Ichtiozaury

Ichtiozaury przetłumaczone z języka greckiego jako „jaszczurki ryb”. Reprezentuje on gada morskiego, po raz drugi, aby dostosować się do życia w środowisku morskim. To jest, gdy członkowie tej oderwania przyszli do ziemi, dostosowując się do niej, a następnie, z jakichkolwiek powodów, powróciły do ​​środowiska morskiego. Ale nie były one skrzela i płuca i kończyny stopniowo przekształcone w płetwy.

Te jaszczurki pojawił się w połowie okresu triasu. Rozkwit w okresie jurajskim i wyginęły pod koniec ery mezozoicznej. Ten przedział czasowy 250-80 mln. Lat temu. Ich ciała są pokryte nagą skórę, czaszka miała wydłużony kształt. Usta miał duże zęby, których liczba wśród niektórych rodzinach osiągnęły 200. Jednak nie było ryb, jaszczurek, którzy nie mają zębów w ogóle, lub były one bardzo małe.

Film: Dokumentalny dinozaury film.Morskie (dokument ma

Ate starożytnych mieszkańców mórz ryby, głowonogi i innych mniejszych gadów. Jeśli chodzi o wielkość ichtiozaurów ich średnia długość 3-4 metrów. Poprzek gigantów osiągnięcia długości 12-20 m. zewnętrzne formy przypominały nowoczesne delfiny. To płynął z prędkością 40 km / h. Może być przez długi czas pod wodą, ale regularnie pojawiają się na powierzchnię, by uzupełnić zapas powietrza.

Video: rybojaszczur - Komi Aktualności 30.10.2013

Są żyworodne. Światło wydają się całkowicie uformowany cielę. Ciało matki wyjechał, poruszając ogonem do przodu. Oczy te dinozaury były bardzo duże. Po obu stronach bronił ich kościste wypukłości. Wszystko to wskazuje na fakt, że starożytni stworzenia morskie wolą polować w nocy lub przy bardzo dużej głębokości. Dzisiaj, tak samo duży rozmiar oka mają gigantyczną kałamarnicę.

Szkielety eksperci często znaleźć liczne obrażenia. Mogą one być wynikiem krwawych bitew z innymi mięsożernych jaszczurek, takich jak plezjozaurów. Jak dla wielu rodzin, jest to dość osobliwy rodzaj miał evrinozavr. Żył we wczesnym okresie jurajskim. Jej górna szczęka była znacząco dłuższa niż dolna. To dało jaszczurkę podobny do ryby piły. Jest możliwe, że zaatakował i żywił ich macki kałamarnicy jednorodzinnych.

Ichtiozaury miał niezwykłą cechę. Region ogon jego kręgosłup jest wygięty w dół. To przyczyniło się do dobrego ruchu w wodzie i stworzyć dodatkowy efekt zanurzenia. Oznacza to, że gady są dobrymi pływakami i czują się w środowisku wodnym dość swobodnie.

Pierwsze fragmenty szkieletu tego starego jaszczurki stwierdzono w 1708 r. Kompletny szkielet się w 1811. Następnie stwierdzono, że kolejne 3 szkieletu, należących do różnych gatunków. W 1905 roku, liczne okazy w Nevada (USA) zostały znalezione. W czasie okresu triasu były to mielizny ocean. W Nevadzie, a okazało się bardzo dużą szkielet, którego długość sięga 17 metrów.

Jego najbardziej duży gad morski szkielet został znaleziony w Kolumbii Brytyjskiej. Jego długość sięga 21 metrów. Można przypuszczać, że większe okazy można znaleźć w odpowiednim czasie. Najnowsze badania wskazują, że ichtiozaurów zniknięcie nastąpiło szybko i niespodziewanie. Nie był to długi okres związany z jakąkolwiek zmianą klimatu.