Jak mówią kota? Kto powiedział: "Me-e-eee?"

Wideo: Quest Pistols Show - niepodobny (premiera filmu, 2016)

Moi gospodarze powiedzieli mi, że urodziła się dokładnie w dniu Paschy, 5 maja ubiegłego roku. Jak wiecie, jestem teraz pół roku życia. I raczej grube i czasami ogromnie, choć najprawdopodobniej więcej niż często, średnio wykształcony człowiek w kwiecie wieku.

Nazywam się Ginger. Oznacza to, że moi gospodarze nie przeszkadzało dużo przy wyborze imienia dla mnie. Podczas gdy ja oglądałem je aktywne w poszukiwaniu nazwy oraz w Internecie i różnych niejasnych broszur.

Spotkałem się z właścicielami na wakacjach na kempingu na rzece Ingulets. Pierwsza noc od ich przybycia, spędziłem z nimi rano, myśląc, że są one dla mnie bardzo pasuje i znakowanie terytorium, a mianowicie blachy, pozostawiając ślad pachnący żółty. Moja matka patrzyła na mnie przez długi czas, czekałem na mojego ulubionego treat - ogromna miska mleka i sześć skoków na werandzie podłogowych mały Karasik. Z karpia szybko opanowana i przekazywane do mleka.

Wideo: Masza i Niedźwiedź - Na postoju (57 serii) premiera nowej serii!

Pewnego dnia strasznie chciał polować. W trawie w pobliżu mojego domu usiadłem niepozorny szary wróbel i coś rozpaczliwie dziobnął swój krótki mały dziób i nie wiedział, że jestem obserwując go przez około godzinę z najbardziej, że albo jest podstępna myśli. Siedział sam usiadł i nie rozumiem, jak nagle pojawił się w moim wtedy jeszcze młody, ale już dość wytrwały łapy. Haczyk, mam go, ale co dalej, nie wiem. Gospodarze czule przyglądał wszystkie moje działania.

córka mistrza od momentu miłości ze mną starał się przekonać mamę, żeby mnie do niej. W rezultacie otrzymała przysięgą obietnicę usunięcia tacę, kąpać i opiekować się mną, dał zielone światło, by zabrać mnie do miasta.

Kiedy postawił stopę na progu ich mieszkania, od razu zorientował się, że byłem bardzo nadaje się tutaj. Dookoła leżały masę puszyste i miękkie maty, na których nie tylko od czasu do czasu pazury walki to było możliwe, ale Petty ująć rogach trochę śmierdzące kupy. I tylko miał czas, aby to zrobić, jak gospodyni biegł w moim dziele sztuki, spojrzał surowo w oczy i powiedział, że jest nadal niejasne sformułowanie: „To jest mój dom! To jest moje miejsce! I będę tutaj wszystko oznakowane!”. No, tak! Po tym, ja naprawdę starał się wygrać więcej pojedynczych kawałków terytorium, ale prawie za każdym razem kiedy został złapany, chwycił za ramię i szturchnął, nie zdając sobie sprawy, że są karani za całkowicie naturalny instynkt.

Moja gospodyni wtedy zaangażowany w pisanie artykułów, a ja z wielką przyjemnością siedzi na nią, a ona pracowała na kolanach. Śpi i zaczął się czołgać, że przylgnął rozpaczliwie ostre szpony, że jest to konieczne.

Po powrocie ze szkoły swoje dzieci, zaczęliśmy się wygłupiać z nich, zamieniając cały dom do góry nogami. Nieco później, w godzinach wieczornych, w czasie lekcji, nauczanie zaczęło się słyszeć przerażające krzyki gospodyni i zdałem sobie sprawę, że to nie była moja. W odpowiedzi na każde wołanie byłem oburzony ton wymawiane „Me-me-me!”. Wszystko zamarł, nie wiedząc, gdzie dźwięk jest słyszalny jak nikt inny mi nie powiedział z wyjątkiem ostrzenia pazurów. Krzyki kontynuowane. Znowu przerwał mu jego "Me-me!". I uspokoić ponownie. Wszystko wyglądało ok, ale nie widzi źródła dźwięków. Kiedy po raz trzeci wyraziłem kategoryczne „Me-me-me!”, Pani zobaczył, że to mnie i zaczął się śmiać. W ten sposób, nie raz przerwał jakąś kłótnię rodzinną, wraz z głośnymi okrzykami.

W domu było dużo kolorów na parapetach, na stołach, postumenty, na każdym stoliku i na podłodze. Prawie wszystkie Poznałem od razu, spróbuj je na smaku. Niektóre rośliny nie były smaczne i tyle merzkimi- niektóre bardzo osobiste, soczyste i elastyczna. Ale tutaj jest jeden, był pokryty cierniami. Aby wrócić do swoich korzeni było prawie niemożliwe. Zrobiłem wiele prób uspokoić ten krzew. Ale pewnego dnia, z ogólnym zaskoczeniu rodziny mam. Wyszedłem pięć pięknych precle u podstaw tego ogromnego krzaka. Oczywiście, musiałem je ukryć. Ale porusza się niezgrabnie w garnku, był do góry nogami. Precel z ziemi rozlane na dywan. Potem został złapany przez grzywę. Precel usunięte, dywan odkurzyć, a ja potykam powrotem na miejsce zbrodni.

Mieszka w mieszkaniu, stałem się całkowicie zapomnieć o ulicy. Ale kiedy został zwolniony do balkonu. I podniósł moja nastoletnia ciało na parapecie i zaczął wdychać aromaty ulicy. Coś mieszając w głowie, niektóre wspomnienia ożyły tam. Mój dom, rzeka, mama ... tydzień, nie mogłem jeść ani spać ... wszystkie myśli i myśli ... I wtedy zdałem sobie sprawę, że trzeba się cieszyć, że mam teraz, że kocham mój tłusty brzuch powoduje kruchość i narzekać na coś, w rzeczywistości, nie wiem co! Życie jest dobre!