Biała mewa

Film: Biała Mewa ..

Należy do rodziny białych mew mew i tworzy odrębny rodzaj. Warto zauważyć, że daje preferencje basenu arktycznego w ciągu całego roku. Jest to ptak z nadejściem zimy nie migrują na południe, i pozostaje na skraju wiecznego lodu. Północ - to jest jej naturalnym środowisku. W Ameryce Północnej, mewa został wybrany dla siebie ziemi w Kanadzie, w sąsiedztwie morzach Oceanu Arktycznego. Ale na Alasce, ten typ nie jest wykrywany, w przeciwieństwie do Ziemi Baffina, Grenlandii i Victoria Island, gdzie białe mewy sporo.

Wideo: Ilja Iwanow (Opium) - Biała Mewa 2016

W odniesieniu do azjatyckiej części regionu arktycznego, gniazd ptaków na Ziemi Franciszka Józefa, Nowej Ziemi, Ziemia Północna i wysp Morza Kara. Zimy w Morzu Barentsa, w Czukocki i Beringa mórz. W okresie zimowym, białe mewy Uwielbiam podróżować. latać one daleko na północ do szerokości 88, a na południu nawet odwiedzić regiony tajdze Rosji. Ale takie loty już charakteryzują młodych ptaków. Pozhivshie weterani usunięte w pobliżu miejsc gniazdowania. W Antarktyce, gatunek ten nie żyje, że jest to jedyny przedstawiciel półkuli północnej.

filmy: "biała mewa" lub "Skrzydła Wave, skrzydełka!"

Biała Mewa zawdzięcza swoją nazwę z białych piór. Ta stosunkowo małych ptaków o długości ciała nie więcej niż 45 cm. Grube dziób i niebieski kolor żółty końcówki. Nogi są czarne. Oko znajduje się bardzo cienki czerwony pierścień. U młodych ptaków białe upierzenie rozrzucone ciemne plamy. Jako takie, afiszować 2 lata, a następnie plamy znikają. Między mężczyznami i kobietami w upierzeniu nie ma różnic.

Powielanie tych ptaków zaczyna się w połowie lata. To jest koniec czerwca, początek lipca. Ale proces ten jest dość szybki, jak latem polarnego zimna i krótkie. Niektóre mewy z nadejściem ocieplenia nie latać do lęgowisk i uczynić swoje gniazda bezpośrednio na lodzie. Oznacza to, że składają jaja w naturalnych zagłębień, które są wypełnione gnoju jakiegoś zwierzęcia, zrębki, morze piasku. Znajduje się w gniazdach lodu są chronione przed drapieżnika takiego jak lisa. Dlatego biała mewa spokojny rasy.

Ale większość ptaków w kwietniu rozpocząć lecący do miejsc ich stałego gniazdowania, gdzie tworzą się duże kolonie. Ta wyspa na Oceanie Arktycznym. Gniazda są utrzymywane na stromych nadmorskich klifów. Często kierowane przez obszary nisko i wzdłuż krawędzi lodowiec. Najważniejsze, że był tam piasek lub kamienie. Ptak robi małe nacięcie, dno jest pokryte mchu, porostów i glonów, a gniazdo jest gotowe.

Zazwyczaj w sprzęgłowe 1 lub 2 jajka. Trzy jaja są bardzo rzadkie. Brooding zaangażowania obojga rodziców. Okres inkubacji trwa około miesiąca. Wyklutych piskląt są pokryte puchem. Światło pojawiają się w sierpniu, a nawet stać się skrzydło we wrześniu. W październiku spadek kolonia i ptaki iść do koczowniczego trybu życia. Warto zauważyć, że białe mewy chronić swoje gniazda w całej kolonii. Jeśli nie jest to ptak drapieżny, to rzuca się na nią wiele samic i samców. Pobili się nieproszonych gości skrzydeł, dziobać. Zaczyna się spieszyć z boku na bok, a następnie odlatuje. Mewy również uspokoić i wrócić do swoich gniazd.

Biała Mewa jest ruchomy i energiczny ptak. Ona szybko leci, spacery i biegnie wzdłuż ziemi, unoszący się w porządku, ale usiąść na wodzie nie lubi. Białe upierzenie maskuje dobrze ptaka na białym śniegu. Dla tego typu żywności nie jest kapryśny. Na lądzie mewa lemingi żywieniowych, jaja innych ptaków i ich piskląt karmi się gnój foki, morsy i niedźwiedzie polarne.

W zimie często towarzyszy niedźwiedzia polarnego i jedzenia skrawki jego produkcji. Cieszę się, spożywanie ryb i skorupiaków, rzucony przez burzę na brzeg. Czasami w pasie nadmorskim są całe ławice martwych ryb, a następnie za frajer kości słoniowej pochodzi przestrzeń. Podczas silnych wiatrów i śnieżyc ptaka ukrywa wśród kęp lodu i wpada w osłupienie, która pozwala obejść się bez jedzenia przez kilka dni.

Globalne ocieplenie, chwycił w ostatnich dziesięcioleciach, Arktyka ma znacznie zmniejszyć strefę wiecznego lodu. Doprowadziło to do spadku naturalnych gniazdowania Mewy kości słoniowej. W konsekwencji, nie jest spadek liczby tego typu. Ptak staje się rzadki w przestrzeniach Arktyki, powodując zaniepokojenie wśród ekspertów.