Gophers Rhode (citellus)

gophers Jest to powszechne w strefie stepowej ZSRR, w tym w naszym spichlerzu - większość obszarów produkujących zboża czarnej gleby. W miejscach, gdzie żyją wiewiórki ziemne na jeden hektar gruntów dla kont do setek zverkov- każdy z nich zjada dużo na jedzenie lato warzyw, nieco ponadto wiele upraw łodygi.

oznaki rozbieżności w rodzinie wiewiórki. rozmiarów ciała wiewiórki masy - .. 20-25 cm, to znaczy w przybliżeniu taka sama, jak w przypadku białka (jeśli nie brać pod uwagę długi ogon wiewiórki). Jak również białka, gophers są przednie łapy, aby ich żywność i doprowadzić ją do rtu- przypominają wiewiórki na strukturę wewnętrzną, aw szczególności w zakresie struktury oraz liczby zębów. Dlatego zoologów połączone i wiewiórki i Gophers w jednej rodziny wiewiórek, podkreślając, że ich pokrewieństwa. Jednak wygląd, styl życia i zwyczaje zwierząt tych dwóch ściśle powiązanych rodzajów są bardzo różnią się od siebie ze względu na ostre różnice w warunkach życia swistakow i wiewiórki. Proteina, jak widzieliśmy - drewno, zwierząt ściśle związana z drewna, natomiast Gophers - typowy step i nigdy się pod okapem lasu. W związku z tym przy porównywaniu z białek swistaki bardzo pouczające jako jasne właściwości ilustracji rozbieżność dwóch grup ściśle związane Russell dwa znacznie różniące się między sobą biotopów, które są połączone i ich właściwości przetwórcze.

kolonia swistakow. Gophers żerują na różnych pokarmów roślinnych. Podczas karmienia zwierząt nie kolidują ze sobą i trzymając blisko swoich braci, ich zachowanie może być czas, aby zauważyć podejście wspólnego zagrożenia. Dlatego w walce o byt dla nich było opłacalne rozstrzygać wspólnie w dużych koloniach lub kopców, co pozwala szybko ukryć się w norach przy najmniejszym alarm, mogą skorzystać paszy pobliżu ich rozliczenia. Użyteczne w tych okolicznościach i są sygnałami audio, które budzą SWISTAKI, - gwizdek nakrapiane Gophera i cienkie przewody ("Typ-ti-ti") Gophers małe i szare. Takie dźwięki one sprawiają, że wysiadł z otworem i kolumny stojącej, gdy zawiadomienie w pobliżu dzikich zwierząt i ptaków.

hibernacja. Przez zimie zielonki jest stracone, a potem ziemia pokryta jest długim pokrywy śnieżnej. W takich okolicznościach, gophers byłyby skazane na śmierć z głodu, jeśli nie mają one zdolność do hibernacji, wspinając się do przygotowanego otworu zimy.

Stan hibernacji, w wiewiórki ziemi i innych małych zwierząt (chomiki, Jerboa, jeże, nietoperze) należy odróżnić od stanu sennego pewnych ssaków, które w niskich temperaturach (trudności w uzyskaniu paszy) instynktownie zazwyczaj wykorzystuje mniej energii.

W stanie hibernacji, wszystkie funkcje życiowe zwierzęcia spowalnia i osłabiony. Ledwo zauważalne serca, częstość tętna ponownie spada 15-20, 40-60 razy zużycie tlenu jest zmniejszona (to jest, dlaczego nie uzyc zimowych spodnie w zamkniętej otwór), temperatura ciała zostaje obniżona do 9 lub nawet do + 5 ° C, W skrócie, podczas uśpienia ssakiem powraca do stanu gadów zimno krwi (należy zauważyć, że u ssaków wyższych grup hibernacji nie zaobserwowano).

Podczas hibernacji metabolizm pod zmniejszonym swistakow silnie chudniesz, aż do `/ z masą. Budzą się w marcu - kwietniu, kiedy śnieg topnieje i zaczynają żerować na zioła. Czasem w latach suchych wiewiórki hibernacji ponownie już w lipcu nazywa estywacji brak wilgoci (które wiewiórki to tylko soczysty zielonka). Dlatego istnieją roku, kiedy wiewiórki są aktywne życie tylko w ciągu 3 do 4 miesięcy, a resztę wydać 8-9 miesięcy w stanie hibernacji.

gophers reprodukcji. Z tego cyklu życia swistakow, w przeciwieństwie do białek, rodzi się tylko raz w roku. Kobiety rodzą się ślepe i bezwłosy młody, a kiedy młody dorosnąć i być zdolne do samodzielnego życia, już zbliża się okres hibernacji, zapobiegając dalszemu rozprzestrzenianiu wiewiórek naziemnych w danym roku.

Wydaje się, że ta okoliczność kładzie Gophers w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z ich rodzinami - w innych gryzoni (w szczególności z wiewiórki), których liczba gwałtownie rośnie w sprzyjających warunkach. Jednakże w przypadku gdy okaże się, że wiewiórki, znajdują się one w dużych ilościach.

suseł

Vital gophers dobrobytu na stosunkowo umiarkowanym płodności ze względu na fakt, że ich młode są dobrze pokryte głębokich otworów i od pogody i od drapieżników, jak i dorosłych, spędzając 8-9 miesięcy w zamkniętych otworów, tam jest jeszcze bardziej chronione przed ich naturalnych wrogów (śro do wiewiórki i zające).

Gophers szkodniki. Chociaż okres aktywnej działalności wiewiórek naziemnych i małe, ale spada właśnie na miesiące przy opracowywaniu i dojrzewać naszych najważniejszych upraw polowych. Dlatego część zbiorów trafia do chomika.

Zielone wiewiórki pasza zazwyczaj spożywane na miejscu, a nasiona są przeciągane w norach, wykorzystując parę torebek policzkowych.

Walcz z wiewiórek naziemnych, a także zwalczania szkodliwych owadów, w oparciu o badania biologii szkodnika - na znalezieniu punktu najsłabszych jego sposobu życia i użyć go do zniszczenia tych jego cech, które zwykle mają wartość ochronną dla niego.

Bo swistakow najważniejszą rolę odgrywa ochronną głębokich norach. W tych bezpiecznych przystani, a dogonić szkodnika. Kolonialny styl życia pomaga znaleźć te dziury. Wydostać się z susła dziura jest niemożliwe, ale może być wyrzucony i złapać wyjście, jeśli wypełnić dziurę z wodą.

Jednak w suchych obszarach, gdzie występują wiewiórki, nie jest łatwo doprowadzić odpowiednią ilość wody, aby wypełnić nory, ale ponieważ to wydaje się być najprostszym sposobem było zbyt czasochłonne. Znacznie bardziej skuteczne jest eksterminacja swistakow wykorzystaniem trucizny. Na wiosnę w gospodarstwie lub gospodarstwo organizuje straż zatravschikov. Każdy zatravschik uzbrojenia tsianplavom słoik z łyżką i długim uchwytem drutu. Po zakładek otwór jadu łyżką (3 g), wydajność otworu jest objęte części powierzchniowej i ziemia zagęszcza rozruchu podeszwy.

Stosowanie przynęt zatrutych. Siew w norach wiewiórek naziemnych wymaga również duża liczba pracowników ruk- dlaczego w ostatnich latach do leczenia dużych powierzchni jest coraz częściej używane w metodzie przynęty - rozprzestrzenia się przez pola zboża (zazwyczaj owies), sklejony nad toksycznym fosforku cynku. Rozprzestrzenianie zatrute ziarna można przeprowadzać ręcznie, ale główną zaletą tej metody przynęty - jest możliwość stosowania specjalnych Ground rozrzutnik maszyny oraz zastosowanie samolotu. Jednak, gdy rozprzestrzenia się zatrute przynęty (zwłaszcza duże obszary) jest niezbędne do koordynowania zdarzenia z wymogami ochrony zdrowia, interesów innych sektorach celów rolnictwa i ochrony przyrody, starannie rozważa możliwe konsekwencje takiej ingerencji w procesach zachodzących w przyrodzie.

Pouczającym przykładem nieprzemyślane stosowania zatrutych przynęt cechował naszej prasie w latach 50., kiedy w jednym z regionów Dolnego Wołgi zginęło kilkadziesiąt sztuk bydła i koni, mocno ucierpiała od populacji trucizna ptaków w wyniku obróbki z wykorzystaniem tablic samolot rozległe pola (ziarnojady i, częściowo, ptaki drapieżne), zniknął zające, ale mniej niż inne wiewiórki ofiar, którzy już mieli okazję zjeść świeże zielone jedzenie, unikając trujący opieszały se pl.

Szkody spowodowane przez swistakow, tylko w bardzo niewielkim stopniu kompensowane przy użyciu ich skór nakrapiane zamierza produkować płaszcz kobiet.

gophers Rhode. To, co powiedziano powyżej około wiewiórki, odnosi się głównie do dostrzeżone suseł (citellus suslicus), Który do niedawna był rozpowszechniony w strefie stepowej europejskiej części ZSRR. Jednak w ostatnich latach liczba tego szkodnika gwałtownie spadła, ponieważ ciągłe pola orka zniszczone stare granice i inne obszary trawiaste gdzie gniazdowania dostrzeżone wiewiórki naziemne. Rzeczywiste zagrożenie pozostaje niewielki swistaka (citellus pygmaeus) - Gatunek ten różni się od cętkowane szarym kolorze z bardzo ciemnych plam. Mieszka w bardziej południowym regionie pół-pustyni, w tym Kazachstanu. Oprócz nich w ZSRR zwykle 5 więcej gatunków wiewiórki ziemi, a jeden z nich - długoogoniastymi suseł (Citellus undulatus) w jej przedłużenia na północy wchodzi w arktycznym (Jakucji, Kamczatka, Alaska i Kanada).

W Rosji istnieje około 10 gatunków wiewiórek naziemnych. Jest to dość duże zwierzęta z krótkim, nie ma widocznych uszu. Niektóre rodzaje bujnym ogona, ale większość ogona. W naturze żyją w głębokich norach (które używają jednego sezonu) na bruzdach pól, łąk, pastwisk. Są aktywne w dzień, szczególnie rano i po południu na gorące dni, w zależności siebie "sjesta", Każdy dorosły małe zwierzę zajmuje swój indywidualny witrynę.

Źródło: Yahontov AA, Zoologia Wychowawca: Strunowce / Ed. AV Mikheev. - 2 wyd. - MS: edukacji., 1985 - 448 p ilo ..