Długodystansowe loty nietoperzy

Nasze ziemskie nietoperze mieć kogoś do powoływania się na długich trasach. Ich pilot - to ich instynkt, doświadczenie przodków. Road, wydeptaną przez tysiące poprzednich pokoleń, są do każdego nowego pokolenia młodych zwierząt.

Jednak tutaj uogólniać, być może, nie powinno być, bo nie wszystkie nietoperze zrobić jak istotne chmielu, kiedy jest to niemożliwe do zrobienia bez wielowiekowym doświadczeniem przodków. Co więcej, wiele gatunków nietoperzy, zwłaszcza w ciepłych krajach generalnie preferują siedzący tryb życia. migracja długodystansowe to przede wszystkim charakterystyczne dla nietoperzy w umiarkowanych szerokościach geograficznych.

Pierwsze obserwacje lotu nietoperzy zostały prawdopodobnie wykonane w XVIII wieku. W każdym razie, naukowiec angielski czasu Gilbert Białej w swoich pracach wskazał, że nietoperze odejść.

W połowie ubiegłego wieku I. Blasius, obserwując pojawianie się i znikanie północnej Kozhankov północy Europy Wschodniej w miesiącach letnich, zasugerował, że zwierzęta te są zdolne do pokonywania bardzo przyzwoity dystans.

Rosyjski uczony SI Ognev w 1907 roku miał okazję być świadkiem masowych borowiec pojawienie się w jednym obszarze dzisiejszej Moskwa Region. W ciągu trzech dni, pisze SI Ognev posiadały one bardzo duże stado, a potem nagle zniknął, chociaż wieczorem nadal bardzo dobre.

W kolejnych latach, podróże nietoperze stają się coraz bardziej przyciągać uwagę naukowców. Zwykłe obserwacje wizualne tych zjawisk przestały spełniać badaczy. Potrzebny był sposób, w którym do ukończenia wystarczy zrozumieć migracji nietoperzy. Ta metoda całkowicie przez przypadek poproszony ornitologów.

W 1916 roku amerykański G. Allen pracował banding ptaków. Raz dostał się w ręce kilku nietoperzy, i postanowił je oznaczyć. Zapewne nieświadomie, Allen otworzył nowy etap w badaniach nad lotem nietoperzy.

Jednak przez kolejne 16 lat, naukowcy nie zapłacił wystarczającej uwagi do tej metody. W tym okresie, w Stanach Zjednoczonych został oznaczony tylko przez setki nietoperzy.

Powszechne wprowadzenie praktyki dzwonienie nietoperzy rozpoczął się w 1932 roku. Zaintrygowany tym, nie tylko Ameryki, ale również europejscy naukowcy. Fundament został założony w Niemczech M. Eyzentrautom. Pracować tagowania i innych krajów do naukowców.

W naszym kraju pierwsze tagging nietoperze odbyły się w 1930 roku. Od tego czasu aż do 1977 roku, zgodnie z KK Panyutin, około 33.000 nietoperzy były obrączkowane w Związku Radzieckim.

Wiadomym jest, że ptaki obrączkowane ustalając tag aluminium na piechotę. Nietoperzy, metoda ta nie nadaje się.

Najwygodniejszym miejscem do zamontowania etykietę okazało skrzydło zwierząt. Pierścień jest zamocowany na ramieniu, tak, aby nie zacisnąć cienką błonę latających. Jeżeli pasy wykonane umiejętnie, zwierzę prawie nie zwraca na etykiecie. To nie koliduje z żadnymi nieprzyjemnymi odczuciami, prawdopodobnie nie ma znaczenia.

Przed dopuszczeniem zaobrączkowanych zwierzęcia na wolność, badacz zauważa, datę i miejsce dzwonka, gatunków, płci i wieku zwierzęcia, numer znacznika. Ponadto, w odbiciu, zapisy te są dodawane do innych kolumn: gdzie, kiedy iw jakich okolicznościach udało się złapać zwierzę.

Naukowcy próbują teraz poprawić metody oklejania lub korzystać z innych, bardziej zaawansowanych metod etykietowania. Stosowane, na przykład, kolorowe etykiety. To sprawia, że ​​mniej trudno znaleźć aneksach zwierząt wśród swoich braci. Nie tak dawno temu w USA do oznaczania nietoperze zaczęły stosować ... punch. Tak, większość zwykły stempel, jak te, które wnikają żądanego wpisu w bilecie kolejowym. Małe otwory prosechennye uderzać w błonie zwierzę skrzydło, goją się szybko, ale w ich miejsce utworzone bliznę - rodzaj znacznika w postaci konkretnej tablicy rejestracyjnej.

Aby monitorować nietoperze wykorzystywane na krótkich dystansach, jak wiadomo, etykiety luminescencyjne, miniaturowe nadajniki radiowe. Aplikacja znaleźć także radioaktywne, substancje etykiet. Jednak badanie migracji z konwencjonalnymi pierścieniami aluminiowymi godni konkurenci jeszcze.

Dziś banding nietoperzy, zwłaszcza w Europie i Ameryce Północnej, otrzymał bardzo rozpowszechnione. W niektórych krajach, takich jak Anglia, spotkać neokoltsovannym podkowcowate jest prawie niemożliwe.

Największy dzwonka praca nietoperzy w ZSRR miała miejsce w Woroneżu State Reserve i Białorusi. W rezultacie, banding ujawnił, że wiele gatunków nietoperzy zamieszkujących terytorium naszego kraju, regularne loty sezonowe. Należą do nich czerwone pierzaczki, karlik malutki, drewniana nietoperze, Vespertilio oraz szereg innych nietoperzy. Naukowcy odkryli, że większość migracji nietoperzy z europejskich regionach kraju jesienią głowach południowej i południowo-zachodniej. Niektóre rodzaje nawierzchni trasach ich migracji w kierunku południowo-wschodnim. Kierunek rejsu zależy nie tylko od rodzaju zwierząt. Najczęściej każdy geograficzne populacje nietoperzy wybrać własną drogę migracji Na przykład, czerwone pierzaczki, spędzić lato w Woroneżu Reserve, latać do zimy na Krymie, na Kaukazie i na Bałkanach. I ich krewni w Zachodniej Białorusi i Bałtyk zimą w Polsce, Niemczech, na Węgrzech.

Podczas migracji nietoperzy często muszą podróżować bardzo długich dystansach w wysokości setek, a nawet tysięcy kilometrów. Do drewna bat, na przykład, rejestrowane sprawa wtórna zwierząt przechwytywania odległość 1600 km od miejsca obrączkowania. Równie odległe migracje były obserwowane na czerwonym pierzaczki. Jednak takie przypadki są wyjątkowe. Z reguły te gatunki migrują w ciągu 400-500 kilometrów. Ale jeśli wziąć pod uwagę, że zwierzęta mają latać nie tylko w linii prostej, w rzeczywistości dystansów będzie znacznie więcej.

nietoperze drewniane z Woroneża Reserve spędzić zimę w Turcji i Grecji. Zwierzęta z tego gatunku nie różnią wybitne właściwości lotne, więc naukowcy sugerowali, że mucha one w linii prostej przez Morze Czarne i wzdłuż wybrzeża.

Dobrymi lotnikami nie boją elementów morskich. Nietoperze wielokrotnie obserwowane nad oceanem. Met nietoperze i Morza Czarnego. Podczas jednego z takich spotkań `setek zwierząt, najwyraźniej postanowił odpocząć, dosłownie roiło jardów i maszty statku. Po opuszczeniu statku, nietoperze kieruje ku kaukaskiej wybrzeża. jak było w przypadku kiedy nietoperze widzieliśmy na Morzu Czarnym podczas wiosennych migracji ptaków.

Na terenie obu Ameryk zaznaczone najdalsze loty dla brazylijskiego bielik. Długość trasy skrzydlatych wędrowców sięga 1300 kilometrów. Tailed - doskonałe ulotki, migrują do większych wysokościach około 2000 metrów. Zwierzęta prędkości drogą migracji może wynosić do 100 km na godzinę. Szacuje się, że w czasie lotu tailed zużywają energię 30 razy szybciej niż reszta.

Wyżynne lasiurus - Native American - czasami w Islandii. Wcześniej zakładano, że zwierzęta dostał się na wyspę "utylizacja" nowoczesne środki transportu. Jednak, gdy naukowcy dokładnie zbadał zapisy XVIII wieku stwierdzono, że lasiurus widać w Islandii 200 lat temu.

Być może, jak w przeszłości i teraźniejszości, migracji zwierząt w całej burzy oceanu przesunął.

Loty tropikalne nietoperze są również związane z warunkami sezonowymi. W jednej z dziedzin, w Nigerii, zaobserwowano, że nietoperze owocowe palmy, które tworzą tutaj w porze suchej, wiele klastrów, z nadejściem deszczowych miesięcy opuszczają te miejsca. Gdzie migrują, nie jest znana, ale jak najszybciej zatrzymać deszcze, wracają ponownie.

Należy zauważyć, że nietoperze strefy umiarkowanej migrują do cieplejszych klimatów nie było tam pozostać aktywne. Zwierzęta uciec od zimna tylko dla celów bezpiecznie spać zimę.

Czy istnieją wśród nietoperzy w naszych północnych szerokościach geograficznych takich gatunków, które są nietypowe dla dalekich wędrówek? Tak, istnieją takie typy. Wiele podkowy i Plecotus lato nie są usuwane ze swoich zimowych schronień więcej niż 40-50 kilometrów. Przenieść na takiej odległości nie da się zaliczyć do sezonowych migracji w sensie, w jakim jesteśmy przyzwyczajeni do ich zrozumienia.

Fakt, że niektóre nietoperze migracji, podczas gdy inne pozostają na zimowanie w ramach jego zakresu letnim, według radzieckiego naukowca P. Strelkov, wyjaśnia różne adaptacje nietoperzy do określonego rodzaju schronu.

Pierzaczki i nietoperzy przy wyborze schrony związane z roślinności drzewiastej, skały i budynki pęknięty osoby. Takie schrony nie mogą zapewnić im ochronę przed zimnem. Dlatego zwierzęta, chcąc nie chcąc, aby szukać schronienia na terenach o łagodniejszym klimacie.

Nietoperze, który został wybrany na zimowych jaskiń schronu (Myotis, Northern skórzanej kurtce, Plecotus), lub mają możliwość znacznie zmniejszyć swoje sposoby migracyjnych, albo wcale uciekać się do długich podróży. Ich migracja składają się przede wszystkim w celu znalezienia odpowiedniego standardowego schronienie niezależnie od jego położenia w określonej strefie klimatycznej.

W europejskiej części naszego kraju jesiennej migracji nietoperzy, jak już powiedzieliśmy, rozpoczyna się w sierpniu. We wrześniu i październiku, migracja zakończone. Pierwszy zebrać w sposób samic. Potem droga idzie młodsze pokolenie - palczaków. Ostatnim dorosły latać przedstawiciele silniejszej płci.

Uzyskane dane prążków pozwalają w przybliżeniu oszacować szybkość migracji nietoperzy. Zatem, las nietoperzy lot dziennie średnio o 23 kilometrów. Czerwone pierzaczki lecieć w tym samym tempie, ale jeden był przypadek kiedy zaobrączkowanych borowiec wielki zrobił na drodze do średnio 44 kilometrów dziennie. Jest to linia prosta. Ile faktycznie latające zwierzę dziennie - nie jest znane.