwa rasowy ogier, z których jeden jest o nazwie afinsa Wood i stał się założycielem nowej linii w kraju. Od niego otrzymała dwa bardziej rasowy ogier Aouate i Datong. Potwierdzający fakt istnienia i kontynuacji dynastii jest urodzony w 2005 roku na Ukrainie od Datong klacz o imieniu Cindy.

Po rozpadzie ZSRR przywozu koni zagranicznych w kraju zwiększa się dramatycznie. Zwierzęta są kupowane w dużych ilościach osobowych jeździeckich firm. Istnieje możliwość zakupu z zagranicy, nie tylko struktury produkcyjnej, ale małe źrebaki, które zostaną ostatecznie z powodzeniem wystawiane na wyścigach. Ale mimo to, krajowego Hodowla koni nadal tworzyć rasowych koni urodzonych w Rosji. W ostatnich dekadach najlepszych koni wyścigowych w kraju były ogiery nazwie Akbash i satelitarne.

wniosek

Podsumowując, możemy zauważyć, że przyjaźń między człowiekiem a koniem ściśle powiązany jest już od wieków, ale dla wielu, którzy są moc i niezrównaną zadatki na lidera bliskim w duchu, który posiada angielską koń pomyśli, że przez cały ten czas nie jeden osiągnięcia w hodowli koni nie jest w porównaniu z narodzin rasowy rasy. Dzięki jego wybuchowy temperament i niezwykłą wytrzymałość, to koń urodził się wygrać. Jednak pomimo wyższych osiągnięć światowych wyścigów konnych, rasowy koń musimy poprawić bazę i wiele ras koni z całego świata. Rasa ta jest godna szczególnego szacunku i podziwu.