Koci wirus niedoboru odporności

wirus niedoboru immunologicznego kotów jest również znany jako koci AIDS. Ta choroba nie jest zakaźna dla ludzi, lecz przeszedł ze kota do kota przez ukąszenia i przez łożysko od matki do jej kociąt. Koty, chory wirus niedoboru odporności, może żyć bez problemów wielu lat jest absolutnie normalne życie wysokiej jakości, czas trwania nie różni się od zdrowych kotów, w przeciwieństwie, na przykład, od zwierząt zakażonych wirusem białaczki kotów. Badania wskazują, że 1,5-3% zdrowych kotów w USA są zakażone wirusem niedoboru immunologicznego kotów. Zwierzęta, które są trzymane wyłącznie w domu, i nie zdarzają się na ulicy, co do zasady, nie podlegają ryzyku zakażenia.

Wideo: Wirus HIV w akcji

Koci wirus niedoboru odporności podobny do wirusa HIV w ich trybie ekspozycji. Początkowo, wirus wnika do węzłów chłonnych. Następnie może wystąpić gorączka u zwierzęcia (temperatura wzrasta), a także zmniejszają liczbę białych i czerwonych krwinek. Wirus jest skierowany do pewnego typu białych krwinek - limfocytów T. Komórki te odgrywają kluczową rolę w zwalczaniu infekcji i jest odpowiedzialny za ogólny układ odpornościowy, więc zwierzęta cierpią z wirusem niedoboru odporności są też mniej odporne na inne choroby.
Pacjenci koty często mają problemy z dziąseł (zapalenie dziąseł) i zapalenie jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej), ale te objawy są niespecyficzne i wspólne dla wielu chorób. Jeśli kot, chory wirus niedoboru odporności, narażonych na innych infekcji, takich jak bakterie, nie są one tak dobre i nie tak szybko reaguje na leczenie antybiotykami jak zdrowych zwierząt. Często potrzebują dodatkowej opieki i dłuższy okres leczenia.
Aby ustalić, czy istnieje wirus zwierząt, weterynarze zrobić badanie krwi. Jednakże test daje wynik pozytywny tylko wtedy, gdy zakażenie upłynął od więcej niż 8-12 tygodni, ponieważ potrzeba czasu, aby upewnić się, że pod wpływem wirusa u kotów zaczęła produkować przeciwciała. Test przesiewowy do wykrywania wirusa niedoboru immunologicznego kotów nazwie ELISA, sprawdza na obecność przeciwciał we krwi. Jeśli pozytywny test potwierdzenia rozpoznania konieczne jest wykonanie kolejnego badania, nazywane Western blot.
Ogólnym rokowanie dla chorego kota jest o wiele bardziej korzystne niż dla osoby z HIV. Szybka supresja układu odpornościowego i śmierci zwierzaka jest rzadkością. Naukowcy sugerują, że to dlatego, że koty mają stosunkowo krótką żywotność, nie żył wystarczająco długo, aby cierpieć skutki wirusa.
Obecnie nie istnieje szczepionka, która chroni przed wirusem kotów. Jednak jeden problem jest to, że nie wiadomo, czy szczepionka będzie chronić koty przeciwko pięciu podtypów wirusa niedoboru immunologicznego kotów. Innym problemem jest to, że szczepiona kot ma pozytywny wynik w zwykłej kontroli do badań przesiewowych wirusów, dzięki czemu jest to obecnie niemożliwe, aby odróżnić szczepionych i chorego kota. Przy użyciu tej szczepionki zaleca rozdrobnione zwierząt w przypadku, jeśli dostanie się do służby łapania lub którzy znaleźli oni zabrać go do weterynarza, został zidentyfikowany jako zwierzęcia zaszczepionego, która w swojej własności, a nie chorych bezdomnych, którzy są wprowadzane do snu.
Leczenie ma na celu zwalczanie objawów klinicznych i drobne problemy. Kot wirus upośledzenia odporności muszą żyć w pomieszczeniu w celu zmniejszenia wpływu patogenów i innych chorób, aby zmniejszyć ryzyko zainfekowania innych kotów. Dobrze, gdy chory kot ma możliwość życia z kotem z tej samej diagnozy. Badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Glasgow, okazało się, że ryzyko zarażenia wirusem niedoboru odporności kotów z jednego do drugiego, mieszka w tym samym domu jest tylko 1-2%. Jeśli między kotami nie jest agresywne spotkania, ryzyko zakażenia jest bardzo niskie.
Aby zapobiec zanieczyszczeniu kota z tej choroby, zachować go w pokoju i sprawdzić kondycję fizyczną i zdrowie wszystkich nowych zwierząt, nie zapomnij zabrać swoje badania krwi zanim wprowadzą je do domu. Jeśli masz kota, który ma dostęp do ulicy, trzeba okresowo wziąć jej krew do analizy, zwłaszcza jeśli ma choroby jamy ustnej lub złą reakcję na leczeniu innych chorób.