Pomysłowe imo

Imo należał do gatunku makaków japońskich. Była jedną z małpy w stadzie żyje na Koshim wyspie. We wczesnych latach pięćdziesiątych, grupa japońskich prymatolodzy wszedł na scenę pod nadzorem. To było trzydzieści makaków, a naukowcy określono dokładnie, aby studiować w szczegółach zachowanie każdego z nich. Nawyki, zachowania postaci, kontakty z każdym z sąsiadów. nazwa została podana do każdego z trzydziestu małp. Obserwacja trwała kilka lat.

Aby rozpocząć, naukowcy upewnić się, że małpy były zawsze w ich polu widzenia i nie boją się ludzi. W związku z tym, na brzegu, wybrali miejsca, które jest odwiedzany przez stada, i stał się regularną leżała na słodkie ziemniaki - słodkie ziemniaki. Małpy szybko dowiedział się, co się dzieje, zaczął tu częściej, a mimo wszystko osiedlili się tu żyć.

Pewnego jesiennego dnia w 1953 polutoragodovalaya żeński, to, co naukowcy nazywa Imo, podniósł brudne słodkie ziemniaki i przypadkowo zanurzać go w wodzie potoku. Potem wytarł ręce z brudu. Sweet Potato czysta, wolna od kurzu i piasku oczywiście pyszne. Po tym incydencie, IMO co jakiś czas „mydła” słodkie ziemniaki przed jedzeniem. Jakby śledzić SANPROSVET rada ulotki. Tymczasem nie zainspiruje każdego, że przed spożyciem owoców i warzyw powinny być myte. To było jej własne odkrycie.

Raz, gdy Chistyulya Imo zanurzony w wodzie obok yam, że widział jeden z młodych - jej przyjaciel na grach. Miesiąc patrzył księdza IMO, a następnie za jej przykładem i stał się „mycia” brudnych warzyw. Cztery miesiące później, po obejrzeniu jego córkę, to samo stało się matka zrobić IMO. W końcu ten zwyczaj przyjął wszystkich młodych, z którymi przekazywane IMO i ich matek. Cztery lata po „wynalazku” IMO, mycie słodkie ziemniaki w zwyczaju w piętnastu z trzydziestu małp. To ciekawe, że ten dowiedział się głównie młodzi w wieku od jednego do trzech, ich matek i niektórych samic 06:55-letnich. Nie nauczył się dorosłych mężczyzn, którzy prawie nie stykają się z młodymi.

Obserwacje przedstawione w ciągu najbliższych pięciu lat, wykazała, że ​​nawyk mycia słodkie ziemniaki rozprzestrzeniają się bardzo szeroko w stadzie, a nawet stał przeniesiony do następnego pokolenia. Grown znajomych Imo, które nabyły własne młode muszą teraz im to uczyć. 1962, z 59 zwierzęta 42 stad mydła słodkie ziemniaki. Jeszcze tego nie zrobił starych samców i samic, które zajmują wysoką pozycję w stadzie (nawiasem mówiąc, inne małpy słodkie ziemniaki nie je myć). Nie rób to jako przeszkolonych dzieci i sześć z siedmiu szczeniąt za kobieta, która, zdaniem obserwatorów twierdzą, że mają słabo rozwinięty umysłowo. Naukowcy również zauważyć, że różne zwierzęta mają różne zdolności do uczenia się tej prostej sprawy.

W wyniku obserwacji stwierdzono, że „wynalazek” z jednego mycia zwierząt słodkie ziemniaki stały się powszechne w trakcie żerowania zachowania grupy cech małp w dekadzie. Stała się systematycznie przekazywane z pokolenia na pokolenie. Inne stada makaków japońskich mieszkających na wyspie, ale nie komunikują się z grupy eksperymentalnej zwierząt otrzymała od ludzi słodkie ziemniaki, nie ich mycia. Na podstawie swoich obserwacji, japońscy naukowcy sugerują, że może istnieć tradycja u małp. Jednak szczerze przyznał, że „tradycja” przekazywane z pokolenia na pokolenie tylko wtedy, gdy małpy była pod ręką, słodkie ziemniaki - i pokolenia, w którym „tradycji”, a ponadto - do którego został wysłany. To, według naukowców, fundamentalnej różnicy od tradycji danej osoby. Dla ludzkości doświadczenia, ich tradycji jest zdolny do przenoszenia nie tylko dosłownie z rąk do rąk, ale za pomocą mowy, pisania, o wszelkich dostępnych środków przechowywania i przekazywania informacji.

Być może w taki przyjaźń rodzi się dziecko, zastaw zbawienia naszych sąsiadów w ewolucji?

Ale powróćmy do słodkich ziemniaków.

Po pierwsze, były myte w potoku. Następnie kilka małpy zaczęły korzystać z wodą morską zatokę. I już w 1962 roku, wszystkie małpy mycia słodkich ziemniaków w wodzie morskiej. Jest oczywiste, z tego, stają się smaczniejsze.

Samica Imo wykonane w 1956 roku, kolejne „odkrycie”. Gdy badacze dobiegła końca słodkich ziemniaków i zdecydowali się karmić małpy pszenicy. Makaki ją kocham. To nie przypadek, więc wpływ upraw chłop z naloty małp. Ale jedno jest na boisku. Nie jest łatwo wybrać kilka kłosów, nasion i vyluschit wypełnić swoje woreczki policzkowe. I tu nasiona zostały rozrzucone na piasku. Go-ka wybrać każde ziarno. Nie jeść to samo z piasku. Uratowałem wszystkie wynalazczy IMO.

Pewnego dnia, kiedy jej inni rodacy skoncentrowany wędkarskich nasiona, wzięła garść piasku, przyniósł ją do zatoki i spadł do wody. Piasek na dole po lewej stronie, a ziarna pozostają w wodzie. Imo on poławiane i zjadł je. Przez 1962, metoda ta jest „pranie złoto” przyjęte 19 jej krewni. Pojedyncza samica i jej córka nawet „poprawił” metoda produkcji ziarna. Jednak w sposób szczególny. Oni sami nie brali udział w praniu, ale został zmuszony to zrobić dla siebie innych małp. Natychmiast powiedzieć, że „zmuszony” - termin ukuty przez badaczy. W rzeczywistości, to chyba o wiele łatwiejsze. Najprawdopodobniej małpa zabrał myte ziarno od swoich krewnych.

Co ciekawe, „podkładki” były szczególnie pszenicy grzejniku zachować swoje nogi, poluvypryamivshis i uwolnienie rąk do wykonywania im garść piasku z pszenicy.

Mając stale do czynienia z wodą, małpy nauczyły się go znaleźć w innych pokarmach, pływać, a nawet nurkować. Więc jeden nawyk pociągnęło za sobą drugie. Kąpiel w zimnej zatokę był prawdopodobnie trochę miłe. Ale kąpiele w gorących źródłach pożądane wyspę. Pionierzy w ich rozwój zaczął znowu młodych zwierząt.

Jeden dzień, niektóre nastolatki skręcone blisko wiosny, szli powoli do wody i zaczął tarzać się w nim. Kąpanie się podobały. Od tego czasu zaczęli brać kąpiele lecznicze codziennie. Patrząc na nich, gdy

Zamiłowanie do kąpieli w ciepłych wodach drugiej. Wkrótce szał ogarnął całe stado. Ten zwyczaj jest przekazywana z pokolenia na pokolenie i stała się normą zachowanie zwierząt grupy eksperymentalnej. Wyjątkami były dzieci do jednego roku. Oni tylko spryskane wodą na siebie pod czujnym okiem matki.

Obserwatorzy piszą, że kąpiel w małp źródłowych codziennie trwało aż do pół godziny czasu. Małpy kąpieli nawet w śnieżny dni i wczesnego mroźny poranek. trzymali, co do zasady, w pobliżu brzegu, ale czasami brnąc jak pies, przepłynął stawu iz powrotem. Staraliśmy się nurkować - prawdopodobnie w poszukiwaniu pożywienia. Naukowcy specjalnie znaleziono w pobliżu stada makaków japońskich wysp, którzy nie mają nawyku do kąpieli w gorących źródłach. Uczyli sztukę jednej z małp. I wkrótce przyjęty zwyczaj pływania wszystkie jej krewnych.

To właśnie konkluzja niektórzy naukowcy, zapoznać się z wynikami badań japońskich prymatolodzy: niższe małpy mają dość wysoki poziom rozwoju. Są w stanie dokonać połączenia między obiektami i zjawiskami, i na podstawie ich zachowania. Prawdopodobnie, to można mówić o podstawowej racjonalnej aktywności małp. Na tle znanego, swoistego rodzaju zachowań w nowych sytuacjach w poszczególnych zwierząt mogą być nowe reakcje behawioralne, które pomagają zwierzęta przystosowują się do warunków życia. Użyteczne formy zachowania, bardziej lub mniej przypadkowo „open” jedno zwierzę może zostać przejęty jego krewnych i przekazywane z pokolenia na pokolenie. W pewnych granicach, oczywiście. Asymilacja doświadczeń innych (nawiasem mówiąc, jest dość powszechne w królestwie zwierząt) - warunek konieczny dla elastycznego zachowania do przetrwania osobników i ostatecznie pomyślności gatunku w ogóle.

Obserwacje niższych małp dać wiele do zrozumienia pochodzenia ludzkiego problemu. Dalsze badania z wyższą wydajnością, wielkie małpy człekokształtne.