Jerzyki (apodi) i Kolibry (trochili)

Rozważmy przedstawicieli Innym ciekawym ptaków Squad - Apodiformes - Apodiformes lub biały czubek. Przez tego celu są małe i bardzo małe ptaki, i wygląda niektórych wróblowych. I długotrwały skrzydłach więzy rodzinne są zbliżone do wróbla. Masa najmniejszych przedstawicieli rzędu zaledwie 1,5 grama, a największe - około 100 W ten sposób, te ptaki - mistrz wśród małych ptaków.

Oddzielenie zawiera dwa podrzędów - jerzyków i kolibry. W sumie istnieje około 378 gatunków, które są przypisane do 109 - 129 rodzajów. W naszym kraju, tylko 5 gatunków lęgowych jerzyków i czasami leci z Alaski do Czukotki 1 gatunek kolibry.

Podrzędu jerzyki - Apodi Nie bogate gatunki, ich tylko 58. Są one podobne do 9 rodzajów i dwóch rodzin - real jerzyków - Apodidae i drewna lub grzebieniasty jerzyków czubiki. Zdecydowana większość jerzyków żyjących w tropikach. Oto one osiadłych lub koczowniczy tryb życia, podczas gdy nasze północne jerzyki wspaniałe loty. Wiosną jerzyków przyjechać później i odlecieć na zimę przed innymi ptakami. Wynika to z charakteru władzy jerzyków. I karmić je w locie - Wiele małych owadów. Z powodu tej specjalizacji żerują one na tyle trudne do utrzymania w niewoli. Co do zasady, specjalnie fani nie posiadają jerzyków. Zwykle te ptaki wpadają w ręce przypadkowych ludzi, głównie w wyniku urazów.

Zdarza się również, że szybkie, wybrana osoba jest zdrowa i może łatwo wrócić na wolność. Te ptaki są na ziemi wyglądają całkiem bezradny ze względu na fakt, że mają bardzo małe nogi, nie przystosowanych do szybkiego przemieszczania się na powierzchni poziomej, ale bardzo długie skrzydła. Najczęściej Swift nie może zdjąć z ziemi na własną rękę, musiał okapu dom lub przynajmniej oddział. Zaleca się, aby przed rozpoczęciem karmić Swift dobre spojrzenie na nią. Jeśli nie istnieją żadne urazy i złamania wyjść na zewnątrz i spróbować rzucić trochę ptaka. Jeśli ona nie może latać, a następnie przystąpić do karmienia. Karmienie Swift - nie jest łatwe. Najczęściej Swift aktywnie przeciwstawia się siła karmienia. On sam jeść z podłogi lub z koryta nie bierze. Od Martins ptaków owadożernych, i powinny one być sporządzone podobna do naturalnej diety. Dieta powinna zawierać larwy, poczwarki i dorośli mąki chrabąszcze Ant jaja, inne owady. Stopniowo można tłumaczyć szybki w bardziej przystępnej żywności - mięsa mielonego, ser, lub dafnia gammarus. Mokre grudki paszy należy podjąć pęsetą i starają się doprowadzić je trochę głębiej do gardła. Jednocześnie musimy uważać, aby nie uszkodzić kości szczęki i miękkich tkanek jamy ustnej. Z biegiem czasu, jerzyki zacząć lepiej wziąć jedzenie z rąk, ale karmienie wciąż gwałtowne. Częstotliwość karmienia 2 - 3 godziny, z wyjątkiem nocy.

Na przedmieściach iw dużym obszarze życiu Europy, Zachodniej i Azji Środkowej czarny swift (APU APU). Ten ptak jest pomalowany w kolorze czarnym i monochromatycznego tylko brudne białe upierzenie gardła. Mieszka w różnych krajobrazów z lasów do deserów, ale woli ludzkich osiedli. To gniazduje w koloniach, organizowanie pustych gniazd na drzewach, szczelinach skalnych, otworów na klifach, na dachach oraz w szczelinach budynków, przewodów wentylacyjnych i kominów. W r 2-3 białych jaj, które wysiaduje przez oboje rodziców na przemian. Okres inkubacji od około 3 tygodni. Pisklęta opuszczają gniazdo tylko dobrze owłosiony, 1,5 miesięcy po wykluciu. Od pierwszego dnia samodzielnego życia są doskonałymi lotnikami.

Głos Swift jest znane każdemu. ta wysoka "vzz-vzz", Flight - szybki i silny z częstym trzepotanie skrzydeł.

jerzyki mogą osiągnąć prędkość 120 - 170 km / h, ale nieco mniej niż zwykle - około 60 km / h. Według niektórych raportów, niektóre jerzyki nie zaczął rozmnażać, można spędzić noc w vozduhe- czyniąc duże koła na wysokości 1 - 3 km z prędkością przelotową 40-60 km / h. W Azji Południowo-Wschodniej, gdzie znajduje się 16 gatunków, z których jerzyków Wietnam poznałem pięć. Wśród nich były trzy szczególnie interesujące. Po pierwsze, cypsiurus (Cypsiurus batasiensis), waga wynosi tylko około 8 z tych małych ptaków gniazdo kształtować ogonki liści palm kokosowych. Charakteryzują się one działalności zmierzchu koło kolonii, aw ciągu dnia karmić ptaki odlatują, kilka kilometrów od ich gniazd.

Kolejny ciekawy widok - Jeżozwierz Swift (Hemiprocne coronata), mieszka w części z drewna i zagnieżdżanie poszczególnymi parami lub w grupach. ptak upierzenie jest szaro-niebieski, a na głowie grzebień wydłużonych piór. Gniazd jego igłowe jerzyki umieszczone na gałęzi wysokiego drzewa, zaślepieni swoją ślinę z kawałków kory i liści. Gniazdo wręcz miniaturowe, w tym jedno jajko, których ptak jest przymocowane do gwintu gniazda suszonych śliny. Ten gatunek należy do starej grupy jerzyków, które zatrzymanego jakieś prymitywne cechy struktury i sposobu życia. W tym względzie jest podświetlony w osobnym rodzinnych - czubaty jerzyków.

Czubaty czubiki lub Klekh (Hemiprocne longipennis)

Wreszcie trzeci typ - swiftlets (Collocalia fucifaga), który gniazduje na wyspach, czasem w jaskiniach, gdzie zorientowanych w ciemności przez echolokacji jak nietoperze. Gniazdo jest zbudowany z własnej śliny, która szybko twardnieje w powietrzu, tworząc półprzezroczystą masę. Gniazda te są dobrze znane w Chinach i Azji Południowo-Wschodniej, zwany "lotu gniazdo", Są one spożywane i uważane wyrafinowane i drogie posiłki. W Wietnamie, niektóre z wysp morza, gdzie istnieją duże kolonie swiftlets, ściśle chronione przez państwo. Jest planowanych połowów "lotu gniazdo"Że dla waluty sprzedawane w Japonii i innych krajach regionu.

Podrzędu kolibry - Trochili znacznie bardziej zróżnicowana i zawiera 320 gatunków zgrupowanych w 100 - 120 rodzajów przypisać jednej rodziny o tej samej nazwie. Najmniejszy rozmiar kolibrów (Apian - mellisuga helenae) Są 5,7 cm na długości korpusu i waży 1,6 g, a największe - o długości ciała 22 cm do 20 g masy.

Starożytne jerzyki doprowadziły do ​​zupełnie inny od tych ptaków - kolibry, nawet mając innego rodzaju żywności. Stało się to w tropikach Ameryki Południowej. Następnie, gdy Ameryce Północnej i Południowej są ze sobą połączone, kolibry zaczął rozprzestrzeniać się na północ, docierając do tundry na Alasce. Jednak niektóre gatunki kolibrów żyć tylko na małych obszarach, trzymając się tutaj przez cały rok. Wynika to rozprzestrzenianie tych roślin, nektarem kwiatów, które żywią się.

Kolibry wolą skraj lasu i otwartych, dobrze oświetlone siedlisk. Nawet żyją na łąkach alpejskich gór na wysokości 5000 metrów.

Według rodzaju kolibry energetycznych są podzielone na dwie grupy - specjalistycznych i wszystkożernych ptaków. Pierwsze, zazwyczaj małe gatunki żywią się nektarem niektórych gatunków roślin, a drugi - największy w uzupełnieniu do połowu owadów nektaru, siedzi w kwiaty, gałęzie i liście. Mały koliber również sporadycznie jeść małe owady zapylających z pręcików kwiatu. Kolibri jak jerzyków może złapać owady, jak iw powietrzu.

Morfologiczne cechy kolibra jest bardzo duża serca, zajmujący połowę jamy ciała i krótki ramieniowa, skierowany wzdłuż korpusu i w powietrzu, aby obracać się wokół własnej osi (w tym momencie koniec skrzydła opisuje osiem). Wszystko to pozwala na ptaki w celu uzupełnienia do 100 uderzeń na drugim skrzydle i na stałe unoszą się nad kwiatem, wyciągając z jego nektaru. Aby to zrobić, mają specjalnie ułożone język i dziób. U niektórych gatunków, dziób jest dłuższa niż długość ciała ptaka.

Kolibry, które żyją w tropikach, to siedzący tryb życia, a te, które żyją w umiarkowanych szerokościach geograficznych (Tierra del Fuego, na północ od Ameryki Północnej) - wędrowny. Są gatunki, które są w okresie migracji bez lądowania nawet przekroczyć Zatoki Meksykańskiej, łamiąc 900 km i będzie od północy do Ameryki Południowej.

Ze względu na mały rozmiar w Hummingbird bardzo wysoką szybkością metaboliczną, temperaturę ciała i w stanie aktywnym, 40 - 43 ° C Na przyczajony noc w spoczynku, w temperaturze ciała ptasie gniazdo jest obniżona do 35 - 38 ° C. Ona wpada w osłupienie, co pozwala zaoszczędzić kolibry krajowych zasobów energetycznych.

Gatunki rozmnażać przez cały rok, a ptaki umiarkowanych szerokościach geograficznych mają tylko jeden miot. Tokuyut mężczyźni w niektórych dziedzinach, przyciągają samice do kopulacji. Samica sama buduje gniazdo, wysiaduje jaja i podnosi piskląt. W sprzęgle są 1 - 2 białe i stosunkowo bardzo duże jajka. (Pod względem absolutnej wielkości kolibrów jaja znajdują się w Księdze Rekordów Guinnessa. Tak więc, większość małych jaja ptasie należy vervenskoy koliber (Mellisuga minima) - Jamajka. Masa jaja 0,2 g),

Gniazdo znajduje się w rozwidleniu gałęzi na drzewach lub szczelin skalnych arkusz. Jest w kształcie miseczki z głębokim tacy i grubych ściankach. Cienkich splecionych włókien roślinnych, warzyw puchu, mchu, wełny, a często poza internecie oplocie. To buduje gniazdo na długi czas - od dwóch do trzech tygodni. Od wielkości gniazdo jest małe - gniazdo koliber vervenskoy równa połowie skorupki orzecha. gniazdo Koliberek Hawański jest równa gilzy.

Czas trwania okresu inkubacji, 14 - 20 dni, w zależności od warunków pogodowych. Pisklęta wyklucia ślepy i naga krótki "Strizhin" dzioby. 6 - 12 dni otworzył oczy i uderzył pióra konopi. W wieku 19 - 25 dni, pisklęta opuszczają gniazdo, doskonale wiedząc, jak latać. Potem samice przez pewien czas (od 4 do 20 dni w różnych gatunków) zasila piskląt. Żywności są na wpół strawiony owady i kwiat nektar.

W niewoli, przy prawidłowej konserwacji i karmienia kolibry żyją od kilku lat. Zawierać je w małym volerkah typu showcase które gałęzie mają siedzibę i okoń automaty dla płynnej paszy. Ma w dolnej części otwór, przez który dziobek syrop wpusty ptaków składająca się z wody z dodatkiem miodu białek tłuszczu i zwierząt.

Należy zauważyć, że w każdej grupie gatunków ptaków tam z pięknym upierzeniu. Opalizujące kolory szczególnie czysty i bogaty. Powłoka Hummingbird dotyczy typu strukturalnego i zależy w dużej mierze od mikrostruktury piór, a nie w obecności barwników. Upierzenie mieni w słońcu po włączeniu ptaka, zmieniając kolory w wyniku interferencji. Bogactwo kolory origami uzupełnione przez różne ozdoby z piór - "obroże", Frędzle, pęczki, szydłowaty i pazur ogony i inne. Aby utrzymać te ptaki są bardzo interesujące.

Literatura: Vladimir Ostapenko. "Ptaki w domu",