Umysł i emocje na zwierzętach

Emocje - istotną częścią ludzkiego doświadczenia. Z punktu widzenia zdrowego rozsądku, można dojść do konsensusu na temat tego, co dokładnie rozumie się przez emocje, a my zazwyczaj są jednomyślni w zrozumieniu cech różnych emocji. Jednak w badaniu emocji z naukowego punktu widzenia istnieje wiele trudnych problemów.

Wyrażenia mogą pojawić się na subiektywnych, fizjologicznych i behawioralnych poziomach, które są trudne do siebie pasować. W kategoriach subiektywnych objawów emocji - to jest w rzeczywistości, subiektywnych doświadczeń. Nie ma takiej metody, która pomogłaby nam wiedzieć, co to znaczy przeżyć emocjonalnych innej osoby. Mamy tendencję, aby zakładać, że te doświadczenia są dokładnie takie same jak nasze własne, ale nie mamy logiczny sposób, aby zweryfikować to przypuszczenie. Kiedy dochodzimy do problemu doświadczenia emocjonalnego zwierząt, to tutaj mamy do czynienia z jeszcze większymi trudnościami. Mamy tendencję, aby zakładać, że zwierzęta takie jak my, takie jak naczelne, są zdolne do tych samych uczuć emocjonalnych, podobnie jak my, a zwierzęta, które są w przeciwieństwie do nas, takie jak owady, jeśli są w stanie mieć żadnego doświadczenia, a następnie, według wszelkiego prawdopodobieństwa, tylko ci, którzy są bardzo różni się od naszego. Jednak jest to tylko głos rozsądku, a nie wniosek naukowy. Z punktu widzenia nauki, nie możemy powiedzieć, że zwierzęta mają jakieś specjalne subiektywne odczucia - możemy logicznie dokonać takich założeń, tylko w stosunku do innych ludzi.

W warunkach fizjologicznych, stan emocjonalny osoby zazwyczaj towarzyszą zmiany we wskaźnikach autonomicznych, ale dane te nie zapewniają niezawodny klucz do nas zidentyfikować konkretne stany emocjonalne. Zwierzęta są szczególnie trudne do odróżnienia emocji (na przykład, strach, agresja, sensacja seksualne), nawet jeśli takie czynniki fizjologiczne jak przyspieszone bicie serca lub zaburzenia równowagi hormonalnej jest rzeczywiście dowodem emocjonalnego pobudzenia organizmu. Innymi słowy, większość zwierząt wykazują te same reakcje fizjologiczne, bez względu na to, czy odzwierciedlają one reakcja emocjonalna reakcja strach, agresję lub manifestacji uczuć seksualnych. Tak więc, choć możemy coś zrobić, aby dowiedzieć się, na podstawie badań fizjologicznych, interpretacja reakcji fizjologicznych jest bardzo trudne.

Charles Darwin (1872) podkreślił komunikatywny aspekt emocji. Twierdził, że reakcje twarzy i inne behawioralne objawy emocji pochodzi z reakcji obronnych i innych użytkowych aspektów zachowania. Chociaż koncepcja ewolucyjna Darwina, która opracowała i szeroko rozpowszechnione wczesne etologów, jest obecnie uważana za standard, jego zrozumienie emocji wydają się bardzo prymitywne. Darwin i jego uczeń Jerzy Romanow nie wahał gdy wyznaczony emocje zwierząt terminem używanym do opisania ludzkich emocji. Pisali, w szczególności, że zachowanie i mimika psa naruszającego wyrazić "wstyd" (Darwin, 1872), przy czym poddawanych ryby "zazdrość", podczas gdy papuga pokazać uczucia "duma"Kiedy wypowiada His "słowo" (Romanes 1882). Takie podejście zwane antropomorficzny psychologowie protestować. Na przykład, Morgan (Morgan, 1894) zalecał takie podejście do badań nad tym problemem, w którym nie byłoby już spekulacje na temat myśli i uczucia zwierząt.

W tym rozdziale postaramy się zrozumieć wewnętrzne życie zwierząt pod względem ich subiektywnego świata, jak również ich fizjologicznych i behawioralnych przejawach. Ponadto omówimy kwestię, jaką wartość mają te badania w celu zapewnienia dobrostanu zwierząt i wybrać warunki ich przetrzymywania.

Samoświadomość u zwierząt. Podczas prawie 75 lat tego stulecia jest mocno behawiorysta pomysł przeważały że subiektywne doświadczenia umysłowe zwierząt nie może być przedmiotem badań naukowych. W takich uczonych w tym czasie jako TOLMAN (Tolman, 1932), zakwestionował ten pogląd, ale nie mają praktycznie żadnego wpływu na dominującego światopoglądu (Griffin, 1976). behawioryści pozycji, z logicznego punktu widzenia wydaje się niepodważalna, ale można obejść na różne sposoby. Jednym z argumentów jest to, że choć nie możemy udowodnić, że zwierzęta mają subiektywne doświadczenie, jest całkiem możliwe, że w rzeczywistości tak jest. A jeśli tak było, to co byłoby inaczej? Inne podejście opiera się na założeniu, że z ewolucyjnego punktu widzenia, jest mało prawdopodobne, że między ludźmi i zwierzętami nastąpiła znacząca luka w tym zakresie.

Myna (Acridotheres tristis), ptak zdjęcie Zdjęcie szpaki zdjęcie

Lane (Acridotheres tristis)

Griffin (Griffin, 1976), który był jednym z pierwszych, aby rozpocząć systematyczny atak na pozycję behawiorystycznego, używane zarówno z tych argumentów. Według niego, badanie najprawdopodobniej komunikacja zwierzę powinno przynieść nam dowód, że "mają przeżyć psychicznych i świadomie komunikować się ze sobą", Jednak badanie zwierząt w ostatnich latach, Znajomość języka jest od dawna obietnica nie została spełniona. Nadal powoduje zachowanie kontrowersja szympansów, które wyszkolonych niektóre funkcje ludzkiego języka, i nie ma wątpliwości, że jeśli którykolwiek z tych doświadczeń pozwoli nam dowiedzieć się wiele o subiektywnych doświadczeniach tych zwierząt (taras, 1979- Ristau, Robbins, 1982). wiele prób odkrywania subiektywny świat zwierząt zostały podjęte w inny sposób, do opisu których Zwróćmy się teraz.

Czy zwierzęta rozpoznają siebie w tym sensie, że nie mają pojęcia o pozycjach, które zajmują, a także działań, które czynią? Oczywiście, informacje sensoryczne pochodzących z mięśni i stawów są wysyłane do mózgu, więc zwierzę wydaje się być świadomi swojego zachowania. W doświadczeniach mających na celu wyjaśnienie tej kwestii, szczury trenowane do naciskania jednego z czterech ramion, w zależności od tego, która z czterech działań zatrudnionych zwierzę kiedy usłyszał dźwięk brzęczyka (Beninger et al., 1974). Na przykład, jeżeli sygnał złapany szczurów w czasie, gdy jest oczyszczana wełny (został pielęgnacja), miała naciśnięciu "grumingovy" Dźwignia otrzymywać zbrojenie żywności. Szczury nauczyły się naciskać różne dźwignie, w zależności od tego, czy są one zaangażowane w czyszczenia włosy, chodził, udał się na tylnych łapach i byli sami w tym czasie, kiedy usłyszał dźwięk brzęczyka. Wyniki tych eksperymentów (Morgan, Nicholas, 1979) wykazały, że szczury są w stanie zbudować swoją instrumentalną zachowanie na podstawie informacji na temat własnych zachowań i sygnałów pochodzących ze środowiska zewnętrznego. W pewnym sensie, szczur powinien być świadomy swoich czynów, ale to nie znaczy, że są oni świadomi. Mogą być świadomi swoich działań w taki sam sposób jak sygnałów zewnętrznych.

Wiele zwierząt reagują na lustrze, jakby widzą innych osobników swojego gatunku. Jednak niektóre badania wskazują, że szympansy i orangutany mogą rozpoznać siebie w lustrze.

Młode szympansy urodzone w środowisku naturalnym, użyć lustro, aby oczyścić te części ciała, które nie mogą być postrzegane przez innych. Gallup (Gallup, 1977- 1979), stosuje się bardzo małe plamki czerwonej farby na uchu i Brew kilka szympansy, gdy byli pod narkozą. Według badacza, szympansy, wychodząc od stanu narkotycznego, dotykania tych części ciała, nie więcej niż zwykle. Potem dał małp lustro. Szympansy zaczęły patrzeć na swoje odbicie w lustrze i stale dotykać namalowane brwi i uszy.

Możemy założyć, że zdolność zwierzęcia do odpowiedzi na dowolnej części ciała, że widzi w lustrze pokazuje swoją samoświadomość? Kwestia ta jest bezpośrednio związana z szerszym problemem. Czy zdolność zwierzęcia do naśladowania działania innych świadczy o jego "samowiedza"? Szympansy są bardzo biegli w naśladując siebie i ludzi. Chociaż prawdą imitacja powinny być bardzo starannie odróżnić od innych form społecznego uczenia się (Davis, 1973), nie ma wątpliwości, że naczelne są w stanie naśladować. Na przykład szympansy Vicki podniesione w rodzinie Hayes (Hayes), została wezwana do skopiowania serię ruchów 70. Wiele z tych ruchów, nigdy nie widział, ale dziesięć z nich kopiowane tak szybko, jak ona pokazała im. Vicky dowiedział się, aby w odpowiedzi na odpowiedniej demonstracji 55 aktów ruchowych. Ona również nauczył się wykonywać dość skomplikowane prace domowe, takie jak mycie naczyń czy odkurzanie (Hayes, Hayes, 1952). Wiele z tych działań ona naśladować spontanicznie, bez niczyich sugestywnych paczek. Jednak szympans zdolności naśladowczych nie mógł poradzić sobie z dzieckiem. Naukowcy wierzyli, że odtwórczy aktywność Vicki odpowiada zdolności dzieci w wieku od 12 do 21 miesięcy. Zdolność do naśladowania jest niekiedy traktowana jako oznaka inteligencji, ale ten pomysł powinien wziąć pod znakiem zapytania, ponieważ naśladowanie obserwuje się u bardzo małych dzieci, a także szeroki wybór zwierząt innych niż ssaki. W badaniu ptaków śpiew Stwierdzono, że u wielu gatunków ptaków śpiew nauchenii zaobserwować pewną formę dźwięków imitacji i niektórych ptaków w tym względzie są szczególnie biegłe. Indian papugi i szpaki tor w stanie bardzo dokładnie odtwarzają dźwięk ludzkiego głosu (Nottebohma, 1976).

Aby móc naśladować zwierzę powinno dostać zewnętrznego dźwiękowy lub wizualny przykład do naśladowania i zapewnienia zgodności z nim za pomocą konkretnego zestawu własnych instrukcji silnika. Na przykład dziecko, które naśladuje dorosłych wystaje mu język, musi jakoś powiązać rodzaj języka z jego instrukcją mechanicznych niezbędnych trzymać się języka. Dziecko w tym przypadku nie musiał wiedzieć, że ma język - to po prostu musi połączyć to zmysłowe postrzeganie z pewnym zestawem poleceń ruchowych. Jak to się dzieje, jest tajemnicą. Jednak pytanie, czy samoświadomość niezbędne dla realizacji działalności imitacyjnego jest kontrowersyjna.

Część problemu polega na tym, że musimy dowiedzieć się, co dokładnie rozumiemy przez samoświadomość termin (samoświadomość). Jak zauważył Griffin (Griffin, 1982), wielu filozofów rozróżnienia między pojęciami "świadomość"lub "samowiedza" (Świadomość) oraz "świadomość" (Świadomości. Samoświadomość jest rodzajem postrzegania, natomiast świadomość wiąże się szczególny rodzaj samoświadomości, która nie ogranicza się do prostego świadomości różnych części jego ciała lub procesów zachodzących w mózgu. Świadomości, z tego punktu widzenia, zawiera niektóre domniemane wiedząc, że jestem doświadcza uczucia lub myśli, że jestem - zdając sobie sprawę z otaczającego nas świata Zbadaliśmy kilka przykładów tego, co zwierzęta posiadają wiedzę w dziedzinie percepcji, tj znać natychmiast postrzegane cechy obiektów około .... Zdolność NACO zwierzęcia do informowania o swoich działaniach do naśladowania działania innych lub uznania jego wizerunek w lustrze niekoniecznie wymagają obecności świadomości, w tym sensie, że został określony w niniejszym dokumencie.

strona1 | 2 | 3 |

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne