Immune Deficiency u kotów

Zakażenie wirusem niedoboru odporności kotów (FIV) - lentiwirusa białaczki, który powoduje zespół nabytego niedoboru odporności u kotów. To wpływa na układ odpornościowy i nerwowy. Choroba charakteryzuje się powolnym, stopniowym rozwojem polimorfizm (zbiorczy) z objawów klinicznych.

wzbudnica To odnosi się do retrowirusów z lentiwirusa rodziny i jest podobny do wirusa AIDS u ludzi (HIV), choć obie są specyficzne gatunkowo. HIV nie powoduje choroby u kotów, jak również osób nie zarazić się wirusem niedoboru immunologicznego kotów. Virus wykrywa tropizm do limfocytów T. Pokonać immunokompetentnych komórkach prowadzi do uszkodzenia układu odpornościowego, w wyniku stłumienia odpowiedzi immunologicznej na antygeny osłabione reakcje odpornościowe, zmniejszone wytwarzanie interferonu, uzupełnienia i innych czynników ochronnych. Głównym rezerwuarem wirusa niedoboru odporności kotów są makrofagi. Rozwój wirusa w komórkach makrofagów prowadzi do zaburzeń jego funkcji ochronnej, w tym zwiększenie produkcji czynnika martwicy nowotworu. Może wpływać komórki nerwowe, megakariocytów oraz komórek jednojądrzastych szpiku kostnego. Jeśli pokonanie spowodowane wirusem niedoboru odpornościowego kotów, wirus białaczki przyłączone, prowadzi do pokonania w nerkach, mózgu, wątrobie i innych tkankach. Wskutek immunosupresji, tłumienie odporności komórkowej i humoralnej, korpus będzie obrony wobec bakterii, grzybów, wirusów, pierwotniaków i innych patogenów.

epizootology: bardziej powszechne w bezpańskie koty i kotów w wieku 5-10 lat. Najczęstszą drogą transmisji jest przez śliną zakażonego ugryzienia podczas walki kotów. W związku z tym, że choroba jest najczęściej znaleźć wśród osób bezdomnych. Istnieją dowody transmisji seksualnej w warunkach naturalnych, ale przypuszcza się, że jest to dość rzadkie, pomimo faktu, że plemniki z zakażonymi zwierzętami często zawiera wirusa. Przypadki okołoporodowej transmisji jest dość rzadkie, i nie jest jasne, jeśli chodzi o skażonej wirusem - kiedy niosącego, porodu lub karmienia piersią. Ryzyko transmisji do ludzi, jak również inne rodzaje zwierząt zaginionych. Do tej pory nie ma doniesień o przenoszeniu wirusa z kotami do innych zwierząt.

objawy: Okres inkubacji trwa 4-6 tygodni, po czym obraz ostrej choroby. Odbywa się on na tle wysokiej temperatury, zwiększenie węzłów chłonnych, biegunka, zapalenie skóry, niedokrwistość. Następnie wychodzi utajonym (ukryty) etap, który utrzymuje się przez wiele lat, a przechodzą do przewlekłego przebiegu rozwoju zapalenia jamy ustnej, przewlekła biegunka, brak apetytu, aż do wyczerpania, zapalenie górnych dróg oddechowych, z katarem i łzawienie oczu, zapalenie kanału słuchowego, nawracające zapalenie dróg moczowych. Podczas fazy końcowej choroby, charakteryzującej się spadek miana przeciwciał w związku z postępującą komórek zniszczenie immunokometentnyh i oczywiście wraz ze wzrostem replikacji wirusa, zespół niedoboru odporności kotów jest wspólny obraz kliniczny gorączka, anoreksja, letarg, anemia, biegunki, często encefalopatia neurodegeneracji uporczywe uogólnione powiększenie węzłów chłonnych i leukopenia. Węzły chłonne wzrost wielkości pojawia się przewlekłe infekcje wtórne, choroby skóry, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, zaburzenia układu moczowo-płciowego, CNS. Charakterystyczne hamowanie hematopoezę szpiku kostnego. Choroba może prowadzić do wyniszczenia. Wtórne infekcje u pacjentów z obniżoną odpornością, wynikające, 50% znajduje się w jamie ustnej (zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł). Położenie w nosa lub oczu 30% przypadków (zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie spojówek) i 15% znak skórna forma (ropne zapalenie skóry, ropień demodekoz, drążącego, zapalenie ucha i złe gojenie się ran w okresie pooperacyjnym).

diagnoza: rozpoznaje się na podstawie wywiadu lekarskiego, badań klinicznych i laboratoryjnych (PCR i IFA-Diagnostics). Należy pamiętać, że u kociąt z immunitetu siary, specyficzne przeciwciała otrzymane od mleka matki, wynik testu ELISA (faza stała ELISA) może być fałszywie dodatni. Wręcz przeciwnie, we wczesnych etapach infekcji, gdy VIC jeszcze nie pojawiały się w wynikach próbek krwi może być fałszywie ujemny. Lepiej zdiagnozować kociąt po 6 miesiącu życia.

leczenie specyficzna nie jest obecnie rozwijany. Popiera środek terapia immunostymulujące i leczenie objawowe. Warstw flory bakteryjnej - antybiotyki, grzybiczych - leki przeciwgrzybicze. W celu zapobiegania niedoboru witamin i składników mineralnych, witamin i podawano dodatek mineralny do wieku. Zazwyczaj leczenie ma na celu poprawę jakości życia zwierzęcia.

Środki zapobiegawcze: dodatni wynik testu na FIV nie powinna stać się powodem zmiany swojego stosunku do kotów, poza tym, że nie należy brać do domu nowych kotów, niech kota z domu (w celu uniknięcia wprowadzenia jej w niebezpieczeństwie odebrać innych chorób z powodu osłabienia układu odpornościowego) i trzymać go oddzielić od inne koty, aby zapobiec ich zakażenia. Zdrowe koty z pozytywną odpowiedzią na FIV mogą żyć przez wiele miesięcy lub lat. Istnieją przykłady z faktu, że wiele kotów po ustanowieniu tej diagnozy żył 6-10 lat. Aby pomóc kot, który zdiagnozowano FIV, żyją dłużej, stale współpracować z lekarzem weterynarii. Pomoże to wykryć problemy zdrowotne na wczesnym etapie i rozpoczęcie aktywnego leczenia. W układzie odpornościowym kota jest znacznie słabsza niż w przypadku normalnego kota, więc ona potrzebuje twojej pomocy i uwagi, a także nadzorem lekarza!