Parzystokopytnych przeżuwaczy: cechy stylu życia

Video: Hipopotamy z wody

Poprzez oddzielanie parzystokopytnych zalicza się ssaki, które są opracowane jedynie styki 3 i 4 powlekany trwałej warstwy rogowej formowania kopyta podczas gdy palec 1 jest całkowicie nieobecny i 2 i 3 przedstawiają oznaczenia niedorozwój. Przez artiodactyl przeżuwaczy obejmują gatunki, które mają specjalną strukturę układu pokarmowego, która pozwala im regurgitate i re-strawienia pokarmów roślinnych, z których mogą wyodrębnić więcej składników odżywczych.

Wiele cech zwierząt przeżuwających uczynił je jednym z największych i najbardziej udanych kopytnych. Ten podrząd jest reprezentowany przez 6 rodzin i ponad 170 gatunków zwierząt. Wiele gatunków przeżuwaczy są stadny tryb życia i dokonać migracji sezonowych niesamowite skalę.

Jasne przedstawiciele przeżuwaczy parzystokopytnych, prowadząc towarzyski tryb życia są gnu i renifery, a stada tych zwierząt może przekroczyć 1,5 mln. Osób fizycznych. Wiele innych parzystokopytnych zwierząt również wolą gromadzić w dużych stadach, ponieważ taka strategia pozwala na większe bezpieczeństwo podczas poszukiwania bogatszych pastwisk, a także w momencie pojawienia się potomstwa.

Wideo: Zima, jazda polowanie na dzika w HD

Gnu żyć w sposób bardziej korzystny niż renifery, strefy klimatycznej, ale istnieją pewne trudności, ponieważ po deszczowe traw sezon całun szybko więdną, wysychają i stają się mniej pożywne. Gnu trzeba nieustannie wędrują, pokonując rzekę i długich dystansach, z powodu migracji parzystokopytnymi przeżuwaczy trwa około 7 miesięcy w roku.

Lwy, lamparty, hieny, krokodyle i wiele innych drapieżników, które żyją w ogromnej sawanny, polowanie gnu, wybierając jako produkcji najmłodszych i najstarszych osób, więc około 0,5 mln. Cielęta rodzą się na krótkich trawiastych równinach w prąd 2 3 tygodnie, co daje im większe szanse na przeżycie.

Renifery uciekają się do podobnych strategii przetrwania. Parkyupaynkoe stado reniferów, najliczniejsza jest około 3 mln. Osoby rocznie czyni długą podróż więcej niż 4 tys. Km. z północnych lasów tajgi do tundry i plecy. Renifery są idealnie dostosowane do trudnych warunków życia na północy, ich ciało, długie nogi i kopyta mają specjalną strukturę, która pozwala im wydać minimum energii podczas jazdy, a włosy przypominający koc chroni zwierzę przed zimnem, które mogą dotrzeć do -50 stopni.

Głównym myśliwy renifery są wilki i chronić młodzież przed nimi, jelenie rodzić cielęta na 1-2 dni, co pozwala im przetrwać i rozwijać się silniejszy do dalszej podróży. W tundrze latem rosną silnie odżywcze ziół, które pomagają pracować tłuszczu reniferów, ale okres obfitości nie dłużej niż 1 miesiąc, więc jelenie są w pośpiechu, aby skorzystać z tego okresu.

Parzystokopytnych przeżuwaczy dostosowane idealnie do życia w najbardziej niegościnnych miejscach na planecie, na przykład, owce górskie mają bardzo cienkie nogi z kopyta połówki rozmieszczone blisko siebie, co pozwala im utrzymać równowagę, nawet gdy skoki na stromych klifów. Podczas gdy rodzaj wybrany do siebie podmokłych są szeroko rozstawione spłaszczone kopyta w celu poruszania się bagien.

Innym ważnym przedstawicielem przeżuwaczy parzystokopytnych zwierząt jest żyrafa. Te majestatyczne zwierzęta pieszny nie tworzą duże stada i rodziny żyją w izolacji. Wielki wzrost i siła sprawia, żyraf odporny na większość drapieżników całun, i jako zwierzęta te żywią się głównie na liściach drzew akacji i tylko podczas deszczowej zielonej trawie, oni nie muszą migrować na długich dystansach.

Specjalna struktura ustami i długim językiem pozwala żyrafy zrywać soczystych liści akacji, które znajdują się pomiędzy kolców, cierni. Żyrafy jeść nie tylko gumę arabską, ale liści innych drzew, a w okresach suszy, mogą nawet jeść młode pędy. Pomimo faktu, że liście drzew nie jest bogatym źródłem przydatnych elementów, umiejętność żuć gumy pozwala zwierzętom zostać usunięte z wszystkich pasz trzeba.

Żubr i bizon są kolejne znakomitymi niesamowite przeżuwaczy zwierząt parzystokopytnych. Te dwa gatunki są ściśle powiązane i mieszkają w Ameryce Północnej i na kontynencie europejskim obshivnyh terytoriach. Te niesamowite zwierzęta mogą osiągać masę ponad 1 m i długości 3 m. W przeciwieństwie do wielu innych przedstawicieli podrzędu przeżuwaczy parzystokopytnych, charakteryzujących się długim nóg i smukłego korpusu, bizony oraz bizona mają ogromny zakładania i rozwoju układu mięśniowego.

W poszukiwaniu lepszych pastwisk, zwierzęta te migrują stale, ale w małym obszarze. Jak jelenie i antylopy, bizony potomstwo pojawia się w ciągu kilku dni, ponieważ pozwala na umysł, aby chronić potomstwo wilki, które, chociaż nie mogą napędzać dorosły często wchodzą na młodych. Żubry, a także ich bliskich muskoxen są bardzo troskliwi rodzice, i chronić swoje potomstwo przed atakiem wilków, dosłownie tworząc żywą ścianę swego potężnego ciała.

300 lat temu, stada bawołów i bizon przekraczać więcej niż 1,5 tys. Jednostek, ale polowanie umieścił te zwierzęta na krawędzi przetrwania, i doprowadził do tego, że w wielu miejscach ich pierwotnego miejsca zamieszkania po prostu zmarł. Obecnie aktywnie działa w celu zwiększenia ich liczby i Recolonization w ich naturalnym środowisku. Tak więc, w Ameryce Północnej liczba żubrów w ciągu ostatnich 50 lat wzrosła do ponad 3000 osób. W obszarach chronionych Eurazji liczby tych zwierząt również stopniowo się zwiększa.

Film: Polowanie na parzystokopytnych Oleg Malov

Parzystokopytnych podrząd przeżuwacze obejmuje szeroką gamę rozmiarów zwierząt. Na przykład, łosia, który jest największym członkiem rodziny Oleneva mogą ważyć więcej niż 300 kg, a 2,5 m w kłębu i karłowatych antylopy rzadko przekracza 50 cm w kłębu i wadze 2,5 kg.

Rozszczepione kopyta, skomplikowanym żołądek i zdolność do żuć gumy, co pozwala więcej czasu do strawienia pokarmów roślinnych jak najlepiej z niego składników odżywczych, pozwoliły wielu członków tego podrzędu rozwijać się przez tysiące lat, aby utrzymać liczbę ludności, nawet w trudnych warunkach klimatycznych.