Skarb Hiszpanii i Królowej ujeżdżeniu - koń andaluzyjski

Jak dobrze wiadomo, klasycznego ujeżdżenia ma żadnych ograniczeń rasy. Tutaj, podobnie jak dowodzi praktyka, mistrz sportu jeździeckiego przygotowują szeroką gamę koni. Jednak są konie, które są dosłownie przeznaczone do jazdy liceum. Ich wygląd, sposób poruszać charakter i posłuszeństwo ujeżdżeniu konieczność okazało się sztuką. Jak już się zapewne domyślacie, to andaluzyjski koń. O niej teraz będą omawiane.

Przegląd rasy

Jeszcze kilka lat temu, wielu z nas koń andaluzyjski były niektóre egzotyczne i cyrk kuriozum. Dziś jednak, że zainteresowanie tą rasą jest bardzo rozwinęła się i tendencja ta jest łatwo wytłumaczyć. Przede wszystkim, jest to niezwykle eleganckie konie. Uprząż taki przystojny w przewozu lub przewozu Oznacza sama korona uwagę i zachwyt. Jazda na śnieżnobiałym rumaku jazdy - jest to generalnie ostateczny marzeniem wielu jeźdźców.

Co ważne, sama rasy andaluzyjskiej jest dość stary, ale przetrwały całym dziewiczym pięknem. Co więcej, to właśnie te konie należą do rozwoju całej epoki świata hodowli koni. Krew tych koni płynie w wielu współczesnych ras i jego wpływ ma nawet pełnej krwi angielskiej. Aż do końca 18 wieku w Europie, hiszpański koń jest model ideału jazdy konnej. I jego rozwój zapoczątkowało Hiszpańskiej Szkoły Jazdy w Wiedniu.

pochodzenie

Głównym miejscem hodowli koni andaluzyjskich jest południowa część Hiszpanii. Jednak ta rasa jest tak stary, że dzisiaj trudno jest powiedzieć, kiedy i gdzie po raz pierwszy pojawiły. Istnieje wersja, że ​​rockowy założony na Półwyspie Iberyjskim. Następnie mieszkańcy półwyspu miał bardzo bliskie stosunki z Afryki Północnej, z którego regularnie przynosi lekkie konie Barbary orientalny typ.

W północnej części półwyspu wtedy istniały ciężkie europejskie konie. Gdy w VIII wieku Maurowie podbili Hiszpanię, przynieśli ze sobą i północnej części wschodnich koni lekkich. Jednocześnie uważa się, na podstawie dwóch rodzajów i początku swojej historii, później zwany andaluzyjskiej rasy. Z Maurami, jak twierdzą historycy, Hiszpanie przyjęli styl jazdy, na podstawie którego został utworzony później hiszpańską szkołę.

W XV wieku, Hiszpanii został uwolniony spod władzy Maurów i hodowla stała się jedną z najważniejszych sfer życia ludzi. Stając się głównym elementem walki byków, hiszpański Rasa - Genets - rozprzestrzenił się na całym świecie. A wraz z nim i jazda liceum. Do końca XVIII wieku koni andaluzyjskich były wykorzystywane w całej Europie w celu poprawy innych ras koni. Na przykład, Lippitsiany zostały uzyskane na ich podstawie, a także Kladrubach.

Recesja i popularność korridy zakazu

Ale nie wszyscy tak gładko w historii pochodzenia tego konia. W 1720 roku Philip Piąta została zakazana walki byków a wraz z nim ogromny spadek chwycił i konie hiszpańskie. Później, rewolucja francuska pogłębił hiszpańskiego kryzysu, pogrążając kraj w długich wojen napoleońskich. Na arenie Sław wraz ze swoją kawalerią wszedł angielskiej mody Frisky koni pełnej krwi. W polowaniu mody stała się hipodrom i wyścig.

Być może nigdy nie dowiedział się o „jak tańczą konie andaluzyjskie,” jeśli to nie był sen pewnego Don Alvaro Domecq i jego przyjaciół - Francisco d'Abro i Gilherma Borba. To oni w latach 60. XX wieku odrodził tradycję Spanish Riding School. Pierwsze miejsce ich wykonania był zwykły namiot, wtedy znany dwór „Recreo de las Cadenas”. Sam Don Alvaro był założycielem nowej szkole. I jego przyjaciel, dr Borba w 79., otworzył szkołę portugalskiej jeździectwa.

wygląd

Obrazy koni hiszpańskich można znaleźć w wielu obrazach renesansu. Ich wygląd zewnętrzny i wyrafinowane piersiach wielu artystów. Wydaje się, że nawet w miłej stanu jej ciało napięte jak łańcuch, a koń jest gotowy w każdej chwili dokonać capriole. Co to za rasa?

Przede wszystkim warto zauważyć, że koń andaluzyjski duża. Średni wzrost w kłębie wynosi 160 cm, ale w połączeniu z potężnym karku i szerokich zwierząt Zad wydają się masywne. Wszystkie konie hiszpańskie muszą mieć zaokrąglony kształt, szeroką klatkę piersiową i brzuch, jak na zdjęciu. Szyja, wysoko osadzone z pięknym zakolu i dobrze rozwinięty grzebień. To jest zawsze uzupełnia wygląd rodzaj arystokracji.

Głowę łukowe przedstawicieli rasy z dużymi oczami i na tyle szeroki ganache. To sugeruje pewną stylu orientalnym. Z pewnością nie jest bardzo długi, kościsty, ale z całego ciała pojawiają się lekkie i cienkie. Ważną cechą - podstawione tylne nogi lekko, pozwalając andaluzyjski koń zawsze wydaje się w „Zgromadzenie”, jak na zdjęciu. Więdnie szeroki, ale bardzo widoczny, płynnie miękkiej tyłu. Zad szeroki, krótkie i nieco podwyższona.

Specjalna piękno i majestat te konie daje bujną grzywą gęstą i długą luksusowe ogonem. Czasem włosy mogą być falisty, ale zawsze miękkie i puszyste, jak widać na zdjęciu. Kolor andaluzyjski koń mają przeważnie szare, który z wiekiem staje się czysty biały kolor. Rzadziej kruk i przedstawiciele szczaw. Reszta rodzajów kolorów są zachowywane tylko w portugalskich odmian rasy - The Luzitanian koni.

Jako taniec konia?

Dziś, piękno i elegancja tych pięknych koni można w pełni dostrzec piękno, odwiedzając Wyższej Szkoły prezentacji jazdy konnej w Wiedniu. Zgodnie z promieni światła na małym białym koniu arenie wykazać niezwykłą posłuszeństwa. Cięcie ujeżdżalnia skoki w ręce, praca w Pilar i tak dalej - to wszystko jest zrobione, te piękne konie. A oni nie mają sobie równych w tej dziedzinie. Broad piersiach piękno, wydaje się, że wszystkie najbardziej skomplikowane ćwiczenia wykonywane są z największą łatwością.

Bezpośrednio do szkoły andaluzyjskiej na równi z tradycyjnymi tradycji jeździeckich nie stracił swoje ekipy reprezentacji popularność. Tu i singli i tandemy i słynny hiszpański pięć. Ten ruch sztuka może być porównana do baletu. I weź tu, oczywiście, są andaluzyjski Koń śnieżnobiały.

Galeria

Film „Klassicheskaya Wiedeń ujeżdżalnia"

W tym filmie można zobaczyć całe piękno i wdzięk białych koni Wiedeńskiej Szkoły Jazdy. Jak się poruszać, czy raczej tańczyć przystojny, wyglądają teraz.