Moja przyjazny zespół kudłaty

Film: Jesteśmy zespołem !!! Jesteśmy rodziną !!!! #family_business

Zdarza się w naszym regionie takich śnieżnych jesień chtonekotorye myśliwych z psami do lasu, a następnie przejść nie mają czasu. Śnieg spadnie „widełek” i zmiennym zapadka większości uszu. Jaki rodzaj polowania ... psów doświadczalnych, zdarza się, i zarządzać swoją pracę trochę chleba, ale etoim warta taka siła, że właściciel warto zobaczyć, jak męczące „towarzyszami”, zostawia ich „śpiew” na smyczy na chacie. Obidnoohotniku: wszystkie plany poboku. A co laechkam? Wszakże jakoś veknamnogo krótszy niż nasza. Ale zdarza się czasem, który przypada osoboterpelivym szczęścia. A pogoda jest ustalone. A śnieg siedzi. A potem - tolkone leniwy! A dla młodych wkuwania „nie zwolniony”, to chyba najlepszy czas.
Ale w takiej chwili musiałem jakoś polować w zachodniej Sayan, Podolina jednego z dopływów Obi. Po miesiącu pułapki czysto promyslaustoyalas samą pogodę i okazję do wypróbowania psy.
Moja pstrokacizna firma składała się z czterech psów, chociaż raznogovozrasta, ale żaden z nich nie tylko nigdy Sable szczekał, nigdy nodazhe pachniało. Raz w rzeczywistości trzeba poszerzyć horyzonty.
Lusk, trzyletni blacknose biały suchonka, chodził sam, pomimo cudownego pochodzenia. Plany nie zbudować ivzyali z dwóch powodów: tak nagle budzi rasy głosowej, ponieważ svezhiysled sable na sypkim śniegiem, czasem nawet podnieca oficjalna sobak.Da otrozhavshaya i kobiety, stają się bardziej mądry i vyazkoy.Vtoraya samego powodu jeszcze prostsze i jasne - to Volchok. Nie povozrastu cztery błyskotliwy szczenię, połączony z zamateryu tajga i że miał szansę excel niż dzisiaj wziął.
Trzeci wspólnik był nasz pies zespół Umka - z umiarem umnayadobrodushnaya gruba pani z wyraźnym zwinność na myszach łowczych iumudryavshayasya, w przeciwieństwie do innych psów, aby nie zmniejszać ich zhirovyepokazateli nawet wtedy, gdy na diecie głodowej i podejmowania mnogokilometrovyemarshruty. Ale tylko, że produkcja ma Umka naprawdę sazartom szczekał były shadaki1, dla których, oczywiście, dostał laskę. Nokogda przecież ona powinna dorosnąć ...Ostatni z naszego kwartetu dołączył Sputnik był - „człowiek trudny los” ze źle skażone reputację. Z doskonałymi danymi fizycznymi, ich najlepsze lata spędził na łańcuchu, a teraz, wiedząc, że zwolniony warunkowo nowego właściciela, starał się zrehabilitować siebie. Ale co zrobić, nie wiem. Dlatego też, jeśli udało się uciec, biega po wsi, shugaya wszystkich lokalnych zwierząt, niezależnie od kategorii wagowych i statusu społecznego. Po Sputnik obarczony polutoragodovalogo byka, aby zaważyć na ciekawości i stoczni Visitor i ogarnęła go wzdłuż głównej ulicy, kara może być tylko jedna: zabrać się do lasu i tam korzystać z jego energii do celów pokojowych.
A nasz przyjazny personel porusza się wzdłuż leśnej drogi do miejsca rzekomych wielkich wydarzeń. Psy, jak prawdziwi profesjonaliści „chelnochat” w sąsiedztwie, od czasu do czasu pojawiają się i sprawdzenie czy ja skorzystałam z trasy. To całkiem świeże sable przekroczył szlaku. Pamiętam psa i wskazując na braki w pracy. Umka zaczyna wąchania, jakby oceniając, czy sobie z tym w ogóle i spędzać czas. Spinning Top patrzy w oczy, czekając na jasnego i prostego wyjaśnienia. Lusk, wcześniej nie naprawdę słuchać niczyjej rady, zazwyczaj ignorowane moje odkrycie. Sputnik, jak każdy szanujący się pies, zrobił znak, umieszczając „ptaszka” w śnieg, a porysil dalej. I dla niego i całej hodowli. Mogę tylko żałować, że i pilni uczniowie narażeni na złe wpływy, w przypadku ich braku, który mógłby już uruchomić program edukacyjny. Więc mamy do cichej kabinie. Jedyną rzeczą, że każdy zainteresowany był szlak jelenie, które źle deptane i zanyuhanny w końcu też zostałam sama.
Od pomocy w polowaniu nie należy oczekiwać od tego kudłaty publiczności, rano postanowiłem pójść zobaczyć grzywę i miejsca dla nowej Putikov. Psy, zabawa, machając ogonami, wyrazili chęć badania i wyraźnie chętny do czynienia. Skręcać się i trochę czasu, aby określić kierunek, w którym zaczęliśmy szukać, oni odeszli przez dwadzieścia minut. Nagle słyszę - odległość do boku, gdzie Putikov ktoś szczeka. Wydaje się, Umka ... Słuchając aż przebrnąć przez zwalone drzewa i przyszedł do ścięte, wszystko było cicho. Jeszcze raz przepraszam, że jest związana z tym głupim punków. Wiele dobrego się nie stanie, a czas i tak nie zawsze wystarcza, można stracić dużo. Psy są w ciągu kilku minut. Nie tylko Umki. Być może jest to ktoś szczekał i nie czekając na wsparcie spadła. Ale tutaj, słyszę szczekanie ponownie, tym razem znacznie bliżej. Śpiewa Lusk. Tutaj Sputnik przyłączył się do chóru. Dobrze, jeśli oddanych głosów, „chłopaki” oczywiście okazało się, że „coś” jest naprawdę godna uwagi ... Musimy się spieszyć.

Oczy otworzyły ciekawy obraz. W samym środku bitwy człowieka z naturą (innymi słowy trudno nazwać to, co zostało pozostawione rejestratorów) były dwa pihtushki. One - rozprzestrzeniająca zielony piękno cztery metry wysokości i trochę, z drugiej - pyatnadtsatimetrovaya smukłych jak maszt, gałęzie flaga tylko w wierzchołkowej części. „Grupa przyjaciół” był już tu w pełni sił. Umka wiernie szczeka na niebie, od czasu do czasu zerkając w kierunku wysokiego drzewa. Lusk pomógł jej, choć bez większego entuzjazmu. Towarzysz, jak koń cyrkowy, wyciąć kółka i czas również wyglądał i dał głos od czasu do czasu. Bączek, podtyanuvshiysya tutaj ostatni, po pierwsze, jak się wydaje, nie są w stanie zrozumieć, co dzieje się tutaj, ponieważ oprócz szczekania - bez efektu. Ale potem rzadko vzlaivaya i próbuje nyuhtet, zaczął rozglądać się na drzewach. Ja sam, prawie jak góry, bez względu na to, jak patrzył na nie mogłem zobaczyć jeden na których wyrósł ząb w moim naparnichkov. Przejrzałem pnia i korony drzewa wysokość z lornetki - nic. Odciąć wokół promieniu 10-15 metrów - nie ma wyjścia śledzenia. Pod drzewem obserwując bezużyteczne psy zdeptany śnieg jak prąd. Szedłem kilka razy - dobrze, nie mogę znaleźć punkt, w którym zwierzę mogło być widoczne. Postanowiłem: będę siedzieć i obserwować, na pewno gdzieś wymieszać.
Psiak jest również, jak widać, zaczyna się niepokoić i szczekały już mniej entuzjastycznie, ale byli bardziej skłonni patrzeć na drzewa. I wtedy zauważyłem, że punkt przecięcia ich poglądów nie jest miejsce, gdzie starałem się znaleźć coś. Och, mój Boże! Tak szybko, jak to było możliwe do pominięcia jest?! Na małej pihtushke tylko trzy i pół metra od ziemi, wyciągnął wzdłuż rozprzestrzeniających zielonych gałęziach, położyć duży czerwony sable. Południowe słońce podkreśla kontrast kolorów na tle błękitnego nieba i białego śniegu.
Teraz nastąpiła kolejna dość poważny problem. Jak wtedy postępować? Od pomysłu do tie psy aby uniknąć rozdarcia sobole, musiałem natychmiast porzucić circle ciągłą plątaninę korzeni, Colo-Din i inne rzeczy. Matka tomcat jeśli będą skakać, pójdziesz do mahah przez te wąwozy, a pies nie miał czasu, aby zrobić, zwłaszcza tych „neobstrelyannye” jak nasz. To lepiej siedzi na straży ... A jeśli zepsuć zwierzęcia, ale przepojona przedmiotem polowania. I że ryzyko to tak, że reklamy ... Poszedłem do drzewa i stanął bezpośrednio pod bestii, być pierwszy w produkcji, podniósł „wiewiórka”. Przez cały ten czas zwierzę leży po ukryte, patrzy na mnie z góry. On pozostał w tym samym miejscu, a po strzale. To było niemożliwe do pominięcia znaku, aby po nim tylko dwa i pół metra, i wyraźnie słychać było strzał klapsa. Nie czar on. Drugi strzał ... I do mnie ze wszystkich stron, jakby na zawołanie, pływające moją hodowlę. Lubię rozgrywającego koszykówki, do piłki pierwszy i pośpiesznie złapał zwierzę i lądowania, nie mogę stać i upadek, obejmujące jego własne ciało. Psy biegają szukając ale ... podniecenie słabnie. Teraz możesz wstać i pokazać im, co wydarzyło się na naszych wspólnych wysiłków. Dziękuję za waszą służbę i za każdy wydany przez krakersy i kawałek cukru. Po raz kolejny przed ukryty w plecaku razem i zastanowić sniff trofeum. I pierwszy pocisk był rzeczywiście cel, ona przebite ucho jak stempel, ale zwierzę nie drgnął. Oto fragment!
Cóż, debiut. Teraz bardzo ważne jest, aby ustalić wynik. Myślę, że uda nam. Psy zobaczył, co należy wziąć udział. Tak, i mamy też ponad połowa świetle dnia ...
Nigdy uczynić plany budowy, nie daj się nabrać, nie dzielą skórę zabitego niedźwiedzia. Bądź realistą.
Moi towarzysze przyszedł na świeżym tropie piżma i uplastalis w sąsiedniej dolinie i wrócił już w nocy. Dla nich, niektóre siedem mil - nie zaczepić. Wykluły się w domu - to vybegivayutsya. I poszedłem na dół do strumienia i wrócił do chaty starego Putikov. W pobliżu jednego z pułapki z daleka widział duże ślady. Przyszło na myśl nieprzyjemne myśli, ale to nie mógł być bardziej pomocny. Rano pułapka złapał młodego sobolek uznały Umka i szczekał, a ja nie miałem czasu, aby pójść do niej. Ona bardzo delikatnie zgnieciony zwierzę bez uszkadzania futro, nie czekać na nikogo i znalazł się jeszcze jeden, ale teraz jest większy i nie związany, mam go i pomogło.
W dni, kiedy było bardzo ciepło. Sobole w tej pogodzie zazwyczaj jest śledzone w dowolnym miejscu na root lub Kolodin i życiem zwierząt gospodarskich zmniejsza mysz podobny, bez konieczności logowania się na białych stronach książki Forest.
Czasami wydaje się, że nie ma tutaj. To było wtedy, więc pies nie może zastąpić jeden. To właśnie na podstawie takiego dojrzewania w dziupli, a pies pobiegł do następnego razu. Teraz Umka działał całkiem profesjonalnie, a naszym zadaniem było tylko w stanie uzyskać zwierzę z dziupli.
Wyciąganie z kieszeni kawałek waty, podpalił go i umieścić w bazie bagażnika. To działa dość skutecznie, a nie zaszkodzić drzewa, i nie ma niebezpieczeństwa, że skoki przez ogień, tak jak w zwykłym „palenia out” sable obrzuca drogi zamieniła się nadpalone buty. Trzepotanie płaszcz dymu wdmuchiwane jest wydrążony. Usłyszał szemrania i rozdrażnienie. Psy gryźć korzenie i wspiąć się na drzewo. Wydrążony-jest to małe zwierzę i coś bardzo blisko. No, teraz to kwestia techniczna. dolny korek kurtka przychodzi do sable nie ma, a topór przecina małej stronie otworu. Przez ten otwór wyraźnie słyszalne wulgaryzmy Sable. Zdajemy sobie sprawę z tego języka, byśmy nauczyli się wielu nowych i ciekawych rzeczy o siebie, swoich bliskich i współpracowników. I, być może, by zachowywał się inaczej. Psy są te dźwięki rodzą jeszcze więcej. Prawdziwy interes zaczął wykazywać i najmłodszy z naszej kudłaty zespołu. Po chipy spadł i ujawnił otwór, przez który można przeforsowania nosa psa, nos natychmiast tu i udowodnione. Ach, tak ... i warczenie i piski i piski, a krew i łzy. Sable wolą zaatakować pierwszy i chwycił junior prawo w nosie. Oczywiście, takie rzeczy nie są zapomniane, takie żale nie są odpuszczone kiedykolwiek. Dwa dni później, Volchok sam luzem na świeżym, głębokim śniegu, spadające na brzuchu, na własną rękę po raz pierwszy w życiu napędzany Sable. I wtedy dopiero piąty miesiąc.
Tak że rasa - to wielka rzecz. Jeśli nie ma krew na danych polowania, oni niewątpliwie oczywisty. W niektórych wcześniejszych, inni - później. Ale tu takie zabudowanych i inteligentne psy, jaki był nasz Volchok, należy jeszcze szukać. Dużo działo się do nich różne ciekawe przypadki, w tym bohaterskiego. Ale to, jak mówią, to już inna historia, a bardziej o tym innym razem.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne