Jak stać się idealnymi rodzicami

Dzieciństwo dobiega końca, przychodzi okres dojrzewania, a dziecko zamienia się w niewygodnej, krnąbrnego nastolatka. Rola rodziców w tej sytuacji należy również zmienić i stać się bardziej skomplikowane - wzajemne dostosowanie na tym etapie jest nieuniknione. Strategia dominująca powinna stać się bardziej elastyczna i dobrze przemyślany, będzie musiał nauczyć się szanować nowy wygląd, a nawet swoje dziecko złudzenie.

Jak rozpocząć „idealne” edukację nastolatek?

Pierwszym i najbardziej bezsporny fakt, który powinien być rozpoznany na wstępie, jest „zachód słońca” z życia swojej absolutnej władzy. Rola ścisłego i sprawiedliwego dowódcy, ściśle regulują każdym ważnym krokiem w radzeniu sobie z nastolatkiem, serii programów stałego konfliktu i napiętej atmosfery w rodzinie. Instytucja, w pewnym sensie trzeba zrobić od podstaw, jak w okresie dojrzewania u dziecka nowe podejście do słowa. Byli niepodważalne zasady i maksymy abstrakcyjnych nauk i bezpośrednich zleceń musi teraz być oparte na rozsądnych zasadach, często potwierdzone własnym przykładzie.

Nastolatek widzi słowo inaczej, on waży i analizuje je, nawet jeśli uważasz, że jest zbyt śmiałe założenie. Przedmiotem analizy dorastania nie tylko słowne konstrukcje, ale inne podstawowe rzeczy, takie jak status społeczny rodziny i każdego z rodziców, poziom bogactwa materialnego, wykształcenia, doświadczenia życiowego, a także wiele innych, wcześniej niedostępnych do zrozumienia dla dzieci. Dojrzewanie - czas aktywny socjalizacja, nauka i eksperymenty, często nieuzasadnione i odtwórczy. Nie należy oczekiwać od nastolatek smukłą logiki i zrozumiałości w zachowaniu motywacji starych dzieci - obserwować, należy zadać sobie pytanie „dlaczego?”, „Jak mogę zniwelowania luki bez odwetu?”.

Takie podejście do stosunków rodzinnych może wyeliminować wiele problematycznych sytuacji, ponieważ dziecko nie przyłożył najważniejsze zadanie argumentować i „pokazać”, choć nie bez niego. Jest to dialog, w którym ty i charakter społeczeństwa ze względu na wiodącą rolę, ale jest zbyt wystawać i wyraźnie stara się zdominować absolutnie nie można. Między innymi, dorastania to wielka szansa dla rozwoju samych rodziców, poszerzając horyzonty wiedzy, przejawy elastyczności intelektualnej i kreatywności w edukacji.

Dojrzewanie jest zaprogramowany do elementów ryzyka - nie jest ważne, że to dziewczynka czy chłopiec - nastolatek musiał dochodzić do siebie, aby czuć swoje granice i umiejętności. Rodzice mają również do podejmowania ryzyka, a zatem powinno być moralnie i edukacyjnie przygotowane, znalezienie nowych form komunikacji, aby przyjąć (lub nawet tylko do zrozumienia) elementy języka młodzieży.

Kolejny „bezpiecznik” przez młodzieńczych konfliktów rodzinnych jest poczucie humoru, pożądane jest, aby mieć oboje rodziców. Rozwodzić się na analizie sytuacji i zachowanie dziecka nie jest konieczne, oprócz innych rzeczy, to ma negatywny wpływ na relacje samych małżonków. Wiele palących problemów nastolatek nie są bez komicznej strony, więc nie odmawiać sobie przyjemności, by śmiać się oko w oko. Jednocześnie z dzieckiem sam powinien działać w razie potrzeby i „wyśmiać” bardzo trudna sytuacja, nie jego działań lub emocji.

Poza poczuciem humoru jest również ważne „higiena informacyjnej”, oparte na zdrowym rozsądku. Internet i telewizja pełne są barwnych opowieści o nastolatkach, gdzie fabuła jest dramatycznie skręcony, i końcowych, czasem nawet tragiczne. uczucie rodzicielskie często „odłącza” rozsądny stosunek do tego rodzaju informacji, mimo że umysł może zrozumieć, że takie „ekstremalne” sceny w prawdziwym życiu, są niezwykle rzadkie. Wielu praktyków psychologowie doradzają rodzicom, aby nie patrzeć specyficzny nastolatek filmy i programy telewizyjne, nie są one przeznaczone do dorosłej publiczności, a może tylko straszyć lub zranić moralnie. W życiu naszym wspólnym szczęściem jest znacznie mniej dramatyczny i / lub niemoralne niż w filmach.

Film: Jak zostać idealnym Meader

Które powinny być budowane w oparciu o strategię kształcenia rodziców nastolatka?

Pomyśl o swoich wartościach rodzinnych, które sami nauczyli od swoich rodziców. Oceń środka warunkową, na którym wykonany jest nowością na drodze swojego życia, w porównaniu z przodkami. Co jest dobre i dlaczego „złe” jest zawsze zły - wiedza ta nie jest łatwa i dano „automatycznie”. To samo będzie i Twoje dziecko. Metoda mechaniczna przekazać subtelności moralności i postaw etycznych, niestety lub na szczęście nie istnieje. Masz skomplikowany dialog wewnętrzny i świadomej decyzji: jakie mogą być wprowadzone i poszerzyć zakres nastoletniego wolności, i gdzie trzeba powiedzieć „stop” i podjęcia trudnych działań.

Wideo: Bezpłatne warsztaty "Jak być idealnym kochankiem" Prowadząc Valentine Vychuzhanina

Dziecko może być pod wpływem jakiejkolwiek subkultury nowomodny i ślepo jej ustawienia nie mogą być zbyt dramatyzować. Wiele opinii, emocji i wartości moralne z czasem minie bez śladu. Ale jeśli problem jest ostry i realistyczny - nie zwlekaj wizytę do psychologa, jeśli nie chcesz, aby zabezpieczyć antyspołeczne lub niemoralnych cechy u dziecka.

Kolejnym „kamieniem węgielnym” słowo harmonii w rodzinie, gdzie rośnie nastolatek jest „niezależność”. Ta podstawowa starsza kategoria, naturalna potrzeba i wielkie niebezpieczeństwo. Wolność i odpowiedzialność - dwie twarze niezależności że rzadko współistnieją w harmonii, nawet u dorosłych i utrzymywane przez ludzi, nie wspominając o dzieci. Nastolatek tendencję do uchylać się od odpowiedzialności w „niekorzystnej sytuacji” i domagać się większej swobody niż chce dać rodzicom. Sytuacja ta początkowo zawiera konfliktu, więc nie bój się go, albo ignorować, a nawet więcej, aby przesunąć „winę” całkowicie na dziecko.

Idealny dla nastoletnich rodziców nie są tymi, którzy dążą do ukształtowania „człowieka doskonałego”, dając ujawnić potencjał osobisty, umiejętności, tworząc poczucie obowiązku i odpowiedzialności. Teenage autonomia natury „globalną” i nieco fantastyczny, więc rodzice powinni skorygować nadmierny perfekcjonizm. Co więcej, to lepiej to zrobić niż niszcząc cele lub zakazu, a impuls do małej, ale realnych kroków. Twoja wiedza i doświadczenie poprosi odpowiedź na pytanie „jak to zrobić”, ale w wyborze „co robić” należy pozostawić pola nastolatka dla eksperymentów i własnej wyznaczanie celów.

Dojrzewanie jest chyba najbardziej emocjonalnie naładowany czas w życiu człowieka, więc wsparcie rodzicielskie, dbałość o doświadczeniach i dyskretny w codziennej komunikacji jest bardzo ważne. Nastolatek tworzy skrypt jego późniejszym życiu, nawet nie wiedząc o tym i dlatego potrzebują realnej pomocy w słowie i czynie. Niech rzeczy podjąć ich przebieg i wycofać się z życia wewnętrznego dziecka jest też źle, jak angażować się w skrajnym nadopiekuńczość i dyscypliny żelaza baraku.

Najlepszy filozoficzny postulat o tej porze - „Nie błąd ten, kto nic nie robi”, dotyczy w równym stopniu obu stronach dorastania. Błędy są nieuniknione, czasami mogą być ciężkie i „konflikty,”, ale to nie powinno być powodem do zatrzymania rozwoju. Zapewne wiesz, pewien typ ludzi zbyt konformistyczne poglądach, zmianę postaw, w zależności od okoliczności, adaptacyjnie dopasowuje się do tłumu i rozpuszczając jego „ja” w nieskończonym pragnieniem zadowolić znacząca „inne”.

Z reguły takie osoby w ich nastolatków wybrało taktykę składania, zaprzeczenie wolności i buntu (dobrowolnie lub nie, w tym przypadku nie ma znaczenia). Jeśli nie chcesz, aby Twoje dziecko takiej pozazdroszczenia roli społecznej, nie ograniczają jego pragnienie niezależności, promować samopoznania i personalizacja. Kształcić bezpłatne, myśląc, moralnych i humanistycznych myślących ludzi - to co to znaczy być idealnym rodzicem.