Pochodzenie ras kotów domowych.

Każdy właściciel kota, nie wahaj się powiedzieć, że kot jest - jest tajemnicza. Z wykorzystaniem najnowszych technik molekularnych naukowcy próbują podnieść zasłonę tajemnicy nad kotami w co najmniej jednym kierunku - ich pochodzenia.

Badania prowadzone przez genetyki kotów, przeprowadzone przez zespół naukowców Leslie A. Lyons na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Kalifornijskiego, pokazały, że „pochodzenie kotów, oczywiście, znacznie bardziej tajemnicza i skomplikowana, niż moglibyśmy sobie wyobrazić. Niemniej jednak, po trochu zaczynamy lepiej zrozumieć. "

Leslie A. Lyons i współpracowników przeprowadził jeden z najbardziej wszechstronnych badań pochodzeniu kotów dzisiaj. Około pięć lat Naukowcy przebadali próbki DNA z całego świata mają ponad 1100 kotów kotów na zewnątrz, jak i domu. Próbki genetyczne zebrano 22 gatunków kotów, głównie w USA. Dodatkowo, koty zostały wprowadzone z Korei, Chinach, Kenii, Izraela, Turcji, Wietnamie, Singapurze, Sri Lanki, Tunezji, Egipcie, Włoszech, Finlandii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Brazylii. W oparciu o analizę 39 próbek genetycznych łańcuchów DNA, naukowcy badali różne kwestie, w tym - relacje skał i umieścić je jest prawdopodobne.

W raporcie opublikowanym w czerwcu 2007 roku w czasopiśmie Science, naukowcy sugerują, że udomowienie kota doszło około 10.000 lat temu, na obszarze znanym jako Żyznego Półksiężyca, która ciągnie się od Turcji do Afryki Północnej, w tym także dzisiejszego Iraku i Iranu.

„Nasze dane potwierdzają pochodzenie kotów domowych z Żyznego Półksiężyca, w szczególności z Turcji,” powiedział Lyons, opublikowali swoje odkrycia w czasopiśmie Genomics. „Turcja jest częścią Żyznego Półksiężyca i była jedną z pierwszych rozwoju rolnictwa na jego terytorium.”

Kiedy ludzie z koczowniczym pasterstwem ruchomych do hodowli zwierząt i upraw zaczęli budować obiekty do składowania płodów rolnych - to przyciąga myszy i inne gryzonie. Powinno chyba być zbliżona do tamtejszych ludzi i kotów. Ludzie są bardzo szybko docenili doskonałe zdolności łowieckie koty pomaga chronić żywność przed gryzoniami. Koty z sąsiedztwa, którzy przynieśli wzajemne korzyści. Koty otrzymane źródłem pożywienia, jak myszy i szczury, przyciągane przez ziarna. Niszczenie gryzoni, kotów pomóc utrzymać produkty dla ludzi. Stopniowo stało udomowienia kotów i powstawanie kota domowego jako gatunek.

Stąd kotów domowych rozpoczęła rozsianych po całym świecie, nie tylko w kierunku promieniowym, ale po mężczyznę w sposobach migracji. Dziś genetycznie koty można podzielić na cztery grupy: Europejska, Morza Śródziemnego, Azji i Afryce Wschodniej.

Jednak Lyons jest ze współpracownikami studiując poszczególne gatunki i otrzymał nieoczekiwane rezultaty. Stwierdzono, że niektóre skały powstały nie są, gdzie są obecnie uważane rodzimy. Na przykład japoński Bobtail pojawiła genetycznie różni się od kotów z Japonii, która wyraźnie wskazuje, "nie japoński" pochodzenie rasy. Rasa ta pochodzi z Japonii, czy nie, czy był tak silnym wpływem kotów z zachodu, który utracił pierwotne cechy genetyczne.

Pomimo swojej nazwy, najstarsza rasa kotów - Perski, wygląda to tak, jakby z punktu widzenia genetyki rzeczywiście pochodzi z Europy Zachodniej i nie Persji (który znajduje się na terytorium dzisiejszego Iranu). Jeśli koty perskie pochodził z Iranu, by oczekiwać, że będą one genetycznie podobne do kotów z Turcji i Izraela, ale w rzeczywistości są one bardziej jak koty zachodnich ras.

Kolejną niespodzianką było to, że analiza genów kotów należących do (a) uważane różnych gatunków, naukowcy nie mogli wykryć znaczące różnice pomiędzy wielu z nich. Skały te były, na przykład, perskie i egzotyczne krótkowłosy. Jeśli weźmiemy pod uwagę geny dwóch gatunków, nie można odróżnić od siebie. Gatunek wyglądać zupełnie inaczej ze względu na modyfikację pojedynczego genu, ale to nie wystarczy, aby odróżnić je genetycznie.

Ten sam wniosek można wyciągnąć porównując Burmezskuyu i Singapurze rasy kotów, jak również z Siamese rasy Havana Brown (Hawana brązowy). Nawiasem mówiąc, jeśli w USA Havana za niezależne rasy, Europejskie Stowarzyszenie to uwierzyć, i, jak widać, nie bez przyczyny tej Siamese.

Naukowcy odkryli również kilka interesujących faktów, które mogą śledzić nawet historię ludzkości. Na przykład, koty z Włoch i Tunezji, z punktu widzenia genetyki były mieszaniną Europy Zachodniej i Morza Śródziemnego. Jest to prawdopodobnie odbiciem bliskich powiązań między Tunezją a Europą Zachodnią z perspektywy historycznej. Koty Sri Lanka, Singapur, i mieszaninę geny wykazują charakterystyczne koty Azji Południowo-Wschodniej, Europie i innych, co odzwierciedla okres British Colonial. To samo odnosi się do takiej skały jako abisyński.

Badania wykazały, że niektóre rasy stały się tak wsobne, że kwota różnic genetycznych między ich przedstawicielami staje się niebezpiecznie niski. puli genowej biedy spowodowanej brakiem świeżej krwi, zazwyczaj prowadzi do wzrostu częstości występowania oraz stopniowej degeneracji, które nie mogą jednak powodować niepokój dla hodowców. Im większa zmienność genetyczna, zdrowsze rasy więc hodowcy trzeba być ostrożnym, aby uniknąć zbyt dużo chowu wsobnego.

Birmezskie Singapur i koty mają bardzo słabe wybór zmienności genetycznej, a Sybiracy, norweski kot Lasu, Maine Coon i japoński Bobtail - dość bogaty. Ogólnie rzecz biorąc, około połowa ras kotów mają kilka wariantów genetycznych, porównywalnych z rasowych kotów, i to jest dobre. Jednak druga połowa liczby wariacji jest zmniejszona. Naukowcy uważają, że sytuacja w hodowli, choć nie katastrofalny, ale wymaga uwagi.

Wideo: Walka kota domowego z Maine Coon

Uzyskane wyniki powinny pomóc hodowcom, jak dają one bardzo ważną nową informację. Jest niezwykle ważne, aby zmniejszyć częstość występowania chorób kotów z rodowodem poprzez rozwój zdrowych programów hodowlanych.

Mimo spadku różnorodności genetycznej, rasowe koty pozostają znacznie bardziej zróżnicowane niż genetycznie psów rasowych, jak również historii Hodowla kotów ma nie więcej niż dwieście lat i rasy skrzyżowane ze sobą znacznie częściej niż u psów. Naukowcy mają nadzieję, że ich odkrycie pomoże uniknąć błędów popełnionych w hodowli psów, bo teraz każdy właściwy hodowca wie o problemach niektórych gatunków, wynikające z niewielkiego rozmiaru puli genowej niektórych ras. Poziom zróżnicowania odmian genów w hodowców kotów pies może szczerze zazdroszczę.