Co jeść wrona w środowiskach miejskich?

Wideo: Rozmowa Raven Carlos

Raven od dawna uważane za mieszkańców miast, ponieważ są one w żaden sposób nie pozostają w tyle inteligencji i oportunistyczny jakości z małych gryzoni, a nawet psów. W warunkach współczesnych miast, staramy się nie zauważyć tych ptaków, jak się nauczyli nie zwrócić uwagę ludzi na ich osoby. Jednocześnie, ptaki nie boją się ludzi.

Wideo: Raven domu

Kruki umysł, obliczania istota, przyzwyczajeni do cierpliwie obserwować, zważyć sytuację, aby myśleć o swoich kolejnych kroków, a dopiero potem podjąć decyzję.

Można zobaczyć, jak ptak dokładnie rozważyć, który znajduje się na ścieżce, dziecka lub młodej osoby, osoby w podeszłym wieku lub młodej pary. Miasto Raven jasno określa, czy zagrożenie passerby do niej niedźwiedzie i działa zgodnie z decyzją. Jeśli nie ma niebezpieczeństwa, zaczyna błagać, często bezskutecznie. Ludzie korzystają ptaki lakierów, wielu celowo przyjść do parków i doprowadza je. Jednocześnie, psy i koty nie są konkurentami. Nie wspominając przedstawicieli małego ptaka.

Wideo: Litwa: Crow - jest jedzenie ..

Kruki są dość duże ptaki i dość agresywny, bez strachu przed wejściem do boju i wyrwał ciekawostki, czasami ludzie mają prawo do regulowania procesu karmienia, inaczej dzieci po prostu nie rozumiem.

Oni nie lubią i szacunek w tym samym czasie. To jest bardzo zabawne oglądać umiejętności ptaków, które delikatnie rozpakowuje opakowanie cukierków lub otwiera lśniące okna, starając się zajrzeć do środka. Często zastanawiamy się, co jeść wrona w zimie? W lecie, oczywiście, charakter ptak napędem zapewnia.

Wideo: Raven stara się brać jedzenie z psem

W zimie trudniejsze, musimy spróbować. Raven oszczędza wszystkożerne i pomysłowość. Na przykład, znalezienie suchą skórkę chleba, ona nie dziobać ją w postaci suchej, należy znaleźć kałużę i moczyć. Ze znalezieniem czegoś do jedzenia, udało się rozpakować i dostać.

Ptaki poczyniły wielkie postępy w otwieraniu kulechkov i słoików, nie wspominając plastikową torbę. I zdolność do kradzieży żywności, oni po prostu nie mają sobie równych.