Angielski ras kóz

Trudno powiedzieć, kiedy po raz pierwszy w Wielkiej Brytanii była koza. W starym języku angielskim dolmeny jeszcze znaleźć resztki kóz, których wiek sięga dwóch tysięcy lat, od których można stwierdzić, że zwierzęta były już znane BC starożytnych plemion celtyckich zamieszkujących te ziemie. Choć naukowcy nie mogą dać dokładną odpowiedź na pytanie, do którego gatunki należą do kozy. Jest możliwe, że były one wsobne europejskie kozy lokalne, które przyniosły Celtów podczas kolonizacji na Wyspach Brytyjskich. Jednocześnie, po przebudowie odnalezionych szczątków wyglądzie tych kóz stwierdzono, że są one bardzo podobne do znanych przedstawicieli rasy golden Guernsey teraz oficjalnie wycofany na początku XX wieku na wyspie Guernsey i oficjalnie uznane w 1922 roku. Wiadomym jest, że przodkowie tej rasy zaczęła kozy oberhazli i syryjskiego typu, więc jest to również możliwe, że szczątki jednego z tych gatunków znajdują się w grobach. Teoria ta ma wielu zwolenników wśród angielskiej kozovodov, ale na pewno powiedzieć coś takiego że nauka nie jest podjęta, uznając fakt ostatecznej identyfikacji szczątków starożytnych kozim problemu, który prawdopodobnie po tylu latach już nie znaleźć swoją odpowiedź.

Ale jest to możliwe do tej pory powstanie w Anglii jednego z najstarszych gatunków rodzimych kóz, które w ostatnim czasie odrodzenie. Mówimy o parku Bagot rasy. Jej korzenie sięgają 1380-1381 roku - wtedy to kozy rasy zostały rozliczone w Blitfildskom królewskiego lasu i Babots Park, najwyraźniej polowanie na królewskim rozrywki. Nie wiadomo też, jak te kozy zostały przywiezione do Anglii, ani gdzie one zwykle pojawił się na ziemi. Istnieje wiele wersji swojego wyglądu na Wyspach Brytyjskich, którzy mają niewiele dowodów i może być uznane tylko bardziej lub mniej prawdopodobne. Według najczęściej, kóz rasy Bagot pojawił się w Anglii z angielskim krzyżowców, którzy wracali z Ziemi Świętej i przyniósł je ze sobą. Jednakże biorąc pod uwagę datę ostatniej krucjaty, w której wzięło udział Brytyjczyków (1271 -. 1272'S), można stwierdzić, że nie było Bagot kozy na wyspach przez co najmniej sto lat przed wzmianki o nim w źródłach historycznych. Jeśli chodzi o jego pochodzenie, wiele-kozovody eksperci sugerują, że przodkiem tej rasy kóz było shvartshal, mieszka w dolinie Rodanu (Francja). Szereg faktów niezbicie wskazuje na podobieństwa ich konstytucji i wygląd, ale ostateczna opinia w tej sprawie nie należy do specjalistów.

Losy kozłów z Babots Park obecnie nieznane, lasów kozy Blitfildskogo tylko, że żyli tam przez około sześćset lat, wyobcowany, aw tym czasie ich liczba spadła tak bardzo, że w 1998 roku, kiedy okazało się, że liczy się przypadkowo zaledwie dwieście głów. Do tego czasu rasa ta została uznana za wymarły, więc nie jest trudno wyobrazić sobie zdziwienie opinii publicznej, zwłaszcza gdy prowadzone przez identyfikacji. Rasa ponownie zaczął rozmnażać, więc można powiedzieć, że ten rodzaj podwójnej ur. Jednak w wielu źródłach internetowych można znaleźć twierdzenie, że widokiem na park Bagot ma tak ciekawą historię i jest rzeczywiście nowoczesny wygląd, hodowane żyć w parkach i lasach z czystej kóz szwajcarskich. Jest możliwe, że obie wersje tylko wzajemnie się uzupełniają: jeden opisuje historię postaci Bagot, zanim zniknie z pola widzenia człowieka, a drugi - jego współczesnej historii.

Obecnie Bagot koza przeżywa szczyt popularności. W Anglii istnieje osiem gospodarstw hodowlanych, na której jest hodowane dla właścicieli lasów i osiedli w wyłącznie w celach dekoracyjnych, jak ani mięso, ani mlecznych kóz tym zakresie jest bez wartości. W wygląd koza jest raczej niezwykłe, podszyte jest zabarwienie ciała - czarnej głowy i szyi, a biały kolor reszty ciała - i jest średniej wielkości, gęste futro i dobrze rozwinięta rogi.

Inną miejscową rasa kóz jest tak zwany stary angielski mlecznych kóz (staroangielski Milch Koza). Aby uzyskać więcej informacji o niej zniknął w mrokach czasu, ona sama uważa się za wymarłe, więc nawet nie wiem, czy to rasowy koza lub tak długo, zwany kundel kozy hodowane na wsi. Niezaprzeczalne tylko następujący fakt: według niektórych źródeł historycznych czasów brytyjskiej kolonizacji, stary angielski koza przyszedł z trzeciej wyprawy słynnego brytyjskiego nawigator i odkrywca James Cook (1776 - 1779 gg.) W Nowej Zelandii wyspie Arapaoa Island (północno-wschodniej części Wyspy Południowej), a nieznany powodem (być może z powodu braku żywności) były dostępne dla nich w 1777 roku. Inne źródła można znaleźć datowanie tego wydarzenia w 1770 roku, kiedy gotować pierwszy odwiedził Arapaoa wyspę podczas pierwszej wyprawy, a nawet w 1773 roku, kiedy przez kilka miesięcy stał w zatoce Charlotte które kąpać Arapaoa Island z zachodu, czekając na spotkanie z drugim statku wyprawy, która straciłem podczas silnego sztormu. Lokalne historycy słusznie uważają, że nowoczesne kozy rasy Arapaoa wyspie są bezpośrednimi potomkami dawnych bez smyczy kóz angielskich. Przeprowadzone niedawno analiza porównawcza DNA hodować Arapaoa wyspie i znaleźć szczątki wyspie potwierdził tę wersję. Niektórzy eksperci uważają, że niektóre osoby staroangielski kozy przetrwały dzięki względnej izolacji wyspy i jest tam do dziś. Rzeczywiście, Arapaoa wyspy i dzisiaj są unikalne kozy nieznanego pochodzenia, niepodobny do niczego, na jednym z nowoczesnych przedstawicieli kóz mlecznych i różni się od swojego mniejszego rozmiaru. Potwierdzeniem tego jest farbowanie włosów. Jednak niektórzy eksperci są sceptyczni tej propozycji, uważając, że w miarę upływu czasu i tego samego izolacji i braku aktualizacji puli genowej czystego staroangielskim kozła prawdopodobnie stopniowo zdegenerowanego lub została wchłonięta na skrzyżowaniu z Arapaoa Island.

Wiadomo również, że stare angielskie kozy rasy wykorzystywane w domu na początku XX wieku do aktywnego wyboru z kóz przywożonych przez lądem do tworzenia nowych vysokomolochnyh skały, więc możemy założyć, że jest w Anglii stopniowo wchłaniane przez nich. Tak więc, przy skrzyżowaniu z Nubian kóz rasy urodził się słynny Anglo-Nubian kóz rasy - dumę kozła angielskiej, która otrzymała uznanie na całym świecie. Przy jego tworzeniu uczestniczyli również niektórzy z kozła, który wysiadł z Indii, ale ich wpływ był znikomy.

Głównym zewnętrzny Anglo-Nubian koza została utworzona w 1910 roku. Od niej, że nowa rasa Afryki przeniesiono haczykowaty nos i długie zwisające uszy bez kolczyków. Początkowo pogłowia kóz w Anglii był mały, i dopiero w ostatnich latach znacznie się poprawiła, gdy kozovody budowa ciała i mleko, sytuacja zmieniła się dramatycznie, a teraz ta rasa kóz w liczbach są na drugim miejscu w Anglii po brytyjskim Saanen. Poza klasycznymi objawami ras Anglo-Nubian kozy niezwykłe długie, proste nogi jakie, obwisłe wymiona i smoczki z szerokiej gamy odcieni wełny - od czarno-brązowy do jasno śmietanę. Dojenie kozy - jedną z najwyższych na świecie i zatrudnia do tysiąca litrów mleka rocznie i uchwytem kozim rekord i może dać podwójną roczną stopę. Także niezwykłe i mleko zawartość tłuszczu waha się od 4 do 6%.

Angielski wybór rasy

Jeśli mówimy o najbardziej popularne wśród brytyjskich kozovodov rasy, a następnie, bez wątpienia, jest to, że British-Saanen. Już sama nazwa mówi sama za siebie: w jego narodzinach uczestniczyło wspomnianego już stary angielski kóz mlecznych i Saanen, wprowadzony w 1922 roku na wyspach. Od niej, że odróżnia jego cięższą wagę i prostą linię kufy, ale inaczej ją posiadają wszystkie podstawowe funkcje zaanenov: hornless, krótki Śnieżka włosy pojedyncze pasma Bole długie włosy, plecy wyprostowane i skierowane w stronę awersu i uszy do przodu. Dojenie kóz jest więcej niż jeden tysiąc litrów, a najlepszym przedstawicielem rasy, jak również anglo-Nubians, może dać do dwóch tysięcy litrów, a nawet więcej (istnieją dowody, że niektóre kozy zostały podane do 3200 litrów rocznie). Mleko ma stosunkowo niską trzy- - chetyrohprotsentoy tłuszczu.

Oprócz już wymienionych, w Anglii i hodowane:

1. wygląd brytyjskiego toggenburgsky.
2. złoto Guernsey koza.
3. English Guernsey rasy.
4. Brytyjsko-angora.
5. Brytyjsko-Alpine.

Każdy z nich na swój sposób niezwykły, a historia ich pochodzenia jest godny osobnej opowieści. Na przykład, toggenburgskaya rasy - protoplasta brytyjskiej-toggenburgtsev - pojawił się w Anglii w 1884 roku, prawie czterdzieści lat wcześniej Zaanen. Początkowo była tak wrażeniem Brytyjczyków ze względu na jego wydajność mleka i jakości mleka, które zostało przywiezione do kraju dwa razy, aw 1905 roku ta księga stadna rasa została zlikwidowana. Jednak później okazało się, że kozy zostały sprowadzone niską jakość Wyspach Brytyjskich; Ponadto, nie jest brytyjsko-brytyjski Saanen i Alpina stworzyły poważną konkurencję dla niej i toggenburgtsev popularność zaczęła spadać. Wydajność została znaleziona w czystej samców hodowlanych toggenburgskih z brytyjskiego kóz mlecznych.

Pierwsze eksperymenty przeprowadzono na początku lat 20., a wynik był tak dobry, że został on ogłosił utworzenie nowej rasy kóz brytyjskim toggenburgskoy zarejestrowane w 1925 roku. Od tego czasu gatunek jest bardzo popularny wśród angielskiej kozovodov i nadal co roku wstąpił do ksiąg stadnych 700-800 zwierząt. Od UK-czystej toggenburgtsev toggenburgsky względu na większe wymiary - wysokość W KŁĘBIE kóz wynosi 72 cm, jego masa wynosi 70 kg, a kozy - .. więcej niż 90. Ponadto, skrzynka tego rodzaju mają znaczną przerośnięty. Reszta kóz tej rasy są niemal nie do odróżnienia od kozłów-toggenburgok. Na poziomie produkcji mleka, rasa ta nie jest gorsza od Anglo-Nubian i brytyjskim zaanentsam i do półtora do dwóch tysięcy litrów rocznie. Mleko zakresy zawartości tłuszczu od 3,5 do 4,5%, zawartość białka wynosi 2,7 - 2,8%.

Prawdziwa duma kozovodov Anglii jest złoty Guernsey koza. W kraju istnieje nawet specjalny klub Złoty Guernsey, który jednoczy wszystkich miłośników tej rasy, a w ich ojczyźnie - wyspa Guernsey (drugi co do wielkości wyspa wyspy Kanału archipelagu, znajduje się w kanale La Manche) - ta koza stała się symbolem narodowym. Wśród innych kóz stoi niezwykły piękny płaszcz kolor - równomiernie złoty kolor z bogatej palety kolorów z kremu do opalenizny. Są też takie odcienie: biaława z srebrzystą mgiełkę, zadymionych niebieski z odcieniem brązu. Wełna inna krótka i cienka sierść niektórych długich pasm na całym ciele, mimo że jest - z opcjonalną cechą tej rasy: są kozy, gernsiyki oraz z dłuższym włosem. Uważa się, że ta rasa jest hodowana jako mleczarni, ale ze względu na obiektywność należy stwierdzić, że w kontekście ich towarzyszami innych ras Guernsey koza nie może pochwalić się dużym powodzeniem - dzień ona daje 3-4 litrów mleka w okresie laktacji (230-250 dzień) wynosi od 700 do 1000 litrów na zawartość białka 2,8%, od czterech do pięciu procent tłuszczu i. Niewątpliwą zaletą tej rasy są bezpretensjonalne jedzenie, i mały rozmiar, który pozwala trzymać kozę w małym sektorze prywatnym.

kozy Guernsey są często używane do krzyżowania z innymi rasami kóz do ich piękny kolor włosów. Jednym z udanych wyników takiej selekcji z koziego zaanenami jest stworzenie rasy angielski (lub brytyjskiej) Guernsey. Zewnętrznie, te dwa typy są tak podobne, że na pierwszy rzut oka, są one łatwo pomylić, ale ekspert może łatwo odróżnić jedną rasę z innym - głównie dlatego, kozy drobniejsze English Guernsey i ma cienkie kości, z powodu tego, co jest jednym z najprostszych angielskim kóz mlecznych. Inną cechą tej rasy jest brak rogów. Czasami - jako gatunek - można znaleźć gernsiyku angielskiego z małymi rogami. Te kozy różnią spokój non-agresywny charakter i przyzwyczajeni do swoich panów bez trudności. W zależności od ich poziomu kwasu mlekowego one nieznacznie przekraczać rasy Guernsey.

Należy również wspomnieć o brytyjskiej Alpine rasy, który pojawił się w roku 1911 (według innych źródeł - w 1919 roku, możliwe jest, że w drugim terminie - to rasa data rejestracji). Jest interesujący dla jego szczególnej wyjątkowości - nie takie rasy w Szwajcarii, a to jest znacznie różni się od większości kozłów francuski alpejskich. Kolor tej rasy jest czarny z białymi paskami na twarzy, ten sam przyciąć uszy i nogi. Hodować funkcje są również stojące uszy i bardzo długa, rozpoczęła tuż przed wdzięku szyi. Nabiał nie jest gorszy od najlepszych angielskich ras i dzień daje średnio cztery i pół litra mleka standardowym trzy- - tłuszczu chetyrohprotsentnoy że podczas laktacji okres do półtora do dwóch tysięcy litrów.

Wreszcie, należy zauważyć, brytyjsko-rasy Angora - najsłynniejszy widok z wełny kóz hodowanych w Wielkiej Brytanii, podstawą której sprawiło importowane przez XX wieku, Tasmanii i Nowej Zelandii kozy skrzyżowane z angora kóz. Nowa rasa, która przekracza ich rodziców na jakość i długość włosów, została oficjalnie zarejestrowana w 1987 roku.

wniosek

English kozovody świadomie dumny hodowane gatunki lęgowe. Jego cechy nie są gorsze od nie mniej powszechne na Wyspach Brytyjskich od lądu wprowadzonych gatunków, wśród których jest znany jako Saanen, toggenburgtsy, karłowate kozy, Koza Burska rasy angora i wielu innych. Hodowla kóz Anglii rozwija się w szybszym tempie - Alone kozy mleczne na jej terytorium istnieje ponad 100 tysięcy głów .. Od przełomu XIX i XX wieku, kraj ma Brytyjskiego Stowarzyszenia hodowli kóz, prowadzenie hodowli wielką popularyzacji i pracy, aw ogólnym ksiąg stadnych roku weszła około siedem i pół tysiąca najlepszych zwierząt różnych ras kóz. Być może to jest - głównym wskaźnikiem pracy współczesnego brytyjskiego kozovodov.