Kulan - żywy pomnik przyrody

natura Wschód Turkmenii charakteryzuje się gorącym latem, ograniczonych zasobów wodnych, wietrzne zimy zimne, stabilny, wysoki i czasami długotrwała pokrywy śnieżnej. W takich okolicznościach, a życiu dzikich tyłek. Łączy w sobie cechy i osła koń. Głowa jest stosunkowo duże, uszy są dłuższe niż konia, ale krótszy niż osła, i krótki ogon, jak osły i zebry. kolor wełna piasek żółty, biały brzuch. Wzdłuż tylnej od łopatki do ogona jest wąski pasek czarnej brązowy. Nazwa tego koloru w kazachski brzmi „Kula”, stąd nazwa zwierzęcia - dziki osioł.

Kulan bardzo hardy zwierzę, które przystosowane do życia w trudnych warunkach pustynnych. Lato zjada trawy, turzyce, piołun, saltwort krzewów astrogala i inne rośliny (około 110 gatunków). Zima Kulan szuka pożywienia spod śniegu. W przypadku ubijania śniegu wynosi 40 cm lub więcej, trawiastych, suszy roślinność na winorośli, staną się niedostępne. W takich chwilach, Kulan Żywi się głównie na krzewach: Ucieczka saxaul, saltwort, Tamaryszek i innych.

Najgorszą rzeczą dla Kulan - zimowy głębokim śniegu i deszczu ze śniegiem. Łamanie kopyta oledenevshy śnieg, zwierzęta rannych nogę.

Wideo: dąb Dubovskoy stał pomnik przyrody

Wiosną i latem Kulan pasą się cały dzień, spędzając 3 do 4 godzin na przejścia do nowych miejsc. W zimie mają karmić dłużej aż 16-18 godzin, co skraca czas na odpoczynek i przejściami.

Lato jest bardzo torturowana Kulan krwiopijne owady. Aby się ich pozbyć, położyć Kulan obszary napylnye i pastwiska, jak nasz krajowy konia i jeździć na plecach z boku na bok, a tym samym pozbyć się brzydkie owadów za pomocą drobnoziarnistego piasku.

Video: pomnik przyrody. Aktualności. GuberniaTV

W życiu dzikich azjatyckich osłów są ważne podlewanie. Zwłaszcza, gdy wilgoć w paszy trochę Kulan powinny regularnie pić. Lato podlewania określić umieszczenie jej na terytorium, rytmu dobowego i zachowania. Oto jak opisuje obrazowo podlewania Kulan profesora Andrei G. Bannikov: „O zmierzchu, po letni dzień, można zobaczyć, jak stada zwierząt lawiny walcowanie do wody. Kilka minut Kulan zamarzaniem w wodzie, a potem długo i głośno napój. Całą noc słychać stukot kopyt, parskając, niepokojące głosy klaczy, źrebiąt kiwa i krzyczy władczy lidera.

A rano, kiedy pustynia nadal rosną czerwone słońce, a powietrze jest czyste, przed otwarciem wspaniałe widowisko zaskakująco łatwe i wdzięku łańcucha wyścigi Kulan. Oto one, jakby na komendę, okazało krawędź peer, jeśli nie ma niebezpieczeństwa, znów gwałtownie skręcić i znikają za wzgórzami. "

Kulan jest idealnie dostosowany do wytrzymać ciepło i zimno. Przegrzanie ratuje mu krótkie włosy, a pod skórą - gęsta sieć krążenia, która zapewnia wysoką temperaturę. Wytrzymać wysoką temperaturę i pomaga koulan zachowanie. Najgorętszych godzin dnia spędza na wietrzny wyniesiony nad ziemią.

Zima z zimnego Kulan oszczędza grubą underfur z futra. Ponadto, te włosy zwierzęta po bokach iz tyłu falistych i nie zawyżone przez wiatr. W najzimniejszej porze zimowej Kulan stada podchodząc do 100 lub więcej bramek. W wolnym czasie, to wiązka w środku którego jest cieplej niż na zewnątrz. Schłodzone zwierzęta wyciskane do wewnątrz stada, aby się ogrzać. W wietrzne dni, oni pasą odwrócił zad na wiatr, chroniąc głowę przed hipotermią.

Żyć na otwartej przestrzeni - nie może uciec z niebezpiecznej spotkanie wilki. Tu gdzie się ukryć, zawsze trzeba być ostrożnym, sprytny, w momencie wykrycia zagrożenia. Dlatego Kulan dobrze rozwinięty zmysł węchu i słuchu, ale jest to szczególnie ważne dla wzroku.

W otwartej przestrzeni jak dzikiego osła gwałtowny trąba powietrzna i zdolne do prędkości do 70 km / h, bez ograniczania go przez kilka kilometrów.

Konkurować z Kulan na zwinność i wytrzymałość nawet nie gepard, który jest wystarczająco silny, tylko jeden krótki rzut. Na Kulan kopyta ma występy przypominające kolce w kształcie podkowy pomocy Kulan powodzeniem zejść dość stromych zboczach.

Kulan - zwierząt hodowlanych. Dawno nie było wiele, a oni jechali do stada do 1000 głowic. Teraz są one przechowywane w stadach liczących do 150 zwierząt. Stado jest Matką żeński, prawdziwym liderem nie może - Stallion - wraca. On strzeże jego własna harem rywali i wrogów, na czele z kierunkiem ruchu stada. W kwietniu źrebięta rodzą. Po 2-3 dni kulanenok stanie chodzić i biegać, a dwa tygodnie z dzieckiem nie dogonić na koniu. Kulanenka matka troszczy się o niego do jednego roku.

Wideo: gigantyczny dąb - pomnik przyrody

Znaki Kulan wyrażają niezadowolenie, a także konie i osły: uszy dociśnięta do głowy, ogon skręcania, topochut nogi na ziemi.

Przez długi czas Kulan był ważnym zwierząt łownych. Wysoko cenione jego skórę, z której wytwarzany cenne Maroko - jaszczur. Mięso i tłuszcz stosowany w przemyśle spożywczym. W medycynie ludowej, sądzono, że wątroba i tłuszcz Kulan w leczeniu wielu chorób.

W celach handlowych i sportowych polować azjatycki dziki osioł w Mongolii, Indii, Afganistanu, Syrii, Iranu, regionów Azji Środkowej Rosji. Stalking i zabijanie zwierząt przy wodopoju. Spośród wielu miejscach Kulan zostali wypędzeni przez człowieka, okraść ich podlewania. Stada tych zwierząt szybko zaczął się przerzedzać i znikają. W niektórych miejscach, były one całkowicie wymazane lub stać się bardzo rzadko. W Transbaikalia są również spotkał się w 1930 roku w naszym kraju, są w bardzo ograniczonych ilościach pozostał w południowo-wschodniej części obszaru Turkmenistan, Kushka.

W ogóle, Kulan stać się rzadkością, a może by zniknęły, gdyby nie zostały podjęte pilne działania na rzecz ich ochrony. W centrum Badkhyz (Turkmenistan) w 1941 roku został stworzony przez specjalny azjatyckiego dzikiego osła rezerwowy. Decyzja ta została podjęta w bardzo trudnym czasie dla naszego kraju, w tych dniach, kiedy faszystowskie hordy były przybywających do Moskwy i na wszystkich frontach było ciężkie walki. Ale sowieccy ludzie wierzyli w zwycięstwo, więc biolodzy nadal ich ciężką pracę, ważną dla kraju, dla jego ludu.

Podjęte środki bezpieczeństwa, aby zapewnić odtworzenie zagrożonych populacji azjatyckiej dziki osioł. Od 1956 roku liczba ludności rośnie: w 1957 roku liczyła już Badkhyz 592 osobników w 1959 roku do 800 g.-, oraz 1980 - 2000 szef.

Od 1953 roku, 8 Kulan zostały przeniesione do rezerwy Barsakelmes na wyspie Morza Aralskiego i tam zwolniony. 3-4 lata stado dzikiego osła azjatyckiego znacznie wzrosła, a w 1980 roku było około 200 zwierząt. Jednak w 1981 roku w związku z wysychaniem Morza Aralskiego i wzrost zasolenia wody warunków siedliskowych tych zwierząt uległy pogorszeniu, a ich żywiec zaczęła spadać. Następnie Kulan usunięto z rezerwatu przyrody wysp i stracił swoje dawne znaczenie.

Do 1984 roku liczba azjatyckiego dzikiego osła w Federacji Rosyjskiej osiągnęła 2200 głów. i poza Nasz kraj te zwierzęta zachowały się jedynie na niewielkich obszarach w Nepalu, Indiach, Afganistanie i Iranie.

Łączna liczba azjatyckiego dzikiego osła na świecie jest około 20 000 głowic. Ten gatunek jest wymieniony w Czerwonej Księdze Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, a także red books Rosja i Kazachstan. Kulan - jedyny przedstawiciel z 7 gatunków dzikich koni żyjących na terytorium Federacji Rosyjskiej, a żywym przykładem ochrony zwierząt w naszym kraju.