Renifery jedzą?

Jeleń - dumni pięknych zwierząt, które poruszają się z prawdziwie królewskiego majestatu. Ich piękno i wdzięk dawna przyciąga uwagę osoby. To nie jest obraz wypadek jelenia można znaleźć w ramionach wielu miastach i szlacheckich i królewskich rodzin. Niemniej jednak taki szacunek dla szlachetnego zwierzęcia nie pozbyć jelenia z ataku na jego życie przez te same rodziny królewskiej, którzy nosili jego wizerunek w jego herbie.

Poza polowania, człowiek wielokrotnie próbowali ujarzmić i oswoić różnego rodzaju Oleneva, ale udomowienie przyniosły tylko jeden gatunek - renifery. Naukowcy sugerują, że może to zrobić poprzez izolowanie grup jelenia z innych krewnych i oswajania stada. nastąpiło to, według nich, w następujący sposób: gdy ścieżka koczowniczych prymitywnych myśliwych zbiegła się z drogami Oleneva stad (jak się często), zamiast indywidualnego kształcenia mają zastosowanie prostych technik udomowienia - Deer klastrów, niszczenie liderów, nieprzytomny selekcji, - iw rezultacie zwierzęta przyzwyczajeni do zobaczenia w osobie jej lidera. Wśród naukowców nie ma zgody, kiedy to się stało. Niektórzy uważają, że udomowione renifery pod koniec okresu zlodowacenia natychmiast po psa, inni - że tylko w pierwszym lub drugim wieku naszej ery. Jednak, bez względu na to, ile czasu spędził w tym u ludzi, wynik spektakularny nadal renifery - nieodzownym środkiem transportu na dalekiej północy. Istnieją specjalne fermy jeleni, hodowcy zwierząt, dla potrzeb małej populacji północnych brzegach. Ale nadal istnieją ogromne stada dzikich jeleni, liczące tysiące, a kiedy perekochovke - i dziesiątki tysięcy zwierząt pasą się na rozległych terenach Rosji, skandynawskim i kanadyjskiej tundry arktycznej tundry i lasów.

renifer moc

W drodze do jedzenia jelenia wpływ dwa czynniki są szczególnie ważne w warunkach północnej zimy: w zależności od sezonu i migracji. Lato w Arktyce jest krótkie, trwające od trzech do czterech miesięcy, całą resztę roku istnieje panuje zima. Takie warunki siedliskowe sprawiają, dzikie jelenie stale wędrować okolicę, szukając własnej żywności. W sumie przedmiotem władzy dla nich jest około czterystu gatunków roślin. Największą część, która przypada na krzaczaste porosty mchów (58 gatunków), czasami nazywany „jelenia mchu”. Ze względu na fakt, że sokzhoi (rdzenni ludzie nazywają dziki jelenie) są często przenosząc się z miejsca na miejsce, nie jedzą się całkowicie porosty, tak, że kiedy trzeba wrócić do tego samego miejsca, mają czas odrastać. W rezultacie, renifery ma co najmniej jeden rodzaj niekończącej żywności przez cały rok. Jednakże, mech jest bogata tylko w węglowodany i wody i bardzo ubogie w białko i minerały, więc jelenie, oprócz niego, pasze i inne rodzaje żywności - takie jak jaja ptaków, piskląt, lemingi, wodorosty linka wodorosty, czasem nawet - dorosłego ptaka. Bardzo ważnym składnikiem diety jest solą, więc czasem nawet jelenia pić wodę morską i gryźć róg - zarówno własnych wyrzucić i do siebie nawzajem. Brak Winter pasza częściowo kompensowane przez obecność jelenia grubości (do 3 - 5 cm) warstwy podskórnego tłuszczu zgromadzone w krótkim okresie letnim. Wykonuje zarówno ocieplenia i funkcji wspierających, zapobiegając zwierzę hibernacji lub wyczerpać swoje siły.

renifer Konstytucja jest dobrze przystosowany do życia w ekstremalnych warunkach Arktyki z różnicami fluktuacji promieniowania słonecznego i temperatury od -64 stopni w zimie w niektórych miejscach do 38 w lecie. Na przykład, jej przednie kopyta wgłębienia w postaci łyżki lub gałką. Pomaga mu kopać w poszukiwaniu żywności warstwą śniegu osiąga 70-80 cm. W tundrze, a nawet do 1,5 metrów w lesie. Ta sama troska jest dla niego i gęstych włosów: pokrycia sam nos i chroniąc go przed hipotermią, pozwalają zwierzę kopać odważnie zmierzyć się w śnieg, przełamać w nim, jeśli niezbędne otwory i pół metra głębokości. Ponadto ciało jelenia reaguje na zmiany warunków klimatycznych, odpowiedniej zmiany w procesach metabolicznych i termoregulacji, wzrostu i rozwoju (np młody zima nie rośnie i nie rozwija). Ale nawet przy tak skromnych fitness monotonii zimowej żywności daje o sobie znać: średnia waga dorosłych mężczyzn do stu kilogramów zimą stracić nawet do 30% masy ciała, kobiety - do 15%. Dużą rolę w tej zmianie, oprócz diety, odgrywają również wysiłku fizycznego, które są niezbędne do uśpieniu zwierzęcia rzucać śnieg i uzyskać własne jedzenie - wystarczy powiedzieć, że na tym się zajmuje trzy czwarte czasu dziennie.

Dieta jelenia karmienia zawiera również szereg gatunków roślin - karzeł wierzby i brzozy, turzyce, trawy, rośliny strączkowe, gryka, Asteraceae, skrzypy, - grzyby, jagody, liście, drewno, oraz kilka gatunków porostów mizerne północne traw. Jednakże takie bogactwo różnorodnej zwierzęcia może iść tylko na wiosnę, gdy śnieg topnieje.

Letni dzień dla jednego jelenia zjada od 17 do 22 kg. zielonka (dla porównania: w zimie - tylko 8 do 14 kg), który zawiera wystarczającą ilość wszystkich niezbędnych składników odżywczych, aby być zadowoleni i aby ich akcji do długiej zimie. Liście i łodygi krzewów zajmują się w tym okresie z 13 do 75% ich diety traw i turzyc - od 2 do 17%. Moss jest nadal częścią żywności, choć nie w tak dużej ilości, jak i zimą, co stanowi jedynie 16% całkowitej akcję. Na staranne przygotowanie zwierząt do zimy mówi taki fakt: dobrą połowę czasu jedzą, drugą połowę odpoczynku.

Jesienią, ponownie rozpocząć przejście - tym razem na paszę Yagelnaya. Po pierwsze, wczesną jesienią, frakcja mech osiągnie 52% ogólnej diety reniferów, az pierwszego października do śniegu - do 71%. Również w tym momencie w żywności jelenie zawiera zielone rośliny, stopniowo zmniejszając objętość, mchy i grzyby, igły, jest nieco więcej niż jedną dziesiątą całkowitej konsumpcji. Ta frakcja białka w paszy wynosi nie więcej niż 140 ° C.

Jego rola w tworzeniu rocznych sztuk mocy i zdolności do migracji sezonowej jelenia na długo - do 500 km. i więcej - odległości. I charakteru migracji jeleni, zamieszkują różne terytoria, różne od siebie. Na przykład, syberyjskie jelenie, prowadzenie Zima w lesie, lato perekochovyvayut tundry, gdzie dla nich, co dziwne, wiele więcej żywności i mniej komary i gadflies. Jelenie, mieszka w Laponii (rejon północnej Skandynawii), w żadnych okolicznościach, starają się unikać lasów. Caribou (North American i kanadyjski sarny) w kwietniu, opuszcza las i mają tendencję do wybrzeża, gdzie wypas aż do października, kiedy nadejdzie czas, aby wrócić. Wreszcie część reniferów rosyjskiej Dalekiej Północy w lecie ucieczki komary i muszki, idzie do górnym biegu rzek i zlewni rzecznych, gdzie silne wiatry destylowanych muszki, a niektóre z tego samego powodu przeniósł się do Oceanu Arktycznego. Jesienią idą na zimę w lesie, a po krótkiej wiosny - do tundry. migrujące zwierzęta zawsze są w posiadaniu tych samych trasach. Ich prędkość ruch nie jest bardzo wysoki - tylko 20 km. za godzinę - ale mogą przejść przez całą dobę dzięki swojej wytrzymałości. Również Deer - doskonałych pływaków, więc napotkali na drodze rzeki i przepłynąć Cieśninę bez trudności.

Moc reniferów krajowego

Home renifery zjada samo jak sokzhoy, ale między nimi istnieją pewne różnice, które wpływają jeśli nie w charakterze władzy, a następnie do „podejście” do niego - nie tak zauważalne, ale w warunkach północnej siedlisko jest bardzo ważne:

1. W domu jelenia nie jest instynkt migracji.
2. Mają spokojny temperament i zamocowane w porównaniu z dzikich jeleni, instynkt stadny, szybko przystosować się do bodźców zewnętrznych, które są częste w ludzkich osiedli.
3. kwestia domu moc jelenia, być może najbardziej bezpretensjonalny zwierzęta ze wszystkich kiedykolwiek domator: nie wymagają one żadnej stoisko lub wybieg treści przez cały rok życia na otwartym powietrzu na pół-wypas i wydobycie ich jedzenie w taki sam sposób, jak jego naturalnym krewni. Najważniejsze jest to, czego potrzebuje od mężczyzny - jest podawanie soli sodowej i ochronę przed drapieżnikami. Nie jest w zwyczaju do migracji, ale tylko przenieść z miejsca na miejsce, domowe jelenia znacznie bardziej ostrożnie pałaszować swoje pastwiska, jedzenie nawet umierającej części roślin, a czasami całkowicie niszcząc roślinność tundry. Na tych samych karm pastwisku to wystarczy, jak północne narody nie przechowywać duże stada.

Kohl Skoro poruszył różnic w odżywianiu między obu gatunków reniferów, trochę mówić o resztę różnic między nimi:

1. dom bardziej nadają się w porównaniu z naturalnym. Ich kolor może być brązowy, biały, szary, a nawet pstre kolory, niezależnie od charakteru sezonu. Białe, a zwłaszcza śnieżnobiałe jelenie są najbardziej poszukiwane wśród północnych ludów. W tym samym roku sokzhoev kofeyno- monochromatycznych kolorów lub szaro-brązowe, a tylko bokach szyi i zawieszenia światła i zimą bardziej zróżnicowany i waha się od ciemności (w lesie jelenia) do prawie biały (w tundrze), a czasami - pstrokacizna, w których mieszane światło i ciemne obszary.
2. udomowione renifery sokzhoyam gorszy pod względem wielkości, nie tak smukłe i eleganckie i mają szerszy, krótki i zaokrąglony kopyto, przez który również, podobnie jak ich dzikich krewnych, gromadzą żywność spod śniegu.
3. na żywo renifery od 25 do 28 lat, dzikie - dużo mniej.
4. zwykle w hodowli zwierząt domowych odbywa się w dwóch do trzech tygodni wcześniej niż w naturze. W rezultacie, na początku zimy cieląt domowych jedną trzecią cięższy niż dzikich odpowiedników.
5. domowych jelenie nie boją się ludzi i uciekają, gdy nie ma niebezpieczeństwa. Dziki jest bardzo ostrożna i nieśmiała.

wniosek

W końcu, to będzie zupełnie zbędne mieszkać w rozumieniu renifery dla rdzennych mieszkańców Północy.

Oba typy odgrywają tak ważną rolę w stylu życia północnych ludów, że tylko oni - i to tylko w ograniczonej liczbie - dozwolony fotografowanie dzikich jeleni. Obecnie tylko Yukagirs żyjące w Jakucji, Czukotce, Kołymie i umywalką oraz Nganasan, mieszkańcy Tajmyr są myśliwi sokzhoya inne narody były przemieszczane do renifery pasterstwa.

Home jeleń rodzimych mieszkańców północnych jest niezbędna. Nawet dzisiaj, w niektórych regionach jest to jedyny środek transportu, na których jeżdżą lub stosowanego w Nartova sankach trzy lub cztery osoby. On jest bardzo trudne i może przyjmować ładunek do setek kilometrów. Ponadto, dla wielu ludzi, dziczyzny, wraz z rybami jest głównym pożywieniem. szycie odzieży ze zwierząt skóry i stosuje się go jako materiał do budowy mieszkań. Bardzo wysoki poziom poroża jelenia sika, również cenione poroża reniferów. Z substancji rantorin ekstraktu stosowanego w farmakologii leków do wytwarzania rantarin o tonik do ośrodkowego układu nerwowego i skutkiem adaptogenne. W życiu tubylców to miejsce nawet kości jelenia i mleka. hodowla reniferów i sprzężoną z nim przemysł - tylko sfery gospodarki, zatrudnienia wsparcie dwadzieścia dwa małe narody i ludy Federacji Rosyjskiej.

Znaczenie reniferów krajowego wymownie następujące fakty i liczby. W czasach ZSRR, całkowita wielkość produkcji mięsa renifery wynosiła 45 - 50000 ton .. Do tej pory, w północnych obszarach Kamczatce, regiony Magadan i Tiumeń mięso reniferów - głównym, jeśli nie jedynym produkty rolne. W tundrze na krajowym reniferów na około 136 ha w lesie. - 700 ha. pastwiska, podczas gdy w tym samym sokzhoya spada kilkakrotnie mniej. Tendencja ta nie ma tendencji do zmniejszania, który wymownie świadczy o jednej rzeczy: Jak daleko nie schodkowej ludzkiego postępu, w wielu częściach świata nadal żyć i przetrwać kosztem ugruntowanym sposobem życia od wieków.

Większość naukowców uważa, że ​​jest na świecie od 12 do 15 gatunków reniferów, z których siedem znajduje się na terytorium Rosji. Cztery z nich zostały uznane za rodzime, uzyskany przez hodowlę różnorodnych północnych ludów, które opierają się bardziej na doświadczeniu przodków, a nie na rzetelnej wiedzy naukowej. Hodować różne cechy zewnętrzne, konstytucja, dostosowania do specyficznych warunków środowiskowych i kierunku jego rozwoju. Dwa z tych gatunków - Nowej Ziemi i Northern Forest (aka - fiński północna) wymienione w Czerwonej Księdze Rosji. Dwa pozostałe gatunki - Arctic reniferów i karibu Dawson (Queen Charlotte Islands karibu) są całkowicie wymarły.