Akhal tekiński konia

Istnieje ogromna równina w mediach w imieniu NYSE, na której znajdują się wspaniałe konie.

Herodot

Tam, gdzie jest ogromny, pustynny Karakum lub czarnego piasku, na północnych ostróg na Kopet-dag, na płonącej ogromie Turkmenistanu, kraj położony na północ od Iranu i na wschód od Morza Kaspijskiego, ponad trzy tysiące lat temu, najlepsze konie azjatyckie były hodowane. Według jednego z dawnych legend, te konie są potomkami dzikiego ogiera, „wyższy niż pozostałe, które urodziły źrebięta duży, z pięknym młyna, jeździł? Posłuszny w ryzach i niezwykle łatwe prowadzenie, gdyby leciały między niebem a ziemią.”

Starożytne pochodzenie achał tekiński konia rasy Udowodniono w słynnym dziele rosyjskiego profesora V. Firsov „Turkiestanu i Turkiestanu koni rasy” ( „hodowla koni Magazine” 1895).

Dowody ostatnich materialnych dzieł kultury starożytnych autorów, notatki, podróżników i naukowców wykazały niezależne pochodzenie rasy na lokalnym południowej konia, który żył w Azji Środkowej. Długą drogę ten koń może być wstecz do mnie nazwiska, które otrzymała jako funkcja posiadania jej narody: Massaget, Partów, niseyskaya, perski, turkmeński, a wreszcie akhal-teke. Ostatnia z tych nazw otrzymała pod koniec ubiegłego wieku, i to tak daleko. Nazwa ta składa się z dwóch słów, z których pierwszy - nazwa oazie „akhal” i drugie słowo - nazwa „Teke” turkmeńskiego plemienia, który żył w tym obszarze.

Ciężkie klimat kontynentalny Południowej Turkmenistanu z małymi zimy śniegu, z napastliwych, palącym słońcu w ciągu dnia i nocy silny zimny, z ciągłym zagrożeniu atakiem dzikich zwierząt, chleb i ser, niewielką ilością wody, doprowadziło do powstania stosunkowo duży, szybki i bezpretensjonalny konia. Koń, zdolne do dzielenia się swymi trudnościami mistrzowskich koczowniczego życia na pustyni zawsze był chlubą jego właściciela.

Wielowiekowej historii rasy achał tekiński posiada liczne dowody wyższości konia nad drugą. Wysoki, niesamowite piękno, niesamowita wytrzymałość, lekkość, szybkość, zwinność ruchów - wszystkie te zalety izolowane Akhal-teke rasy między innymi. W celu wykorzystania tej idealne konia Turkmenistan wielokrotnie atakowali wojen. Chińscy cesarze rosyjscy carowie i mongolskich chanów są równie chętni mieć tego konia.

Stopniowo Azji koń zaczął się szerzyć na całym świecie. Ważne jest, aby pamiętać, że konie Akhal-teke odgrywa ważną rolę w tworzeniu słynnej rasy arabskiej. Oczywiście, wszystko co najlepsze rasy i Bliskiego Wschodu konie, Kaukaz, Turcja i Iran także pochodzi z tego wspaniałego rasy koni. Znane ze swojej zabawy angielskiej koń wyścigowy, rasowy koń również został wyhodowany z bezpośrednim udziałem koni Turkmenistanu.

Począwszy od XV wieku, konie Turkmenistanu, znane w tym czasie pod argamaks nazwisko w dużych ilościach są importowane do Rosji. Akhal-Teke ślady krwi we krwi szeregu rosyjskich ras: Don, Strelets', Orłow-rostopchinskoy.

Na początku XIX wieku producenta ogiera turkmeński-Atti przyczyniły się do poprawy Zachodniej skale, na przykład, Trakeńskim.

Tak więc, prawie wszystkie współczesne rasy legkoupryazhnye są potomkami starożytnych rasowy akhal-teke, który według B. Witt, jest źródłem czystej krwi, przez które wszystko się stało zamontować hodowla koni świata.

Jest to konieczne w celu zbadania zewnątrz tej rasy koni. Przez wieki rasowy hodowla w surowym klimacie, systematyczny indywidualnego doboru i selekcji konkretnych metod uprawy, należy użyć specjalnego sfera akhal-teke dał im specyficzny wygląd i sylwetkę, orientalny namiętny temperament i wdzięku, proste ruchy.

Akhal tekiński konia jest sucha, średnich głowa, ładny profil, znaczące cechy, różne haczykowaty nos. Wydłużony „łabędzia szyja”. Niesamowite jasne oczy. Kilka wydłużone ciało z wąskiej, niedostatecznie rozwiniętej klatce piersiowej. Wysokie, mocne, elastyczne nogi. Średnia wysokość ramion 154 cm Obwód klatki piersiowej 167 cm. Jedną z głównych cech wyróżniających kombinezonu jest Akhal-Teke. Co do zasady - to zatoka, czarny, czerwony, szary kolor, jak również z jelenia i Nightingale pasować z pięknym, migotanie, złoty odcień sierści. Może się wydawać, że ten kruchy koń nie może być wytrzymałość i wydajność. W rzeczywistości, Ahaltekes mieć dużą prędkością na krótkich dystansach tylko gorsze koni pełnej krwi. W długim marszu koni Akhal-Teke nie ma sobie równych. Na przykład, w 1935 roku grupa jeźdźców na koniach Akhalteke Turkmenistanu do 84 dni obejmował dystans z Aszchabad do Moskwa, równą 4300 km. W 1960 SI Filatov na czarnym akhal-teke nazwie Absynt stał się mistrz olimpijski w ujeżdżeniu.

Do tej pory, turkmeński rasy rozprzestrzenił się daleko poza ojczyzną. stadniny całego świata (Rosja, Niemcy, Włochy, Anglia, Francja, USA i inne) zajmujące się hodowlą akhal-teke. Uzyskana populacja jest znacznie zwiększona. Konie achał-teke zawsze były wykorzystywane w celu poprawy rasy.

Szczególna pozycja rasowy akhal-teke nakłada pewne obowiązki na hodowców. Muszą zachować ścisłe zapisy hodowlane, dokładnie zweryfikować pochodzenie koni, regularnie dokonanie niezbędnych czynności selekcji i hodowli.

Dzięki ogromnej pracy wykonanej przez naszych poprzedników, jak starożytnej rasy nadal istnieje w czystej postaci.

W całej historii istnienia, które przeszły szereg zmian, hodowla koni Akhal-Teke udowodnił swoje unikalne cechy. Jej rola w tworzeniu arabskim i angielskim Racehorses oczywiste.

Z powyższego można wyciągnąć taki wniosek: Akhal-Teke rasy nie tylko duma narodowa, symbol Turkmenów, ale wartość uniwersalna, fundusz złota siodełka kulturowego konia.

Video: Putin dał Władcy Bahrajnu achał tekiński konia -08.02.2016

Stado koni Koń achał tekiński