Mieszaniec sobole i kuny

Nie ważne jak banalne lub pomyśleli o bogactwie fauny Ziemi, ale myślę o tym za każdym razem, jak tylko w obliczu jakiegoś rzadkiego przedstawiciela. Oprócz czystych gatunków, w naturze nie jest zbiorem hybrydy, które nie są mniej ciekawe „czystej krwi” zwierzęta. Niektóre z nich są interesujące same w sobie, jak w przypadkach Kunstkammer, inni nie mają wartość mniejszą niż handlowy znany wszystkim lisy, kuny i Sable. Te ostatnie obejmują hybrydowe sobolową i sosnowe Marten zwane kidas (lub kidus) - z naciskiem na drugiej sylaby.

Charakterystyczną cechą mieszańców jest ich ograniczona rozpiętość w przyrodzie. Kidas - nie jest wyjątkiem: jej siedlisko - górzysty, pokryte lasami regionów północnego Uralu i części Uralu obszary (baseny PECZORA i Kama rzek, w zachodniej części regionu Perm, obszary bashkorstana i Udmurtia) i trans (regiony Tiumeń, Czelabińsk i Sverdlovsk, dorzeczy Tobol i OB). Takie rodowity lokalizacja ze względu na fakt, że te obszary - to jedyne miejsce współżycia zwierząt takich jak kuna leśna i syberyjskiego Sable. W związku z tym kidasov odsetek tutaj jest dość duża i wynosi około jedna piąta spośród ogólnej liczby Martens i szable (dla porównania: w sąsiednim regionie Tomsk, gdzie lasy w ich składzie są związane z lasów określonych obszarach wydarzeń hybrydyzacji są rzadkie i stanowią zaledwie 1% ogółu liczba zwierząt futerkowych). Wcześniej sądzono, że zwierzęta te stanowią odrębny gatunek, ale wiele cech i obserwacji dla kidasami w niewoli mogą ostatecznie potwierdzić ich mieszańców związane z rodziny łasica. Inna małe zwierzę doskonale rozwinięty zmysł węchu i słuchu, który rekompensuje stosunkowo słabym wzrokiem, woli prowadzić nocny tryb życia, nieco podobny do sposobu życia sable - po prostu porusza się galopem, a kiedy polowanie wykorzystuje ostre wysokie skoki. To przebywa zazwyczaj w lasach świerkowych i mieszanych, i gdzie można spotkać starych drzew dziuplastych.

Pomimo faktu, że kidasy znajome myśliwych i naukowców już jakiś czas temu, systematyczna obserwacja ich zwyczaje i sposób życia przeprowadzono niewiele. W ogrodach zoologicznych są stosunkowo niedawno, w swoich badaniach naukowcy zainteresowana głównie w kwestii reprodukcji kidasov, a także w środowisku naturalnym tych zwierząt były postrzegane jako przemysłowego obiektu polowania. Mimo, że ich skóra jest, jeśli weźmiemy pod uwagę opinię producentów futer, uznaje się za wadliwy z powodu toczenia odziedziczone sobole jasne plamki na gardle przeciwko ogólnym ciemnym czerwonawym kolorze, ich futro służy do kołnierzy, czapek i złączy żeńskich. Wiadomym jest, że w warunkach naturalnych w otworach o małym kidasami nigdy nie spotkał dorosłych, mimo że zostały one znalezione w norach Sables lub kuny. Bardzo rzadko myśliwych obserwował dzieci w pobliżu azylu poza rodzicami. Co jest powodem takiego zachowania, nauka jeszcze nie wie. Oznacza to, że małe zwierzę jest nadal prawdziwa tajemnica do zoologów.

W tym czasie, po serii eksperymentów przeprowadzonych w Moskwie i Rostowie zoo, stwierdzono, że uzyskane przez kidasy krycia samic z męskim Sable kuny (nic innego). To było możliwe, ponieważ pojawienie się drugiej generacji już potomstwo, które pojawiły się przez skrzyżowanie męskiej i żeńskiej kidasa Marten. Jednak takie informacje uzyskuje się tylko w niewoli, więc powiedzieć na pewno, czy jest to typowy kidasov i czy przejawia się w naturze, ale trudno jest powiedzieć. Jedyną rzeczą, na pewno naukowcy dzisiaj - niezdolność męskiego kidasa do reprodukcji: samica kuny traktuje ją agresywnie, a nawet walczy z nim, co czasami prowadzi do kidasa śmierci (przypadek odnotowano w Moskwie zoo) i jego nowatorskie gruczołów, pomimo swojej wielkości, nie ma plemników.

Wielkość Kidasy o rząd wielkości więcej niż ich rodzice, ale mają długi ogon. Ich kolor w jednym przypadku może wydawać się Sable barwiącego, w innych - kolor kuny. W niektórych przypadkach, ich futro może być grube futra kuny. Jednak objawy te można nazwać niestabilny, więc nie wiadomo, którego gen w każdym przypadku będzie dominujący. hodowla przemysłowa kidasov jest to znaczące trudności, jak również fakt, że produkty pochodzące z ich futro nie są wywożone.

Kidasy - dość popularny obiekt do polowania, ale myśliwi i uznają, że ich polowania nie jest łatwe ze względu na słabo przebadanych zwierząt. Wiadomym jest, że menu kidasov obejmuje:

1. Różne jagody - żurawina, maliny, jeżyny, borówki, w niektórych przypadkach, jest postrzegana wiśni i jagód jarzębiny (to kidas zjada tylko w przypadku silnego głodu).
2. grouse.
3. głuszec.
4. sosnowe.
5. myszy polnik znaleźć w diecie u małych zwierząt dość często i w dużych ilościach.
6. jędza.

Jak można zauważyć, w gastronomii preferencji kidas dziedziczona w przybliżeniu równym gusta obu rodziców. W tym samym czasie, można zauważyć pewne istotne różnice w menu „rodziców” i „dzieci”. Na przykład, brak białka w diecie kidasa sugeruje, że nie polują w górnej warstwie lasu, choć spędzają dużo czasu na gałęziach drzew. Ponadto, nie zrujnować kurniki, podobnie jak kuny.

Termin kidasa życie w niewoli jest 16-18 lat, w warunkach naturalnych, wiele mniej. Jest to ułatwione przez powszechne polowanie odbywa się w ramach tej samej licencji jak polowanie na sobole, nielegalne wydobycie, prowadzone na dużą skalę i znacznej liczby wrogów w środowisku naturalnym - większych drapieżników. Ogólnie rzecz biorąc, te zwierzęta są bardzo ruchliwe i aktywne, ale niestety, w tym nauki i wyczerpującej wiedzy o kidasah. Przypadki przemysłowej hodowli tych zwierząt, jak już wspomniano, nie są ujawniane. Być może naukowcy i hodowcy przemysłowe mają jeszcze zwrócić uwagę na tych interesujących przedstawicieli rosyjskich fauny.