Sowy słuchowe - Senior Analyzer

Nocą, ekstrakt wiele ptaków karmić. Są to kaczki i niektóre wodery - starają się jedzenie z pomocą dotyku, a także kiwi żyjących w Nowej Zelandii - kto, oprócz dotyku, głównie rozwinięty zmysł węchu, i wreszcie, Nighthawks - są na łapanie owadów w locie zastosowanie noc, przede wszystkim, widocznie widzenie. Sowy same ważne odgrywa rolę Polowanie w rozprawie.

Do niedawna sądzono, że sowy polują głównie patrząc na zdobycz. I rzeczywiście, wiele sowy, oczywiście, z powodzeniem korzystają widzących o zmierzchu lub w świetle księżyca. Ale jeśli, zwłaszcza te nocne wyłącznie gatunki takie jak stodoła sowy, oparła się w poszukiwaniu pożywienia tylko na wzroku, w chmurze lub bezksiężycową noc pozostanie głodny. Sowy niekoniecznie musiała rozwijać żywe ucho.

W tym czasie znacznie zoologiczny publicznych zaskoczyła wiadomość o odkryciu w lesie Sowa zwykłej, dobrze karmione i wesoły, ale w obu oczach, które zostały dotknięte zaćmy rogówki. Wydaje się, że sowa straciła wzrok, co najmniej, kilka miesięcy temu. Później stał się znany i innych zdarzeń w przyrodzie spotyka niewidomym sowy. Jak więc te ptaki dostać jedzenie? Nie tak dawno temu, aby odpowiedzieć na to pytanie, to było po prostu niemożliwe.

Jest oczywiste, że w warunkach słabego oświetlenia wizji daje wiodącą pozycję słuchu. To ta ostatnia zaczyna pełnić funkcję wyjścia przy wykryciu produkcji. Eksperymenty z amerykańskiego ornitolog Roger Payne wykazało, że, na przykład, sowa stodoła w ciemności, prowadzony tylko przez słuchanie, określa położenie poszkodowanego do najbliższego stopnia. Eksperymenty dowodzą, że przeprowadzone w całkowicie zaciemnionym pomieszczeniu, którego podłoga była wypełniona suchym łóżku, a więc można było usłyszeć specjalnie wydany tras myszy po podłodze. I warte małych zwierząt pojawiają się jako płomykówka sfrustrowany z jego okoń i rzucili na ziemię. Usłyszałem hałas krótkiej walce. Gdy światło jest włączone, za każdym razem okazało się, że mysz jest złapany. Jeśli zwierzę jest wydany na gołej podłodze, w którym się poruszał prawie bezgłośnie, sowa nie mógł go wykryć. Aby upewnić się, że sowa łapie myszy, koncentrując się wyłącznie na rozprawie (dla małych zwierząt, w zasadzie, można wykryć, na przykład, poprzez zapach lub emituje ciepło, takich jak, w szczególności, znaleźć swoje węże zdobycz), naukowcy z całego pokoju na sznurku jest ciągnięty szelest papieru piłkę. Barn Owl w ciemności i chwycił go.

Fakt, że sowy może patrzeć na zdobycz za pomocą rozprawie, pisał w latach trzydziestych Eric Markus Rosenberg, który patrzył, jak eared sowy zostały odnalezione i złowione norniki pod pół metra śniegu. Podobne fakty są nam znane w odniesieniu do brodaty i Ural Owl.

Możliwość podnieść dźwięki sów niskiej intensywności i dokładnie określić położenie pokrzywdzonego na rozprawie jest dzięki specjalnemu urządzeniu aparatu słuchowego. Przede wszystkim, znacznie wzrosły błony bębenkowej. Z fala ciśnienia akustycznego przesyłane słuchowego kolumnę w stosunkowo małym obszarze okienka owalnego do ucha wewnętrznego, wzmacnia on prawie czterdzieści razy (nie osiemnaście, jak u ludzi). Warto również zauważyć, że kość sowy ucho nie jest oparta na środku błony bębenkowej, podobnie jak większość innych ptaków, i jest nieco ekscentryczny, ale także zapewnia dodatkowy wzrost ciśnienia.

W sposób szczególny w porównaniu z ptakami dzienne ułożone i zvukoulavlivayuschaya z sowy aparatu słuchowego. U wielu gatunków "kłosie"Utworzone specjalne fałdy skóry i piór, osiągać bardzo duże rozmiary, niemal zamykając się na górną i dolną część głowy. Fałdy te wraz z coraz współśrodkowych rzędach wokół sztywnej dziób pióra tworząc tak zwany napęd przedni. Pióra dysk przenośny i pozwala dostosować szerokość ucha szczelinowej stworzyć optymalny tryb odbierania fal dźwiękowych.

Jedną z najbardziej uderzających cech struktury narządu słuchu sowy jest asymetrycznie umieszczone otwory słuchu. Stwierdzono w całej grupie gatunków, w szczególności w sowy stodole, powszechne sowa, Marsh i uszata Sowy i innych. Na przykład, eared sowy lewe i prawe ucho kanały są jak dwa lejki, których osie rozchodzą się w różnych kierunkach i pod różnymi kątami. Na Wyżynie sowa asymetria wychwytuje nawet kości czaszki! Doświadczenia wykazały, że taki aparat słuchowy najdokładniej lotsiruetsja sopranów dźwięki. Ponadto, istnieje przypuszczenie, że układ uszy asymetrii umożliwia sowy położenia pionowego. Jednak na to pytanie jest daleki od kompletnego rozwiązania. Fakt, że asymetria nie jest jeszcze w kilku gatunków sów, odbiera dźwięk dobrze i bardzo dokładnie określić miejsce, z którego pochodzą. Na przykład, jest nieobecny lub wyrażone w bardzo małej sowy, jastrzębia i sowy polarne, wróbla w Sichik.

Grupa badawcza z moskiewskich biologów - VD Ilicheva, LI Barsova TB Gołubiewą, GR i AG Jamnik Black - wykazały, że nasilenie sowy słuchowych nie tylko zależy od specyfiki struktury ucha tych ptaków, ale w dużej mierze z powodu cech strukturalnych słuchowych ośrodków mózgu. W zależności od złożoności struktury tych ośrodków może być oceniana od stopnia utraty słuchu u różnych gatunków sów. Na przykład, maksymalna liczba elementów nerwowych, które są odpowiedzialne za percepcję dźwięku, - 22516 - stwierdzono w bagno sovy- zwróciły zwykły Sowa 20431, y Wyżyny sowa - 17783, eared sowy - 16926, sowy polarne - 14650, sowa - 13178 i domu sowa - 9834. Należy zauważyć, że najbliższa sowy w tym zakresie są ptaków drapieżnych, których kształt i wielkość są podobne do tych sów neurony zmroku. Podobieństwo to wynika z faktu, że niektóre ptaków drapieżnych (np błotniak) podczas śledzenia ofiary, jak również sowy, często kieruje się do ucha.

W porównaniu do innych ptaków maksymalne słuchowe sowy czułości przesunięte do wyższej częstotliwości. W uszata" się w czterech do sześciu kHz, domy sowa - trzy do czterech kHz (gdy na przykład maksymalną aktywność słuchowe Dove jest w obszarze jednej lub dwóch kHz).

Uważa się, że to sowy fabularne rozprawy ze względu na fakt, że gryzonie - ich główną ofiarą - wytwarzają dźwięki o wysokiej częstotliwości. Jednak obserwacje pokazują, że sowy szukający myszy, często prowadzone przez różnego rodzaju szelest niż pisk, które emitują dużo mniej myszy.

Literatura: Pukinsky YB sowy życia. Seria życia naszych ptaków i zwierząt. Cz. 1. L. Izd. University Press, 1977. 240 s.