Kot perski

Wideo: kąpiel kot perski

Rasa ta należy do długowłosy. Jej historia - tajemnicza i pełna sprzeczności i luk. Według jednej z wersji, ojczyzną perskich kotów jest uważany Turcji, a jego przodkowie - azjatyckie pustynie i step, który żył dawno temu w Azji Środkowej. Według innej wersji, rasy należy szukać korzeni - w Persji (Iranu dzisiaj).

Było to w czasie jego podróży na wschód włoski podróżnik Pietro arystokrata Vale przypadków, wysłanych w 1620 roku z Persji do ojczyzny dwóch niezwykłych kotów z długimi włosami do dalszej hodowli. W swojej książce o podróży pisał, że koty są pokryte bujną, długa (zwłaszcza na szyi i ogonie) futra. Co stało się z kotami, historia nie zna. Jednak po prawie pół wieku, The Natural History francuskiego Comte de Buffon daje opis importowane do Europy z Afganistanu i Turcji, dwóch rodzajów długowłosych kotów. Jeden rodzaj tych kotów utrwalać malarzy z drugiej połowy XVII wieku, przedstawiony w obrazach kotów, podobny do znanego Angora. Jednak na sekundę importowanych gatunków kotów artystycznej dowodów nie została zachowana. Nie ma powodów, aby sądzić, że były to orientalny kot długowłosy, przodek współczesnego perski rasy.

Zwolennicy trzeciej wersji jest uważana za miejsce narodzin naturalnych populacji tego długowłosych kotów może być jedynie Rosja, z jego surowym klimacie, co oznacza długi ciepły płaszcz. A stamtąd poszła na Wschodzie jako egzotyczną pamiątkę, dotykowo spawane podróżnych. Według czwartej wersji, przodkowie perskiego kota rasy nie były dzikie manul stepowy, który żył w górach. Wildcats nie zaniedbuj lokalnych kotów domowych, które mają potomstwo rodzi się z charakterystycznymi nowoczesnych „Persów” znaków.

Jednak jeśli przyjrzymy się najnowszej historii rasy, ma 150 lat, kiedy Brytyjczycy Brytania urodził celowe hodowli i selekcji kotów rasowych. Pierwsze felinologists zwrócili uwagę na perskich kotów.

W 1887 roku rasa otrzymała oficjalny status i cieszył się ogromną popularnością w Albion iw Europie.

Zewnętrzne standardy rasy

głowa duże okrągłe grubości krótki szyi o charakterystycznej małej wydajności. Pysk niskie policzków, pełnych policzkach i podbródku i szczęki szeroką - średnia długość. To przeznaczono duże okrągłe oczy, szeroko otwarte i błyszczące, w kolorze odpowiednim kolorze.

Wideo: Oczami zwierząt, uwolnienie 186 Kot perski, część 1

kłosie małe, nisko osadzone ukryte we włosach pokrywającej głowę zwierzęcia. Ich kształt - szeroka i uszy otwarte i szczotki.

ciało kompaktowy, średni lub duży rozmiar. To musi sprawiać wrażenie masywnego i przysadzisty podobnym profilu na placu. Rozwój jest zaokrąglona muskulatura ciała.

kraniec dopasować ciało - mocne, grube, krótkie. Kończyny zakończone masywne łapy bogatym przybraniem. Przestrzenie między palcami są pokryte włosami, rosnące belki. dobrze owłosione, z kępkami włosów między palcami.

ogon krótkie i grube, nieproporcjonalne do ciała, kończy się zaokrągloną końcówką.

wełna jedwabisty dotyk oraz w postaci drobnego z bogatym grubości podkładu. Długość wełny ciała, klatki piersiowej i ramion sięga 10 cm, „spodni” jest dwa razy dłuższa.

Cechy charakteru perskich kotów

Persowie różnią się zupełnie niezależny umysł, który pozwala im całkowicie obojętny na rzecz swego pana. same zwierzęta nigdy nie starał się ich ludzie społeczeństwo nigdy narzucać. Pozwalają one tylko ludzie podziwiać ich piękno, ale czasami nadal wykazują przychylność dla tych, którzy chcą. Jednak nie oznacza to, że koty perskie nie potrzebują uczucia magistra i uwagi.

Uważa się, że Persowie nie są przeznaczone do treści niewoli i nadają się tylko do życia rodzinnego, ponieważ czują się komfortowo tuż obok gospodarza. Warto zauważyć, że zwierzęta tej rasy ma dobrze dbać o siebie i swoje potomstwo. Nie są one pozbawione instynktu łowieckiego, który pozwala im doskonale łapać myszy, jest przydatna dla prywatnych domach. W tym przypadku interwencja człowieka w przyrodzie swój udział: przedstawiciele tej rasy - raczej zniewieściali i nadmiernie ufne stworzenia.

Jak Persowie innym grzeczność. Jednak to nie przeszkadza manifestację swoich dyktatorskich pretensjami. Należy pamiętać, że perski pet zrobi wszystko, aby ustawić go w domu wygodną rutynę. Pamiętaj również, że zwierzę jest nastrojowy i drażliwy. Nie otrzymują odpowiedniej uwagi, pójdzie do zacisznej okolicy i będzie leżał zwinięty. Szczęśliwie, Persowie i odhodchivy zawsze są wyświetlane, jeśli masz zamiar do nich zadzwonić.

Należy pamiętać, że rasa nie lubi, kiedy ludzie łamią odpocząć, ale jednocześnie są one bardzo wrażliwe na uczucia i reagować na to stonowane mruczeniem. Zwierzęta perski rasy - wrażliwy i podatny. Mają zdolność do współodczuwania z swego pana do takiego stopnia, że ​​znajdują się w stanie stresujące. Dla osoby niezrównoważone i wybuchowe lepiej nie mieć kota perskiego rasy ponieważ drażliwość zostanie przeniesiona do zwierzęcia, że ​​nie jest to najlepszy sposób mogą wpływać na jej zdrowiu.

Ciekawość - jakość, to nie jest właściwe do Persji. Ich komunikacja ze światem zewnętrznym przechodzi przez okno. Są one umieszczone na parapecie okna i godziny obserwując, co się dzieje na ulicy. aktywność ruchowa jest całkowicie obca Persów. Oni raczej leżeć obok ciebie na kanapie, podczas gdy czytasz książkę lub oglądając program telewizyjny. Nawiasem mówiąc, to nie jest tak źle, bo nie będzie miał powodów do niechęci w tych uroczych zwierząt z porysowanych mebli i podarte zasłony.

Charakterystyczne kolory rasy

Rasa charakteryzuje się różnymi kolorami, wśród których są jednak najbardziej popularne są:

biały. Wszelkie odcienie i standardowe wtrącenia nie są dozwolone. Kolor powinien być zgodny z granatową, brąz lub ciemny kolor opanzhevy oczu, a także różową skórę na nosie i łapkach.

czarny. Raven musi równomiernie pokryć całą powierzchnię zwierzęcia. Wykluczone plamy z białymi włoskami, rysunków, szarym podszerstkiem i „rdzy”. Standardowy kolor oczu kot czarny kolor - ciemny miedziany lub opanzhevy na nos i podkładki na nogi - czarno-czarnych i brązowych.

niebieski. Kolor ten obejmuje wszystkie możliwe odcienie niebieskiego munduru bez żadnych wtrąceń miedzi lub ciemny opanzhevye oczy niebiesko-szare skóry na nosie i łapkach.

fioletowy. Dokładniej - jednolity bladoliliowa z pozovatym zabarwieniu. Wymagania normy nie pozwalają białe włosy, szary podkład i rysunek. Oczy zwierząt z kolorem - miedzi lub ciemnym kolorze pomarańczowym. Czubek nosa - fioletowy, poduszki łap - fioletowo-różowy.

krem. Czyste gładkie odcienie pastelowe beżowy. Standardowy podkład mówi wiceprezes światła, dostępności kolorów, wzorów i plamy. Kolor oczu powinien być miedź lub ciemny opanzhevym, a skóra na nosie i poduszki łap - różowy.

czerwony. Ten ciemny kolor harkterizuetsya ciepła tonu toczeń-pyzhim farbowaniu wełny kolor od korzeni do końców. Wykluczono plam i rysunków. Oczy powinny być w kolorze miedzi lub ciemny pomarańcz. Kolor terakota - do nosa i skóry na kulki z kończyn.

czekolada. Może to być wszystkie odcienie brązowe ma białych włosów i underfur wzór innego koloru. Kolor oczu - miedź lub ciemny pomarańcz. Nos i poduszki łap - Kolor cynamonem lub czekoladą.

szylkret. Kolor tła z wełny być każdy odcień czerwonych i czarnych plam. Skóra nosa i łapy - w tonie podstawowym tle lub z różowymi plamami. Oczy są dozwolone tylko miedź lub ciemny opanzhevogo kolor.

colourpoint. Ten kolor, zgodnie z normą, ceniony przede wszystkim kontrast między tłem a punktem. Nie pozwalając maskę kaganiec na głowie. Koty tego koloru może mieć tylko niebieski kolor oczu.